مشکل خواب صرفاً برای بزرگسالان نیست. کودکان هم می توانند در خوابیدن و به خواب رفتن مشکل پیدا کنند. البته کودکی که مشکل بی خوابی شبانه داشته باشد، معمولاً والدین خود را نیز بیدار نگه میدارد. به خواب نرفتن در رشد و توسعه کودک بسیار مهم است و عدم به خوب رفتن موارد بسیار زیادی را شامل می شود. زمانی که کودک می خوابد، هورمون های رشد بیشتری ترشح میشوند، اطلاعات ذخیره شده در مغز سامان دهی می شوند و شکل گیری خاطرات بلند مدت با سهولت بیشتری انجام می شود. علاوه بر اینها با خوابیدن، کودک انرژی خود را برای یک روز تازه تجدید میکند.
یک نوزاد چند ساعت می خوابد؟
نوزادان معمولاً به 16 ساعت خواب نیاز دارند. در ماه های اول، نوزاد بعد از هر 2 یا 3 ساعت خوابیدن، برای شیر خوردن بیدار می شود. در حدود 4 ماهگی به بعد، فاصله بیدار شدن کودک از خواب بیشتر شده و از 6 ماهگی کودک می تواند بصورت پیوسته و بدون بیدار شدن، 5 تا 6 ساعت بخوابد. کودکان 1 تا 5 ساله در طول روز حدود 12 ساعت می خوابند. یک کودک پیش دبستانی تقریباً به 10 تا 12 ساعت خواب در طول روز نیاز دارد. کودکان مدرسه ای حدوداً روزی 10 ساعت می خوابند.
مهم است به یاد داشته باشیم که الگوی خواب در هر کودکی متفاوت و منحصر به فرد است زیرا ژنتیک باعث تغییر در temperament کودکان می شود. اگر کودکی 1 سال دارد و در طول شبانه روز فقط 10 ساعت میخوابد و کاملاً سالم، شاد و با طراوت است، هیچ مشکلی وجود ندارد. قبل از اینکه نگران مقدار خواب کودک خود شوید، بهتر است به الگوی خواب دیگر اعضای خانواده دقت کنید. شاید بین الگوی خواب کودک و افراد دیگر خانه ارتباطی وجود داشته باشد.
1. نوزاد شما تازه به دنیا آمده است
یک نوزاد حدود 18 ساعت را در طول شبانه روز می خوابد. این بدان معناست که خواب کودک هنوز منطبق با روز و شب نیست. از حدود 9 ماهگی است که کودکان با برنامه روز و شب منطبق می شوند. البته در این دوره نیز خواب شبانه کودک بیشتر از 5 یا 6 سشاعت نخواهد بود.
2. کودک خیلی خسته است
کودکان نوپا و پیش دبستانی نیاز دارند که در طول شبانه روز 11 تا 14 ساعت بخوابند، یک برنامه منظم می تواند کلید انجام این مهم باشد. بنابراین زمان های مشخصی را برای خواب، بیداری، چرت های روزانه، غذا خوردن و بازی او تنظیم کنید.
3. اضطراب جدایی و بی خوابی شبانه
تجربه اضطراب جدایی در دوره ای از کودکی (حدود 6 ماهگی) کاملاً طبیعی است. سعی کنید با پرهیز بعضی رفتارها (مانند صحبت کردن زیاد در این مورد با کودک، شیر دادن زیاد، آواز خواندن زیاد یا لالایی خواندن زیاد) اضطراب کودک را تقویت نکنید. در همین زمان، می توانید به کودک کمک کنید که به تدریج خودش به تنهایی بخوابد. هنگام خواب با او با آرامش صحبت کنید، کمی پشت کودک را بمالید و سعی کنید کودک را آرام کنید.
نکته هیچگاه بدون مشورت گرفتن حرفه ای از یک روانشناس متخصص کودک و و به صورت خود آموز استفاده نکنید و این مقاله تنها برای به دست آوردن اطلاعات عمومی مناسب است.
4. کودک الگوی خواب منظم ندارد
انجام یکسری کارهای معین هر شب قبل خواب به فهم زمان خواب توسط کودک شما کمک می کند. برای مثال هر شب قبل خواب اول او را به دستشویی ببرید، سپس برایش یک داستان بخوانید و بعد چراغ ها را خاموش کنید تا بخوابد. این الگو را هر شب تکرار کنید. توجه داشته باشید که بسیاری از مشکلات مزمن در همان زمان کودکی شکل می گیردمانند
5. کودک زمان خواب را به تاخیر می اندازد
بعضی کودکان زمان خواب را با بهانه هایی چون، درخواست برای یک داستان دیگر، یک لیوان آب و یا رفتن به دستشویی به تاخیر می اندازند. تلاش کنید که منطبق با برنامه همیشگی خواب عمل کنید. در عین مهربانی با اقتدار رفتار کنید و اجازه دهید که کودک متوجه شود که الان فقط باید بخوابد.
