کودکان معمولاً گاهی اوقات تجربه اوقات تلخی و عصبانی بودن یا خشم را دارند. آنها ممکن است در مواقعی که خسته و بی حوصله هستند، خرابکاری هایی هم انجام دهند. یا زمانی که از آنها می خواهید کاری را انجام دهند، به شدت با شما مخالفت کنند. اما اگر آنها این کارها را مرتباً تکرار کرده و ادامه می دهند و قادر نیستند حالت های هیجانی خود را کنترل کنند، این دیگر یک رفتار معمولی نیست.
آیا عصبانی شدن از دست فرزندتان طبیعی است؟
گاهی اوقات عصبانی شدن طبیعی است، اما اگر اغلب این اتفاق بیفتد یا عصبانیت خود را به شکلی ناسالم ابراز کنید، مشکل ساز است. اگر والدین استرس داشته باشند یا به اندازه کافی نخوابند یا اگر فرزندشان بدرفتاری کند ممکن است عصبانی شوند.
نشانه های وجود خشم در کودک
- میزان و شدت اوقات تلخی و ناراحتی کودک بیشتر از سطح سنی او باشد.
- رفتارهای خطرناک داشته و به خود یا دیگران اسیب رساند.
- رفتارهای او باعث به وجود آمدن مشکلاتی در مدرسه شده و از نظر معلم او غیر قابل کنترل باشد.
- رفتارهای او باعث می شود از بسیاری از مراسم و جشن ها کنار گذاشته شود.
- مخالفت ها و اوقات تلخی هایش می تواند سبب بروز مسائل زیادی در خانواده شده و مزاحمت ایجاد کند.
- احساس می کند نمی تواند خشم خود را کنترل کند و این مساله به شدت او را اذیت می کند.
هنگامی که کودکان نشانه هایی از عدم کنترل هیجان را برای مدتی طولانی نشان می دهند، ممکن است یک مسأله زمینه ساز وجود داشته باشد که علت این نوسانات خلقی و پرخاشگری ها می باشد. عوامل سبب ساز بروز خشم و مشکلات رفتاری در کودکان در ادامه شرح داده می شود.
اختلال بیش فعالی و نقص توجه
بسیاری از کودکانی که که دارای این اختلال هستند و بیش فعالی و تکانشگری را دارند، در کنترل هیجانات و رفتارها با مشکل روبرو هستند. آنها به شدت با مطابقت دادن خود با شرایط و فعالیت ها مشکل دارند. این مساله خود می تواند زمینه ساز بروز خشم و لجبازی در آنها شود. تحقیقات نشان می دهد که بیش از 50 درصد کودکان دارای اختلال بیش فعالی و نقص توجه از مشکلات رفتاری رنج می برند. بطوری که محققین معتقدند ناتوانی در تمرکز و انجام کامل فعالیت ها موجب بروز بی اعتنایی، خشم و یا حتی درگیری در آنان می شود.
اضطراب
کودکانی که به نظر عصبانی و مقاوم می آیند، گاهی دچار اضطراب شدید و ناشناخته ای هستند. اگر کودک شما اضطراب دارد و سعی در مخفی کردن آن دارد، بدانید که سختی زیادی را متحمل شده تا بتواند با موقعیت هایی که برای او اضطراب زا است، مقابله کند. برای مثال هنگامی که در مدرسه با یک موقعیت بحرانی روبرو می شود، فشار زیادی را به خود وارد می آورد و بدن او در حالت «جنگ و گریز» قرار می گیرد. در این حالت او ممکن است از انجام کارها خودداری کند تا به این ترتیب خود را از موقعیت استرس آور دور نگه دارد.
مشکلات در یادگیری از نظر دکتر روانشناس
اگر کودک شما دائما در مدرسه و هنگام انجام تکالیفش مشکل دارد و باید یک مطلب را چند باره تکرار کند، احتمالا یک مشکل یادگیری تشخیص داده نشده دارد. برای مثال به شدت با درس ریاضی مشکل داشته و یا انجام تکالیف ریاضی او را خسته و تحریک پذیر می کند. مشکل اینجاست که او به جای کمک خواستن و رفع این مشکل، سعی در ایجاد یک چالش با همکلاسی ها دارد تا بتواند حواس خود را از این مساله پرت کند.
مشکلات پردازش حسی
بعضی از کودکان در پردازش اطلاعاتی که از محیط دریافت می کنند، دچار مشکل هستند. این مشکل در پردازش حسی می تواند به دو صورت اتفاق بیفتد:
- اول اینکه کودک مشکل کم حسی دارد؛ یعنی اطلاعات گرفته شده از محیط را کمتر از حد واقعی آن احساس می کند.
- در حالت بعدی کودک تند حس است؛ یعنی اطلاعات گرفته شده از محیط را بسیار بیشتراز حد واقعی آن احساس می کند.
برای مثال پوشیدن لباس های پشمی، نور خیلی زیاد و صداهای محیطی می تواند برای یک کودک تند حس بسیار اذیت کننده باشد. همین مساله، زمینه ساز بروز مشکلات رفتاری و ناسازگاری در او گردد.
کودکان از چه سنی عصبانی می شوند؟
کودکان پیش دبستانی (3 تا 5 سال) از این سن می توانند عصبانی شوند زیرا هنوز نمی توانند احساسات خود را کنترل کنند. وقتی ناامید و عصبانی هستند هنوز در استفاده از کلمات خوب نیستند. و در حال یادگیری نحوه اشتراک گذاری هستند. درک اینکه دیگران عقاید متفاوتی دارند مشکل است. آنها خشم را با عصبانیت و پرخاشگری نشان می دهند.
چه چیزی باعث عصبانیت کودکان 7 یا 8 ساله می شود؟
بیشتر کودکان تا زمانی که به سن 7 یا 8 سالگی می رسند، از فروپاشی و طغیان رشد می کنند. اگر کودک شما بزرگتر است و همچنان در هنگام عصبانیت عصبانیت خود را نشان می دهد، این رفتار ممکن است نیاز به مداخله درمانی و روانشناختی داشته باشد.
پیشنهاد می کنیم این مقاله را حتما بخوانید: چگونه دختر خودم را تربیت کنم
چرا بچه 12 ساله من اینقدر بی ادب است؟
آنها به دنبال استقلال هستند و طبیعتاً محدودیت ها را آزمایش می کنند و قوانین را زیر پا می گذارند. علاوه بر این، زمانی که احساس ناتوانی و عصبانیت می کنند، می توانند به شیوه هایی که نشان دهنده بی احترامی به دیگران باشد، سرزنش کنند. اگرچه این بخش طبیعی از رشد آنها و برای یادگیری آنها ضروری است، اما می تواند والدین دلسوز را عصبانی یا نگران کند.
