روانشناس مهدکودک، یک فرد بسیار مهم و تاثیرگذار برای کودکان، والدین آنها و کارکنان مهدکودک است. وقتی کودک خردسال شما وارد یک محیط غیر معمول و جدید می شود و در اطرافش کودکان و بزرگسالان زیادی وجود دارد. باید بتواند از روال عادی پیروی کند، یاد بگیرد با همسالانش ارتباط برقرار کند و با آنها بازی کند، غذا بخورد و همچنین با بزرگسالان تعامل کند. بنابراین از آنجایی که برای بسیاری از کودکان وارد شدن به چنین محیطی اولین استرس جدی است که تجربه میکنند، روانشناس مهدکودک کسی است که به کودکتان کمک میکند تا خود را با شرایط سازگار کند و به درستی پیش رود.
رشد روانی کودک تحت تأثیر عوامل زیر است:
- تأثیر فرهنگ
- تأثیر فعالیت ها
- تاثیر شرایط بیولوژیکی (ژنتیکی)
- تأثیر آموزش
پیشنهاد میکنیم انجام دهید: سنجش آنلاین هوش کودک
روانشناسی پیش از مدرسه
کودک تا سن پیش دبستانی اغلب تمایل به استقلال دارد. کودکان شروع به کشف و کنجکاوی میکنند و رشد روانشناختی در این دوره بسیار تغییر میکند. بچه ها وقتی وارد سن مهد کودک میشوند شروع به ارتباط با محیط بیرون و غریبه ها میکنند. مهدکودک دنیای وسیع و پیچیده ای برای کودکان است. کودکان زیادی علاقمند به مهد هستند، در حالی که بسیاری از کودکان از رفتن به مهد یا محیط آموزشی می ترسند. اگر چه دوستان بسیاری برای بازی پیدا می کنند و مربیان حمایت های خود را از کودکان انجام میدهند، اما بااین وجود همیشه ترس در لایه های مختلفی از روح و ذهن کودک وجود دارد. حتی کودکان کوچکتر از درد شکم صبحها شکایت میکنند اما اگر در خانه بمانند، علائم آنها به سرعت از بین می رود.
دلایل مقاومت کودکان برای رفتن به مهد کودک
بدیهی است که دلایل روانشناختی وجود دارد که کودک را از رفتن به مهد و محیط باز میدارد. اضطراب جدایی و عدم ارتباط و شناخت صحیح از محیط خارج از خانه است که باعث مقاومت، بی علاقگی و بی انگیزگی یا احساس ترس از معلم می شود. همچنین کودک در این دوره علاقه مند به کاوش در دنیای اطراف هستند، کنجکاو هستند و دائماً مسائل را از والدین خود میپرسند. اگر والدین روانشناسی کودک را درک کنند، می تواند تأثیرات مثبت زیادی به همراه داشته باشد. در دوره ۳ تا ۶ سالگی تخیل کودکان رشد می کند و بیشتر اوقات کودکان مشغول بازی هستند. کودکان به همراه بازی، یادگیری می آموزند.
اهمیت انتخاب بازی برای کودکان
کودکان در این سن بازی های پیچیده با قوانین زیاد را دوست ندارند. بازی های ساده برای کودکان در این گروه سنی ۳-۶ سال مناسب تر خواهد بود، کودک نمی تواند زمان زیادی تمرکز کند و به سرعت خسته میشود، لذا انتخاب بازی مناسب تأثیر بسیار مهمی در حفظ کودک و مراقبت از سلامت روان آنها دارد. کودکان اغلب از شخصیت های فیلم و تئاتر تقلید می کنند. آنها به عنوان خواننده آواز می خوانند، می رقصند و خود را در عالم رویا و معنا تصور می کنند، درک صحیح از روحیات و علائق هر کودک با توجه به مسائل فرهنگی و خانوادگی تأثیر مثبتی در جهت گیری کودک به مهد و محیط آموزشی پیش از مدرسه دارد.
