ابراز و نحوه همدردی با سوگواران چگونه است؟ همدردی در لغت به معنای نشان دادن واکنشی برای درک درد، مشکلات و مصائب کسانی است که برای ما مهم هستند. همدردی مترادف کلماتی مانند ابراز ترحم، دلجویی و درد مشترک است که مبادرت به فعالیتی که میزانی از سطح درد و مشکلات فردی را پایین آورد می باشد. از این رو همدردی با همدلی بسیار متفاوت است. در این مقاله 6 راهکار مهم در زمینه ابراز و نحوه همدردی به سوگواران را به شما خواهیم گفت پس تا انتها با ما باشید.
تفاوت های همدردی با همدلی
از آنجایی که هر دو فعل همدردی و همدلی از سر انسان دوستی و خیرخواهی رشد می کنند، شباهت های بسیاری بین همدردی و همدلی وجود دارد. اما در همدلی، واکنش عملی نسبت به فرد آسیب دیده انجام نمی شود و صرفا از طریق درک، گوش کردن و صمیمی رفتار کردن، افراد با یکدیگر احساس همدلی را تجربه می کنند.
به طور مثال وقتی عزیزی از یک نفر فوت میکند، ما احساسی به غیر از همدلی با او نمی توانیم داشته باشیم. در واقع ما خود را به جای فردی می گذاریم که در سوگ است و در کنار او زمانی را می گذرانیم که به میزانی از رنج او کاسته شود. بنابراین ما در این مورد فقط می توانیم همدل باشیم تا همدرد. از این رو در همدردی یک کنش و واکنش بین فرد آسیب دیده و فردی که با او ابراز همدردی می کند، انجام می شود. اگر دوستی تصادف کند یا آسیب ببیند، در عین اینکه می توانیم به او کمک کنیم، چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی، می توانیم اوقاتی را هم در کنار او بگذرانیم و وظایفی را به عهده بگیریم که کمی از حجم درد و مشکلات او کاسته شود؛ به همین روال ما در انجام فعل همدردی با دوستمان هستیم.
چه زمانی افراد نیاز به همدردی دارند
همدردی از ریشه شناخت ما از محبت اجتماعی و خانوادگی نشأت می گیرد. زمانی که در کودکی همدلی اجتماعی و خانوادگی را آموخته باشیم. می توانیم به مرور با نزدیکان، خانواده و دوستان و حتی افراد جامعه خود در مصائب و مشکلاتشان شروع به ابراز همدردی کنیم.
تعریف همدلی اجتماعی
همدلی اجتماعی در واقع دوست داشتن، مهم بودن و کاربردی بودن و ارزشمند بودن هر آنچه که در محیط اجتماعی ما است و ایجاد علاقه و صمیمیت بین ما و افراد جامعه و خود محیط و پیرامون جامعه است. از این رو افراد در همدلی اجتماعی یاد می گیرند نسبت به یکدیگر مهربان تر باشند و درصدد رفع نیازهای یکدیگر برآیند. مقدم دانستن یکدیگر در اجتماع نسبت به خود و خواسته ها باعث می شود افراد در اجتماع با عطوفت بهتر و بیشتری با یکدیگر برخورد کنند.
مزایای همدلی اجتماعی چیست
اگر افراد یک جامعه همدلی اجتماعی را در خانه، خانواده و اجتماع خود آموخته باشند و به مرور با یکدیگر با مهربانی و ملاطفت رفتار کنند. شاهد جامعه ای خواهیم بود که آسیب های آن هر روز کمتر از قبل می شود. بنابراین به هر میزان آسیب های اجتماعی کمتر باشد، جامعه از سلامت روان بیشتری برخوردار است و شرایط جامعه هر چند سخت، می تواند رو به بهبود و ایستایی قرار گیرد.
چگونه با سوگواران همدلی کنیم؟
هنگام صحبت با یکی از عزیزان غمگین، چندین کار وجود دارد که می توانید برای همدلی بیشتر انجام دهید. ابتدا به زبان بدن خود توجه کنید، نشان دهید که فعالانه به آن ها گوش می دهید، مثلا با تکان دادن سر و برقراری ارتباط چشمی. به زبان بدن آن ها نیز توجه کنید، زیرا می تواند به شما نشان دهد که آیا درباره موضوع خاصی صحبت می کنند یا خیر. شما همچنین باید درباره تجربیات خود که ممکن است به آن ها مربوط شود باز باشید. با این حال آن ها را در کانون توجه قرار ندهید. تمرکز خود را روی غم و اندوه آن ها حفظ کنید. همچنین به خاطر داشته باشید که روش کنار آمدن آن ها با غم و اندوه ممکن است با شما متفاوت باشد، بنابراین ذهن خود را باز نگه دارید و قضاوت نکنید.
ابراز و نحوه همدردی با سوگواران
به هر میزان که بتوانیم در دوره کودکی و در خانه و خانواده با یکدیگر مهربان تر، بزرگوارتر و صمیمی تر باشیم و همچنین مشکلات دیگران را جزئی از مشکلات خود بدانیم که با حل آن ها به آرامش روانی برسیم، به اولین ابزار ایجاد همدردی دست پیدا کرده ایم.
