برای تعیین وقت با متخصص روانپزشکی و اعصاب روان در غرب تهران با مرکزمشاوره مکث تماس حاصل کنید. شاید یکی از متداول ترین سوالات کسانی که به دنبال درمان هایی برای روح و روان خود هستند، این باشد که روانپزشک ها چه کسانی هستند و در چه مواردی فردی نیازمند مراجعه به روانپزشک است. یا چگونه می تواند بهترین روانپزشک را جستجو کند و به درمان خود بپردازد؟ برای افزایش آگاهی خود در مورد روانپزشک خوب در غرب تهران ادامه مقاله را مطالعه فرمایید.
متخصص روانپزشکی و اعصاب روان در غرب تهران
متخصص روانپزشکی و اعصاب روان در غرب تهران شاخه ای از پزشکی است که در معالجه اختلالات روانی تخصص دارد. از آنجا که روانپزشکان دارای مدرک پزشکی هستند و در زمینه روانپزشکی نیز آموزش دیده اند، از معدود متخصصان حوزه سلامت روان هستند که قادر به تجویز دارو برای درمان مسائل بهداشت روان هستند. مانند پزشک عمومی، روانپزشک ممکن است علاوه بر تمرین روان درمانی، معاینات جسمی نیز انجام دهد و تست های تشخیصی را برای بیمار اجرا کند.
روانپزشکان ممکن است به عنوان بخشی از یک تیم بهداشت روان مشغول به کار شوند، آنها غالباً با پزشکان مراقبت های اولیه، مددکاران اجتماعی، کاردرمانی و پرستاران روانپزشکی مشورت می کنند. علاوه بر این، روانپزشکان بوسیله دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط انجمن روانپزشکان آمریکا تدوین شده است، هدایت می شوند. در حالی که روانشناسان غالباً به DSM-5 مراجعه می کنند، اما آنها برای انجام مراقبت های مستقیم به آزمون های روانشناختی استاندارد (مانند پرسشنامه شخصیت چند وجهی مینه سوتا و آزمون رورشاخ) تکیه می کنند.
روانپزشک ها در واقع کسانی هستند که پس از گذراندن دوره عمومی طب، انتخاب خود را در حوزه روانپزشکی قرار میدهند. بنابراین یک روانپزشک در ابتدا یک پزشک عمومی است که پس از آن به صورت تخصصی دوره روانپزشکی را میگذراند.
یکی دیگر از سوالات مهم و کلیدی این است که آیا من به عنوان فردی که احساس ناخوشایندی دارم نیازمند مراجعه به روانپزشک هستم یا خیر؟ پیش از اینکه به این سوال پاسخ داده شود بهتر است بدانیم روانپزشک ها در حوزه های درمانی خود بسیار متفاوت از روانشناسان عمل میکنند. در واقع یک روانپزشک میتواند پس از تشخیص از بیماری و یا اختلال مراجع، مراحل درمانی او را با دارو درمانی ادامه دهد.
مسئولیت اصلی روانپزشکان چیست؟
مطابق دفترچه راهنمای آماری چشم انداز شغلی که توسط دفتر آمار کار منتشر شده است، روانپزشکان، پزشکان اصلی بهداشت روان هستند. از جمله مسئولیت های اصلی آنها تشخیص و درمان بیماری های روانی است.
روانپزشکان از تکنیک های مختلفی برای تعیین اینکه علائم یک فرد روانی است، نتیجه یک بیماری جسمی یا ترکیبی از هر دو استفاده می کنند. این امر باعث می شود روانپزشک دانش کاملی از پزشکی عمومی، روانشناسی، عصب شناسی، زیست شناسی، بیوشیمی و داروسازی داشته باشد.
شاید بیش از هر پزشک دیگری، روانپزشکان در برقراری روابط پزشک-بیمار مهارت لازم را داشته باشند و برای استفاده از روان درمانی، سایر تکنیک های ارتباطی درمانی و نظارت بر شرایط روانی، آموزش ببینند. درمان ممکن است به صورت سرپایی یا به صورت بستری در بیمارستان روانی انجام شود.
