شب ادراری یا بی اختیاری ادرار اصطلاحی هست که پزشکان برای عدم کنترل، تصادفی یا عمدی در کودکانی که باید مثانه خود را کنترل کنند و قادر به اینکار نیستند استفاده میکنند. دختران معمولا قبل از پسران کنترل مثانه را بدست می آورند. بی اختیاری ممکن است در دختران بالای 5 سال و در پسران بالای 6 سال که هنوز مشکلات کنترل ادرار دارند، تشخیص داده شود.
بی اختیاری ادرار انواع مختلفی دارد، از جمله:
- شب ادراری روزانه (خیس شدن در طول روز)
- شب ادراری (خیس شدن در طول شب)
- شب ادراری اولیه (زمانی رخ می دهد که کودک هرگز به آموزش توالت کامل تسلط نداشته باشد)
- شب ادراری ثانویه (زمانی رخ می دهد که کودک یک دوره خشکی داشته است، اما پس از آن به دوره های بی اختیاری برگشته است)
برخی از حقایق کلیدی در مورد بی اختیاری ادرار چیست؟
طبق گزارش آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، شب ادراری 5 میلیون کودک بزرگتر از 6 سال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد.
- در پسران بیشتر از دختران رخ می دهد.
- از بین کودکانی که شب ادراری دارند، بیشتر آنها شب ها خیس می شوند.
- شب ادراری اولیه شایع ترین شکل بی اختیاری ادرار در بین کودکان است.
چه چیزی باعث بی اختیاری ادرار می شود؟
عوامل زیادی ممکن است دخیل باشند، و تئوری های زیادی برای خیس شدن کودکان ارائه شده است. در زیر لیستی از برخی از دلایل احتمالی مشکل وجود دارد:
- آموزش ضعیف توالت رفتن
- تاخیر در توانایی نگه داشتن ادرار (این ممکن است یک عامل تا حدود 5 سالگی باشد)
- مثانه های کوچک
- عادات بد خوابیدن یا وجود اختلال خواب
- مشکل در عملکرد صحیح هورمون هایی که به تنظیم ادرار کمک می کنند.
اکثر کودکانی که شب ادراری دارند، حداقل یکی از والدین یا یکی از بستگان نزدیک خود این مشکل را در کودکی داشته اند.
- استرس در خانه و مدرسه
- عدم نیاز به ادرار کردن هنگام خواب
- ادرار کردن بیش از حد در شب
- شب ادراری ممکن است به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند دیابت یا یبوست نیز ایجاد شود.
شب ادراری چگونه تشخیص داده می شود؟
معمولاً بر اساس تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی کودک تشخیص داده میشود. علاوه بر صحبت با والدین و کودک، پزشک کودک ممکن است موارد زیر را برای کمک به رد سایر علل این اختلال انجام دهد:
- آزمایش ادرار (برای اطمینان از عدم وجود عفونت زمینه ای یا بیماری مانند دیابت)
- اندازه گیری فشار خون
- آزمایشات خون
درمان شب ادراری چیست؟
درمان خاص برای شب ادراری توسط پزشک کودک بر اساس موارد زیر تعیین میشود:
- سن، سلامت کلی و سابقه پزشکی کودک شما
- شدت و تواتر شرایط
- تحمل فرزند برای داروها، درمان های حمایتی و غیر دارویی
قبل از شروع درمان، مهم است که بدانید:
- کودک مقصر نیست و نباید تنبیه شود. کودک نمی تواند خیس شدن را کنترل کند.
- طبق AAP، شب ادراری معمولاً در 15 درصد از کودکان به خودی خود از بین میرود.
درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تقویت مثبت کودک (مثلاً استفاده از برچسب های تشویقی برای شب های خشک)
- داروهای تجویز شده توسط پزشک کودک شما (برای کمک به کنترل خیس شدن)
- مصرف مایعات را کاهش دهید (اگر کودک معتقد است که کمک می کند AAP این روش را پیشنهاد می کند)
- از مصرف کافئین در شب اجتناب کنید.
- علاوه بر این، مشاوره با کودک و خانواده ممکن است به تعیین استرس کودک کمک کند.
فراموش نکنیم شب ادراری می تواند نشانه ای از یک مشکل فیزیولوژیک باشد. اگر کودک شما بزرگتر از 7 سال است و پس از چندین ماه خشکی شروع به خیس کردن مجدد تخت کرده است، با پزشک اطفال صحبت کنید. از درمانگرهای کودکان راهنمایی بگیرید که آیا رویدادهای استرس زا یا تغییراتی در زندگی کودک شما رخ داده است یا خیر. با راهنمایی متخصص کودکان مشکلات سلامتی مانند دیابت، یبوست، آپنه خواب یا عفونت دستگاه ادراری را بررسی کنید. انگیزه برای توقف شب ادراری باید از کودک ناشی شود.
منبع: hopkinsmedicine.org