اهمیت علاقه مندی کودکان به دیده شدن
کودکان در این مرحله یعنی زمان (مهدکودک) می خواهند مرکز توجه بزرگسالان باشند. وقتی بچه ها کاری را انجام می دهند یا فعالیتی را به درستی به اتمام می رسانند برای آنها بسیار باارزشمند است و انتظار دارند برای بزرگسالان با درجه «عالی» مورد تحسین قرار بگیرند، اما زمانیکه که بزرگسالان به آنها می گویند طبیعی است و واکنش مورد انتظار را دریافت نمیکنند، بچه ها عصبانی میشوند، گریه می کنند تا زمانی که آنها را تحسین کنند. درک روانشناس کودک برای کوچینگ مربی مهد در این زمان بسیار مهم است. معمولا در این مرحله به والدین کمک می شود تا به کودکان بهتر آموزش دهند و هیجانات و احساسات آنها را درک کنند.
وظایف روانشناس مهدکودک
۱. کار با کودک
او ویژگی های شخصیتی، روانی و رفتاری، تمایلات طبیعی و ترس های کودک را ارزیابی می کند. روانشناس در مهدکودک با دانستن ویژگی های هر کودک خاص کمک می کند تا با شرایط جدید سازگار شود، زبان مشترکی با همسالان و مراقبین پیدا کند، موقعیت های درگیرکننده و مشکلاتش را حل کند. کار یک روانشناس با کودکان، ترکیبی از عملکردهای مدیریت روانشناختی و آموزش است.
۲. کار با والدین کودک
شاید مهدکودک برای والدین کودک حتی بیشتر از خود دانش آموز استرس آور باشد.وظایف روانشناس، شامل کار با مادران و پدران در چندین جهت است:
- کمک به درک وضعیت جدید کودک
- توضیح نحوه رفتار با او
- نحوه کار روی رشد کودک و حل مشکلات آن ها.
همچنین روانشناس کودک، راه های آموزشی متنوعی را به والدین می دهد. همچنین وظایف دیگر روانشناس، شامل شناسایی ناهنجاری های رشدی و اطلاع دادن به والدین در مواقع نیاز فرزندشان به مراجعه به روانپزشک است.
۳. کار با کارکنان مهدکودک
معمولا اعتقاد بر این است که کار مربی کودک زیاد مهم نیست، مهارت زیادی نمی خواهد، ساده است و نیازی به نیروهای ویژه و مهارت های خاص ندارد. اما این یک اشتباه بزرگ است. روانشناس در مهدکودک در زمینه هایی مانند، راهنمایی معلمان و کادر مجموعه، در رابطه با چگونگی کار با کودکان، انجام می گردد. هر معلم باید یک زبان مشترک با کل بچه ها پیدا کند، کلید یک قلب کوچک را در دست بگیرد، دوست، حامی و مربی باشد.
کارکردهای روانشناس مهدکودک
کارکرد تطبیقی
روانشناس به هر کودک کمک می کند تا با شرایط مهد کودک سازگار شود. به عنوان یک قاعده، اکثر کودکان نمی توانند بلافاصله متوجه شوند که کجا هستند، به طور کلی چه اتفاقی خواهد افتاد و چگونه رفتار کنند. کودک استرس دارد و برای اینکه شرایط مهدکودک برای هر کودکی طبیعی و راحت شود، روانشناس وظیفه دارد که از او حمایت کند. این کار، هم با تیم به عنوان یک کل و هم با هر کودک به صورت تکی انجام می شود. برای این کار، روانشناس یک برنامه عملیاتی برای کار با بچه ها و والدین و کادر آموزشی ترسیم می کند. هدف از این مرحله کمک به هر کودک برای تبدیل شدن به بخشی از تیم و احساس راحتی در شرایط مهد کودک است.
کارکرد تشخیصی
به عنوان بخشی از این کارکرد، روانشناس در مهدکودک به تشخیص وضعیت روانی کودک، توانایی ها و تمایلات، دانش و مهارت کودک و همچنین بررسی شرایط زندگی و مشکلات احتمالی او می پردازد. علاوه بر مهارت ها، نیازها و ویژگی های اولیه کودک، روان شناس در فرآیند تشخیص، مشکلات هر کودک را شناسایی می کند. از جمله مشکلات گفتاری، عادات حسی عصبی (جویدن ناخن، فرو بردن انگشت در بینی)، تاخیر رشدی، اختلالات رفتاری و مشکلات دیگر.