تفاوت های روانشناس و روانپزشک
همانطور که پیش از این توضیح دادیم، روانپزشک به عنوان فردی که در دوره های آموزشی خود اشراف کامل به درمان بوسیله دارو دارد، میتواند مراجع را با داروهایی که نسبت به اختلال و یا نوع بیماری مراجع اثرگذار است، به سمت درمان و بهبود برد. اما یک روانشناس در ماهیت کلی خود نمیتواند دارویی را برای بیمار خود تجویز کند.
اما یکی از امتیازات ویژه ایی که روانشناسان در درمان خود دارند این است که پس از تشخیص اختلال و یا بیماری و مسئله اصلی مراجع، میتوانند دلیل اصلی روانی مشکل را ریشه یابی کنند. سپس در روان فرد بدون هیچ گونه اثری از دارو ورود کنند و او را به سمت بهبود و درمان ببرند.
اما نکته مهمی که در اینجا وجود دارد این است که بسیاری از اختلالات و بیماری هایی که به روح و روان مربوط میشود، زمانی که ریشه ایی میشوند و تبدیل به اختلال یا افسردگی هایی عمیق میشوند که فرد را از رفتارهای روزمره و زندگی عادی خود باز میدارد، نیازمند دورهای دارو درمانی هستند. فقط یک روانپزشک خوب در غرب تهران میتواند با تشخیص صحیح خود بیمار را به سمت بهبود ببرد.
چگونه یک روانپزشک خوب در غرب تهران را جستجو کنیم؟
زمانی که نیازمند پیدا کردن یک روانپزشک خوب در غرب تهران هستیم، قطعاً در اولین اقدام میتوانیم از کسانی که پیش از آن، تجربه مراجعه به روانپزشک را داشته اند سوال و از تجربه های آنها مطلع شویم. هر مراجع و بیماری با تجربه بهبود می تواند بهترین راهنما برای جستجوی یک روانپزشک خوب باشد. در مواردی دیگر، تجربه ثابت کرده است که مشکلات روحی در افراد مختلف بازتاب های مختلفی دارد. برخی از روانپزشک ها برای برخی از افراد بسیار مؤثر بوده اند و برای برخی دیگر خیر. اما دلیل بر خوب بودن و یا خوب نبودن روانپزشک نمی شود.
اعتماد شرط اولیه درمان است.
در اکثر موارد هیچ فردی نمیتواند کاملاً این اطمینان را داشته باشد که روانپزشکی که تأثیر بسزایی بر بهبود و درمان او داشته است، میتواند بر روی دیگران نیز این تأثیر را داشته باشد. اما نکته مهم در روند درمانی، اعتماد و اطمینان خاطری است که فرد باید به درمان و طول مدت درمان خود و یا نحوه درمان خود داشته باشد.
طول مدت درمان های روانپزشکی
شاید این جمله را شنیده باشید که احساس خوشایندی نداشته ام و پس از مراجعه یک جلسه ای به روانپزشک باز هم تغییری در من ایجاد نشد. نکته مهم در درمان های روانشناسی و همچنین روانپزشکی، طول مدت درمان بر اساس تشخیص روانپزشک و یا روانشناس است. فرض کنید مسائل و مشکلاتی که ریشه در کودکی دارند و یا افسردگی های عمیقی که از سال ها مشکلات به وجود آمده اند، چگونه میتوانند در یک یا دو جلسه درمان شوند.
در مهمترین حالت اگر روانپزشک دارویی را تجویز میکند، چگونه امکان دارد بدون گذراندن دوره درمانی که از یک ماه تا یک سال و به تشخیص روانپزشک می تواند بیشتر نیز باشد، در چند روز تاثیر درمانی داشته باشد و حال فرد را خوب کند. بنابراین همانگونه که هر بیماری جسمی طول درمان خود را دارد و دوره نقاهت و بازپروی مشخصی دارد، درمان روح و روان انسان نیز نیازمند طی شدن دوره درمانی مشخص خود است. هر فردی باید طبق همان دوره به مصرف داروهای خود بپردازد تا احساس بهتری را تجربه کند.