6. کودک در طول روز چرت نزده است
اگر کودک شما در طول روز به اندازه کافی نخوابیده باشد، احتمالاً در بخواب رفتن در طول شب دچار مشکل خواهد شد. اکثر کودکان به یک یا دو چرت روزانه نیاز دارند. اغلب آنها این چرت را بعد از صرف ناهار انجام می دهند. اگر کودک شما در طول روز بدخلق و خواب آلود است، اجازه دهید که یک چرت کوچک بزند، اما مراقب باشید که زمان چرت زدن کودک نزدیک زمان خواب او نباشد.
7. آپنه انسدادی خواب
آپنه انسدادی خواب اختلالی نادر است و زمانی اتفاق میافتد که مجاری تنفسی کودک به علت بزرگی لوزه سوم بسته شده و یا تنگ می شود. کودکانی که چنین مشکلی دارند اغلب با صدای بلند خر و پف می کنند. تنفسشان در طول خواب دچار مشکل است و صبح که از خواب بیدار می شوند احساس خستگی می کنند. درمان شامل عمل جراحی یا ماسک تنفسی در طول شب می شود.
8. خرو پف و خرناس
از هر 10 کودک، یک نفر خر و پف می کند. خرناس می تواند به علل مختلفی رخ دهد، آلرژی های فصلی، آپنه انسدادی خواب، سرماخوردگیاگر کیفیت خواب کودک مناسب است، شاید پزشک کودک توجهی به مسئله خرناس های او نکند. اما اگر کودک به علت خرناس، خوب نمی خوابد و یا صبح ها با خستگی یبدار می شود، حتماً با پزشک کودک مشورت کنید.
9. کابوس یا night terror
کودکان گاهی کابوس می بینند و گاهی دچار وحشا شبانه که این مسئله طبیعی است. اغلب کابوس های دوران کودکی خطری ندارند. تلاش کنید کودک را آرام کنید و او را به تخت خواب برگردانید تا دوباره بخوابد. اگر کابوس های کودک مدام تکرار می شوند، آنرا با پزشک و یا روانشناس کودک در میان بگذارید. یکی ار تفاوت های این دو به خاطر نداشتن وحت شبانه است، که معمولا با راه رفتن و جیغ کشین همراه است.
10. کودک در خواب راه می رود
بعضی از کودکمان در خواب راه می روند، صحبت می کنند و یا در تخت خواب می نشینند. چشمان کودک در این زمان ممکن است باز باشد اما او کاملاً بیدار نیست و همچنان در خواب است. با افزایش سن، این مشکل در اکثر کودکان برطرف می شود. کودکی که در خواب راه می رود را بیدار نکنید. کودک را به آرامی به سمت تختش راهنمایی کنید و او را بخوابانید. مراقب باشید مکان هایی که ممکن است کودک در هنگام خوابگردی برود امن و بی خطر باشند، شاید لازم باشد درب اتاق خواب کودک را قفل کنید. برای راه پله ها حفاظ و درب محافظ نصب کنید.
11. انوع داروها خواب آور مخصوص کودکان
مصرف بعضی داروها ممکن است در برنامه خواب و بیداری کودک تاثیر بگذارند. اگر احساس میکنید که دارو باعث بی خوابی کودک شما شده است، موضوع را با پزشک کودک در میان بگذارید. به هیچ عنوان بدون تجویز پزشک تغییری در برنامه مصرف دارو (قطع مصرف و یا تغییر دوز دارو) ایجاد نکنید.
12. آسم، آلژی ها و بی خوابی شبانه
سرماخوردگی، بینی گرفته و آلرژی میتوانند در خواب و خوابیدن کودک مشکل ایجاد کنند. پزشک کودک می تواند در این مورد به شما کمک کند و در صورت تشخیص مواردی که به دهن مربط می شود شما را به روانشناس یا روتپزشک معرفی کند. در انتها به یاد داشته باشید که اتاق خواب کودک باید آرامش را به او القا کند. اجازه ندهید که کودک در زمان خواب به مانیتور لپ تاب یا تبلت خود نگاه کند. همچنین به یاد داشته باشید که تنش و نگرانی می تواند موجب بی خوابی کودکان شود.
منبع: netdoctor.co.uk