کارکرد آموزشی
کوچینگ روانشناس برای مربی مهد کودک در اینجا بسیار مهم است، در درجه اول یک معلم است که وظیفه او رشد همه جانبه هر کودک است.برای انجام این وظیفه، روانشناسان در مهدکودک ها، برنامه های آموزشی را برای کودکان در تمام رده های سنی ایجاد می کنند، برنامه ای از بازی های آموزشی تهیه می کنند، تست های روانی برای نظارت بر رشد کودکان تهیه می کنند، روش های سازگاری اجتماعی و تسلط بر مهارت های اساسی را توسعه می دهند (این شامل: قوانین رفتاری، کار گروهی و جهان بینی)، کارهای آموزشی با معلمان انجام می دهند، با والدین کودک صحبت می کنند، همچنین اقداماتی برای سازگاری کودکان مشکل دار ارائه می دهند (با اختلالات رفتاری و بدون اختلالات جدی ذهنی یا جسمی).
کارکرد مشاوره
روانشناس از طریق ارتباط گرفتن، کار می کند. روابطی که روانشناس مهدکودک می تواند داشته باشد به دو صورت شخصی (مکالمه با هر کودک/ مکالمه با هریک از والدین) و عمومی (کار با تیم کودکان، با والدین، مربیان) است. در هر مشاوره، تفاوت های ظریف خاصی در نظر گرفته می شود.
- روانشناس می تواند در مورد این مسائل راهنمایی کند، چگونه به کودک خود کمک کنیم تا سازگار شود؟
- توصیه های اساسی برای والدین، چگونه با یک کودک مهدکودک رفتار کنیم؟
- کلاس های بازی با کودکان، تقلید از موقعیت های مختلف، حل تعارض و موقعیت های مشکل ساز، مداخله در مسائل شخصی با والدین و مراقبان، شناسایی کودکان مشکل دار و آگاه سازی والدین در مورد مشکلات.
تمام کارهای مشاوره ای توسط یک روانشناس، مبتنی بر کمک به کودکان و والدین آنها در رشد و تکامل مشترک است.
کارکرد تحلیلی
به عنوان بخشی از کار تحلیلی، یک روانشناس به تجزیه و تحلیل رفتارها، مهارت ها و مشکلات کودکان، جمع آوری گزارش و تحویل به مدیر مرکز مشاوره روانشناسی، انجام وظایف با ماهیت تحلیلی که توسط قانون پیش بینی شده است می پردازد. و وظایف او عبارتند از: شناسایی مشکلات در کودکان، تجزیه و تحلیل مشکلات و تصمیم گیری در مورد حل آنها، کمک در حل و فصل شرایط دشوار، برگزاری کلاس های خصوصی با بچه ها برای حل مشکلات، ارتباط با والدین آنها و کارکنان مهدکودک است.
کارهایی که یک روانشناس مهدکودک حق ندارد انجام دهد
به عنوان یک قاعده، روانشناس مهدکودک دارای محدودیت هایی است که حق انجام آنها را ندارد. این محدودیت ها عبارتند از:
- تشخیص قطعی برای کودکان
- انجام درمان خاص و تجویز دارو
- تدوین برنامه اجباری والدین برای تربیت فرزند
- انجام کارهایی بدون اطلاع والدین
- تحمیل کردن نظرات و عقاید خود به کودکان
کار روانشناس، باید فقط ماهیت مشاوره ای و حمایتی داشته باشد. وظیفه روانشناس مهدکودک، کمک به سازگاری، رشد و تعامل کودک با دنیای بیرون است و هر گونه اقدامی که به سلامت روحی یا جسمی کودک آسیب برساند در سطح قانون گذاری نیز ممنوع است. بنابراین، روانشناس مهدکودک متخصصی است که به بچه ها، والدین و کارکنان آنها کمک می کند تا به راحتی، با هم زندگی کنند، با هم بیاموزند و در نهایت احساس خوبی داشته باشند.
منبع: biz.htgetrid.com