مرکز مشاوره اینجامکث
اختلال مالش دوستی یا فروتوریسم (Frotteurism) یکی از اختلالات جنسی است که در آن فرد به طور مکرر و شدید با لمس کردن، مالیدن، یا اصطکاک اندام های جنسی خود با بدن افراد دیگر بدون رضایت آنها برانگیختگی جنسی پیدا می کند. این رفتار معمولاً در مکان های شلوغ مانند وسایل حمل ونقل عمومی، خیابان های پرجمعیت، یا کنسرت ها رخ می دهد، جایی که فرد می تواند بدون جلب توجه یا به خطر افتادن، به اهداف خود نزدیک شود و عمل مالش دوستی را انجام دهد.
افرادی که از این اختلال رنج می برند، اغلب در هنگام مالش یا تماس با دیگران تصوراتی فانتزی دارند که در آن قربانی به این عمل رضایت دارد یا به نوعی از آن لذت می برد. این تصورات و اعمال می توانند به مرور زمان به یک الگوی رفتاری ثابت تبدیل شوند که باعث بروز مشکلات قانونی و اجتماعی برای فرد مبتلا می شود. در اغلب موارد، فرد مبتلا به فروتوریسم احساس گناه یا شرم بعد از انجام این رفتارها را تجربه می کند، اما به دلیل نیاز شدید به این نوع برانگیختگی جنسی، به تکرار آن ادامه می دهد.
درمان اختلال فروتوریسم معمولاً شامل روان درمانی، به ویژه درمان شناختی-رفتاری (CBT) است که به فرد کمک می کند تا رفتارهای مشکل ساز خود را شناسایی و اصلاح کند. همچنین، در برخی موارد از دارودرمانی نیز برای کاهش میل های جنسی شدید یا کاهش اضطراب و افسردگی همراه با این اختلال استفاده می شود. درمان ممکن است به بهبود کیفیت زندگی فرد و کاهش خطر تکرار رفتارهای ناپسند کمک کند.
بر اساس DSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی)، اختلال مالش دوستی یا فروتوریسم (Frotteuristic Disorder) به عنوان یکی از اختلالات پارافیلیک (Paraphilic Disorders) طبقه بندی می شود. این اختلال زمانی تشخیص داده می شود که فرد حداقل به مدت شش ماه از تخیلات، تمایلات یا رفتارهای مکرر و شدید جنسی مربوط به لمس کردن یا مالیدن به بدن فردی غیرموافق (غیررضایتمند) برانگیخته شود.
برای تشخیص این اختلال، این تمایلات یا رفتارها باید به طور قابل توجهی موجب پریشانی یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا سایر زمینه های مهم زندگی فرد شود. همچنین، رفتارهای مرتبط با این اختلال معمولاً در مکان های شلوغ رخ می دهد، جایی که فرد به طور مخفیانه از فرصت استفاده کرده و خود را به دیگران می مالد یا از آنها سوءاستفاده می کند. این رفتارها اغلب به دلیل تمایل به کنترل یا داشتن قدرت بر دیگری و ایجاد برانگیختگی جنسی صورت می گیرد.
تشخیص و درمان این اختلال اهمیت زیادی دارد، زیرا در صورت عدم درمان، ممکن است به رفتارهای مداوم و حتی تشدید یافته منجر شود که می تواند پیامدهای قانونی و اجتماعی جدی برای فرد داشته باشد. درمان های معمول شامل روان درمانی، به ویژه روش های شناختی-رفتاری، و در برخی موارد استفاده از داروها برای کاهش میل جنسی یا مدیریت اختلالات روانی همراه است.