انواع اختلالات روانی بسیار گسترده
- اختلالات اضطراب، از جمله اختلال اضطراب عمومی (GAD)، اختلال وسواس-اجباری (OCD)، اختلال هراس (PD)، فوبیا و اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)
- اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی عصبی (AN)، پرخوری و بولیمیای عصبی
- اختلالات خلقی از جمله اختلال دو قطبی (BD)، اختلال افسردگی اساسی (MDD) و اختلال خلقی ناشی از مواد (SIMD)
- اختلالات شخصیتی از جمله اختلال شخصیت مرزی (BPD)، اختلال شخصیت خودشیفتگی (NPD)، اختلال شخصیت وسواسی-اجباری (OCPD) و اختلال شخصیت پارانوئید (PPD)
- اختلالات روانپریشی از جمله روان پریشی دو قطبی، اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوافکتیو و اختلال روانی ناشی از مواد
- اختلالات خاص یادگیری از جمله اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) و نارساخوانی
روانپزشکی در یک میانه بین روانشناسی (مطالعه رفتار و ذهن) و عصب شناسی (مطالعه مغز و سیستم عصبی) قرار دارد. در عمل، روانپزشک علائم بیماری روانی را از دو طریق بررسی می کند:
- ارزیابی تأثیر یک بیماری، آسیب های جسمی یا استفاده از مواد بر رفتار و وضعیت روحی فرد
- ارزیابی علائم در ارتباط با تاریخچه زندگی یک شخص و یا وقایع یا شرایط بیرونی (مانند ضربه روحی یا سوء استفاده)
تشخیص در درمان
یکی از مهمترین و تأثیرگذار ترین اتفاقات در هر درمانی در قدم اول خود تشخیص است. زمانی که تشخیص به درستی صورت گیرد، مراحل درمان نیز میتواند بر پایه تشخیص صحیح روند درست خود را طی کند.
فرض کنید فردی دچار وسواس شدید است و نه تنها روزانه در اعمال خود بلکه در افکار خود نیز بصورت وسواس گونه عمل میکند. از آنجایی که ریشه هر نوع وسواس به اضطراب در فرد باز میگردد، بنابراین روانپزشک خوب در غرب تهران باید با بررسی سطح اضطراب مراجع به این تشخیص برسد که چه داروهایی میتواند برای درمان او مؤثر باشد. یا در تشخیص اختلالات که میتوانند در مواردی تشابهات بسیار مشخصی با یکدیگر داشته باشند. بنابراین تشخیص اختلال به دلیل دوره های دارو درمانی بسیار مهم است.
به طور مثال تشابهات اختلال دو قطبی با اختلال مرزی در موارد بسیار زیادی در رفتارهای مشابه است. اگر روانپزشک نتواند به تشخیص صحیحی دست پیدا کند با تجویز داروهایی که نمیتواند اثرگذار باشد، بیمار را به سمت بیماری بیشتر سوق خواهد داد.
معاینه وضعیت روانی
تست وضعیت روانی (MSE) بخش مهمی از ارزیابی بالینی یک وضعیت روانی است. این یک روش ساختاری برای مشاهده و ارزیابی عملکرد روانشناختی فرد از منظر نگرش، رفتار، شناخت، قضاوت، خلق و خو، ادراک و فرآیندهای تفکر است.
بسته به بیماری احتمالی، روانپزشک برای تعیین وجود علائم مشخصه و شدت آنها از انواع تست های روانشناختی استفاده می کند. براساس نتایج، روانپزشک به DSM-5 مراجعه می کند تا ببیند آیا این علائم، معیارهای تشخیصی اختلال روانی را برآورده می کند یا خیر.
