این وضعیت را تصور کنید: وقتی صبح از رختخواب بیرون می آیید، نمی توانید تشخیص دهید که کشوهایی که لباس های شما در آن قرار دارد کجاست. در ابتدا فکر می کنید شاید خسته باشید، اما بعد متوجه می شوید که نمی توانید بفهمید که دیوار یا در اتاق دقیقاً کجاست. شما می خواهید برای کمک تلفنی تماس بگیرید، اما برای پیدا کردن تلفن همراه خود به مشکل می خورید. خوشبختانه، یکی از اعضای خانواده شما به شما می گوید که گوشی درست در مقابل شما، روی پیشخوان است. هنگامی که تلفن را برمیدارید، به نظر می رسد اعداد در فضا شناور هستند و شماره گیری را برای شما غیرممکن است.
آیا ممکن است مشکلی در چشمان شما وجود داشته باشد؟ به چشم پزشک مراجعه می کنید و به شما می گویند که بینایی شما عالی است، با وجود اینکه به سختی دری را برای خروج از مطب پیدا می کنید. چشم پزشک شما را به یک متخصص مغز و اعصاب معرفی می کند. اما دقیقاً چه مشکلی پیش آمده است؟
سندرم بالینت چیست؟
سندرم بالینت یک وضعیت عصبی نادر است که باعث ایجاد موارد زیر می شود:
- آپراکسی چشمی: ناتوانی در حرکت عمدی چشم به سمت یک جسم.
- آتاکسی اپتیک: ناتوانی در دستیابی دقیق به چیزی که به آن نگاه می کنید.
- ناتوانی در دیدن کل تصویر.
در عوض، اگر به سندرم بالینت مبتلا هستید، فقط بخش هایی از کل را می بینید. به عنوان مثال، هنگامی که تصویر یک خانه نشان داده می شود، شما فقط یک پنجره، یک در، یک دیوار و غیره را می بینید.
اگر به سندرم بالینت مبتلا هستید، باید به حواس دیگر خود تکیه کنید تا شما را راهنمایی کنند. برای مثال ممکن است لازم باشد دست خود را روی سینک نگه دارید تا بدانید در کجای حمام قرار دارد. ممکن است لازم باشد خمیر دندان را به جای روی مسواک در دهان خود قرار دهید. ممکن است نتوانید از ظروف روی میز استفاده کنید زیرا نمی توانید از دید خود برای گرفتن چنگال یا قاشق استفاده کنید. علاوه بر این، ممکن است خواندن آن غیرممکن باشد، زیرا ناتوانی در دیدن کل تصویر به این معنی است که شما ممکن است هر بار فقط یک حرف را ببینید و ممکن است نتوانید آن حرف را در متن یک کلمه یا جمله قرار دهید.
چه چیزی باعث ایجاد سندرم بالینت می شود؟
سندرم بالینت معمولاً ناشی از آسیب به هر دو لوب جداری است، بخشی از مغز که به شما امکان می دهد مکان خود و سایر اشیاء را بدانید. وقتی علائم به طور ناگهانی ظاهر شوند، احتمالاً به دلیل سکته مغزی هستند. با این حال، سایر اختلالات مانند تومورها، تروما، نزدیک به غرق شدن، اکلامپسی، انسفالیت، HIV و حتی بیماری های عصبی مانند آلزایمر نیز می توانند منجر به سندرم بالینت شوند.
از آنجایی که سندرم بالینت نسبتاً نادر است، علائم اغلب نادیده گرفته می شوند. دانستن این نکته که اختلالات بینایی ممکن است همیشه مشکلی برای چشمان شما نباشد، اما همچنین می تواند ناشی از مشکل در مغز باشد، شروع خوبی است. اگر نگران بینایی یا اختلالات فضایی خود یا یکی از عزیزان خود هستید، لطفاً از یک متخصص مغز و اعصاب راهنمایی بگیرید.
درمان برای افراد مبتلا به سندرم بالینت چیست؟
در برخی موارد، کاردرمانی می تواند به شما کمک کند تا حدی استقلال را بازیابی کنید. در حالیکه رویکردهای متفاوتی پیشنهاد شده است، هیچ رویکردی به وضوح بهترین نیست و ممکن است استفاده از تکنیک هایی که برای کمک به نابینایان طراحی شده اند مفید باشد. به عنوان مثال، درمانگر شما ممکن است راه هایی را برای استفاده از حواس دیگر برای جایگزینی ادراک آسیب دیده پیشنهاد کند. کتاب های روی نوار را میتوان به جای مطالب خواندنی معمولی استفاده کرد همچنین رادیو ممکن است جایگزین تماشای تلویزیون شود.
منبع: verywellhealth.com