افراد مبتلا به اختلال مالش دوستی یا فروتریسم اغلب خود به دنبال درمان خودشان نیستند و تنها پس از اینکه بدلیل تجاوز جنسی مورد پیگرد قانونی قرار گرفتند از طریق دریافت حکم درمان توسط دادگاه ها، ملزم به طی فرآیندهای درمانی میشوند. درمان های رایج برای اختلال مالش دوستی شامل دارو درمانی و جلسات روان درمانی است. از این رو ممکن است از داروهایی مختلفی از SSRI یا SNRI یا داروهای نسل سوم و چهرام و داروهای ضد افسردگی برای کاهش میل جنسی در این افراد استفاده شود. همچنین رفتار درمانی یا شناخت درمانی و طرحواره درمانی تمرین داشتن حس آرامش میتواند به مدیریت میل جنسی کمک کرده و افکار را به شیوه های مناسب تری برای مدیریت انگیزه ها و رفتارهای جنسی نامناسب هدایت کند.
علاوه بر این، برخی از داروهای ضدافسردگی سروتونرژیک مانند فلوکستین، سرترالین و پاروکستین به منظور کاهش و یا جلوگیری از افزایش میل جنسی در افرادی که ممکن است دارای بیماریهای همزمان مانند افسردگی یا وسواس فکری باشند، موفقیت هایی را کسب کرده اند. از آنجایی که افرادی که دست به این عمل میزنند این کار را به سرعت و در مکان های شلوغ و عمومی انجام میدهند و در بیشتر مواقع میتوانند بدون دردسر فرار کنند یا ناپدید شوند، اطلاعات موثق کمی در مورد میزان شیوع این اختلال یا میزان موفقیت در درمان این افراد وجود دارد.
معیار اصلی برای اختلال فروتوریسم، برانگیختگی مکرر و شدید جنسی از طریق لمس یا مالیدن فردی است که خود نسبت به این کار تمایل و رضایتی ندارد. این اختلال اغلب به وسیله تخیلات، اصرار ورزیدنها یا رفتارهای نامتعارف بروز مییابد. یک فرد مبتلا به این اختلال اغلب تنها زمانی برانگیخته میشود که لمس بدن دیگران را به عنوان یک رفتار انحرافی و غیرمعمول انجام داده باشد و یا چنین تصوری از آن در ذهن خود داشته باشد، یعنی او نیز نسبت به غیرمعمول و ناهنجار بودن این حرکت جنسی کاملاً آگاهی دارد. همچنین از طرفی حتی ممکن است فرد متجاوز و مبتلا به اختلال مالش دوستی نسبت به این تمرکز غیرمعمول در میل جنسی خود احساس شرم و ناراحتی نیز کند.
همچنین نکته دیگری که در این خصوص باید به آن توجه داشت این است که حتی بسیاری از افراد بزرگسال نیز ممکن است گهگاه در اثر لمس تصادفی یا تخیل لمس یا مالیدن فرد غیر رضایتمند برانگیخته شوند. از همین رو، عدم تثبیت فعل و احساس شرم و ناراحتی نسبت به ارتکاب چنین رفتاری به این معنی است که این برانگیختگی به عنوان یک اختلال روانی در نظر گرفته نمیشود. چرا که بر اساس اصول روانشناسی در تشخیص، تثبیت و تحلیل آماری اختلالات روانی وجود مواردی از نشانه ها و علائم ضروری است. مثلاً یک اختلال روانی تخیلات، تمایلات، خواسته ها و رفتارهای یک فرد را بطور شبانه روزی و حداقل به مدت 6 ماه با خود درگیر میکند.
علت دقیق بروز رفتارهای این چنینی ناشناخته است، اما نظریه های زیادی در مورد علت فروتوریسم وجود دارد. روانکاوان پیش بینی میکنند که افراد مبتلا به این اختلال ممکن است نیازهای برآورده نشده و سرکوب شده ای داشته باشند که از این طریق میخواهند خود را به قربانی بمالند و مانند یک نوزاد نوازشی مادرانه را تجربه نمایند. افرادی که این رفتارها را انجام میدهند حتی ممکن است خیال کنند که با قربانیان خود که از این عمل رضایت ندارند، رابطه ای منحصر به فرد و دلسوزانه دارند. اما بطور کلی اختلال مالش دوستی اغلب با تشخیص های روانی زیر مرتبط است. یکی دیگری از اساسی ترین ویژگی های این اختلال این است که یک رفتار تکراری است.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.