چرا همدردی مهم است
از آنجایی که ما انسان هستیم و ماهیت انسان به اجتماعی بودن و زندگی اجتماعی او وابسته است، همدردی و رفع مشکلات دیگران نیز برای ما باید مهم و اساسی باشد. باید به عنوان یک شهروند نسبت به شهر خود، یا به عنوان یک انسان به ماهیت انسانی خود این بینش را دهیم که همدردی یک وظیفه انسانی است و نه یک لطف. بنابراین از هر آنچه که باعث دور شدن ما از افراد جامعه و شهرمان می شود باید دوری کنیم و به همدردی در مشکلات و رفع آن ها برای یکدیگر بپردازیم.
چه ابزارهایی برای همدردی وجود دارند؟
1- مقدم دانستن دیگران به خود
اگر هر فردی این ذهنیت را داشته باشد که دوست، همسایه و یا شهروندی که در کنار ما زندگی می کند با وجود بروز مشکلاتی، قطعا آسیب خواهد دید و آسیب های او جزئی از آسیب هایی است که ما هم به آن دچار می شویم، بنابراین می تواند فرد آسیب دیده را مقدم بر خواسته های خود بداند و با او همدردی کند و باری از مشکلات او را کم کند.
مثلا اگر در شهری زلزله ای بیاید، مهم نیست ما نتوانیم یک ماه غذای کاملا مناسبی داشته باشیم. هزینه مخارج آن ماه را می توانیم کمتر کنیم و به افراد زلزله زده کمک کنیم. زیرا این ما نیستیم که دچار زلزله شده ایم، بلکه با همدردی با افراد زلزله زده می توانیم مبلغی و یا کمک هایی را برایشان ارسال کنیم که از حداقلی از مشکلات آنان کم کند.
2- درک مشکلات دیگران
زمانی که فقط احساس کنیم این مشکلات ما هستند که مشکل محسوب می شوند و دیگران می توانند با مشکلات خود کنار آیند، به این معنی است که در برابر دیگران خودخواهانه عمل می کنیم و از مشکلاتشان درکی نداریم. اگر در هر مسئله ای فقط خود را ببینیم، همدردی در وجودمان شکل نمی گیرد و ما خودخواه می شویم و افراد جامعه از دلسوزی و محبت و شفقت ما دور می مانند.
3- حتی اگر مسئله ای به چشم کوچک آمد، ابراز همدردی کنیم
ابراز همدردی، ماهیت انسانی و محبت آمیز ما را رشد می دهد؛ بنابراین مهم نیست که منتظر فرصت ها، مشکلات بزرگ و مهم مانند مرگ عزیزان دیگران باشیم تا با آن ها ابراز همدردی کنیم. اگر مشکلات کوچکتری نیز مانند بیماری های کوچک یا ناراحتی های سطحی نیز در نزدیکان خود دیدیم، بهتر است با آن ها ابراز همدردی کرده و از آنها برای کمک سوال کنیم. اینگونه است که صمیمیت و محبت بین افراد انسانی شکل می گیرد و در ذهن هر کسی ثبت می شود که چه کسی در روزهای سخت از او دلجویی کرده و یا همدردی صمیمانه ایی با او داشته است.
4- از خود، وجود و محبت مان هزینه کنیم
شاید به نظر همه ما اولین نفراتی که باید در زندگی به آنها بپردازیم خانواده مان هستند که کاملا نیز صحیح می باشد اما زمانی که صحبت از همدلی و همدردی میباشد، نقش های مهمتری برای ما ایجاد میشود. از ای نرو در همدردی می توانیم از میزانی از خود و محبتمان برای افرادی که نیاز به همدردی دارند، هزینه کنیم که بتوانیم عمیقا خود را برای حل مشکلاتشان درجریان گذاریم.
بنابراین اگر دوستی نیاز به رفتن به پزشک داشته و حال خوبی ندارد، می توانیم از فرصت تفریحمان بگذریم و او را به پزشک ببریم و در کنار او بمانیم. همدردی ها قطعا از خودگذشتگی و مهربانی زیادی می طلبند اما قطعا دستاوردهای زیادی برای ما به همراه خواهند داشت.
5- خود را به جای دیگران قرار دهیم
شاید آسان ترین معنی لغوی برای همدردی همین باشد. اگر بتوانیم در هر شرایطی خود را به جای فرد آسیب دیده قرار دهیم، احساس شفقت در ما باعث میشود به همدردی با دیگران بپردازیم. همین امر به ما در زمینه ابراز و نحوه همدردی به سوگواران را تسهیل می کند.
6- دیگران را قضاوت نکنیم
قضاوت کردن هر فردی که دچار مشکلات و مصائبی است، همانند ترمز دستی محکمی برای ایجاد نشدن همدردی است. از ای نرو اگر می خواهیم صمیمانه با کسی شفقت داشته باشیم، نباید از نگاه یک قاضی او را ببینیم و صرفا در همان لحظه و به دلیل مشکلات فرد با او همدردی کنیم. اگر در ذهنمان بخواهیم به این بپردازیم که مثلا او از سر تنبلی، زیاده خواهی و یا فرصت طلبی و یا لذت جویی دچار این مشکلات شده، در واقع به دنبال دلیلی برای همدردی نکردن با فرد آسیب دیده هستیم. مهم احساس ما و نوع عمل ما در مقابل درک از دیگران است و نه اینکه به چه کسی و چرا کمک می کنیم و با او به همدردی می پردازیم.
افرادی که همدردی و همدلی را آموخته اند و در زندگی خود به همدردی با دیگران مشغول هستند، از روان سالم تر و احساس خوشایند بیشتری برخوردار هستند. در واقع انرژی عمل مثبت ما به مرور خود ما را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و خود را در برابر مشکلات، قوی تر و استوارتر می بینیم.