مثال هایی از آزمونهای روانی
- تست های اضطرابی مانند پرسشنامه اضطراب بک و مقیاس اضطراب اجتماعی لیبییتز
- تست های افسردگی مانند مقیاس رتبه بندی همیلتون برای افسردگی و مقیاس ناامیدی بک
- تست های اختلال خوردن مانند بررسی رفتاری مینسوتا و مقیاس اعتیاد به مواد غذایی ییل
- تست های اختلال خلقی مانند صفحه مانیتور خلق و مقیاس خودارزیابی مانیای آلتمن
- تست های اختلال شخصیت مانند مقیاس وسواس فکری ییل-براون
- تست های روانپزشکی مانند مقیاس ارزیابی علائم منفی و علائم مثبت
تشخیص پزشکی
همانطور که در بسیاری از شرایط پزشکی، تشخیص بیماری روانی غالباً شامل فرایند محدود کردن همه دلایل احتمالی است. این فرایند که به عنوان یک تشخیص افتراقی شناخته می شود، شامل ترکیبی از MSE و آزمایش های پزشکی برای تمایز علت فرض شده از دیگر اختلالات با علائم مشابه است.
ابزارهای پزشکی استفاده شده توسط روانپزشک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
معاینه جسمی
- مطالعات تصویربرداری از مغز مانند توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) برای بررسی تومورها، خونریزی یا ضایعات
- الکتروانسفالوگرام (EEG) برای شناسایی بی نظمی در فعالیت الکتریکی مغز از جمله صرع، آسیب دیدگی سر یا انسداد خون مغزی
- آزمایش خون برای ارزیابی شیمی خون، الکترولیتها، عملکرد کبد و عملکرد کلیه که ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر مغز اثر بگذارد
- غربالگری دارو برای تشخیص داروهای غیرمجاز یا دارویی در نمونه خون یا ادرار
- غربالگری STD برای تشخیص سفلیس، HIV و سایر عفونتهای مقاربتی که می توانند روی مغز تأثیر بگذارند
روان درمانی
روان درمانی هم برای تشخیص و هم برای درمان بیماری روانی امری ضروری است. روان درمانی شامل ملاقات با بیماران به طور منظم برای صحبت در مورد مشکلات، رفتارها، احساسات، افکار و روابط آنها می باشد. هدف روانپزشک کمک به افراد است تا با کشف الگوهای تفکر، رفتارها و تجربیات گذشته راه حل هایی را برای مشکلات خود پیدا کند.
افراد تحت روان درمانی ممکن است به صورت جداگانه یا به عنوان بخشی از جلسه خانوادگی یا گروهی با روانپزشک خود ملاقات کنند. بسته به تشخیص و شدت علائم، روان درمانی ممکن است برای مدت زمانی خاص یا به صورت مداوم انجام شود.
رفتار روانپزشک
شاید بسیاری از مراجعینی که به روانپزشک مراجعه کرده باشند، از اینکه روانپزشک ساعت ها به صحبت های آنها گوش نمی دهد کلافه باشند. اما باید صراحتا بیان کنیم تفاوت نحوه درمان روانپزشک با یک روانشناس در کلیدی ترین موضوع آن دقیقا همینجا است.
از آنجایی که روانپزشک برای شناخت بیماری و یا اختلال به سوالات کلیدی نیازمند است، میتواند با تبحر خود نیز در یک یا دو جلسه اولیه، نوع اختلال و یا بیماری را تشخیص دهد. بنابراین لزومی به توضیحات بیشتری از طرف مراجع نمیباشد و با تجویز داروهای مشخص دوره درمان را مشخص میکند. اما از آنجایی که یک روانشناس تکیه و پایگاه اصلی درمان را بر توضیح، تفسیر و روایت مراجع و همچنین توضیحات خود پس از تشخیص میداند نیازمند آن است که مراجع در هر جلسه از احساسات و اتفاقات و افکار خود بگوید و روانشناس را در جریان کامل احساسات خود قرار بدهد. بدین ترتیب روانشناس با همکاری مراجع بتواند به سطحی از ناخودآگاه او دست پیدا کند و تغییراتی در شناخت بینش او ایجاد کند.
داروهای روانپزشکی
معمولاً در روانپزشکی داروهایی مورد استفاده قرار می گیرند که هر کدام از آنها دارای خواص و اثرات روانی متفاوتی هستند. یک روانپزشک باید به هر دو مکانیسم عمل (نحوه عملکرد یک دارو) و فارماکوکینتیک (نحوه حرکت یک دارو از طریق بدن) به خوبی توجه داشته باشد.
درمان دارویی ترکیبی اغلب در روانپزشکی استفاده می شود و برای دستیابی به اثر مورد نظر ممکن است نیاز به تنظیمات مداوم داشته باشد. پیدا کردن ترکیب مناسب ممکن است زمان ببرد و اغلب فرآیند آزمایش و خطا رخ می دهد.
6 دسته از داروهای مورد استفاده در روانپزشکی
- داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات خوردن و اختلال شخصیت مرزی استفاده می شوند.
- داروهای ضد روان پریشی که برای درمان اسکیزوفرنی و اپیزودهای روانی استفاده می شود.
- ضد اضطراب مورد استفاده در درمان اختلالات اضطرابی است.
- آرام بخش ها مانند خواب آور، داروهای آرام بخش و بی حسی هستند که برای درمان دوره های اضطراب بی خوابی و وحشت استفاده می شود.
- تثبیت کننده خلق برای درمان اختلال دوقطبی و اختلال اسکیزوافکتریو استفاده می شود.
- محرکها در درمان بیش فعالی - عدم توجه و narcolepsy استفاده می شوند.
زیر مجموعه ها
تعدادی از موارد خاص در روانپزشکی وجود دارد که به روانپزشکان این امکان را می دهد تا روی شرایط یا گروه های خاصی تمرکز کنند. این حوزه های تخصصی شامل:
- روانپزشکی اعتیاد
- روانپزشکی نوجوان و کودک
- روانپزشکی پزشکی قانونی (استفاده از روانپزشکی در مسائل مجرمانه، دادگاه یا مراکز بازپروری)
- روانپزشکی سالمندان (روانپزشکی در سالمندان)
- جراحی مغز و اعصاب (اختلالات روانی مرتبط با آسیب یا بیماری سیستم عصبی)
- روانپزشکی شغلی (روانپزشکی در محل کار به ویژه مشاغلی که خطر ریسک یا غم در آنها شایع است)
- پزشکی روان تنی (بیماریهای جسمی با مؤلفه ذهنی)
زمان مراجعه به روانپزشک
طبق توضیحاتی که در بالا داده شد، بهتر است بدانیم هر فردی زمانی نیازمند مراجعه به روانپزشک است که در خود احساس کند میتواند با این مراجعه و یا پس از آن، در ابتدا اطلاعاتی به دست بیاورد و قطعا احساس بهتری را نیز پس از دوره درمان تجربه کند. اما لازم است بدانیم دارو درمانی و شروع هر درمانی با تجویز داروهای شیمیایی نمیتواند اولین و یا آخرین راه درمان باشد.
اگر دچار شبه هستیم که آیا نیاز به دارو درمانی داریم یا خیر، قطعاً میتوانیم از یک مشاور روانشناس در این مورد راهنمایی بگیریم. یا در مواردی از خود روانپزشک خوب در غرب تهران این سوال را بپرسیم که آیا قطعاً نیازمند طی دوره دارویی هستم یا خیر. این سوال باعث میشود اعتماد و اطمینان مراجع بیش از پیش به روانپزشک خود جلب شود و با آگاهی تمام در مورد بیماری خود به سمت درمان و بهبود قدم بردارد.
منبع: verywellmind.com
