علائم افسردگی میتواند بسیار متفاوت باشد و شامل موارد زیر است:
- احساس غمگینی
- از دست دادن علاقه یا لذت نسبت به فعالیتهای مورد علاقه
- تغییر اشتها و کاهش یا افزایش وزن غیر معمول
- کم خوابی یا خواب زیاد
- بی انرژی بودن و احساس خستگی
- افزایش فعالیت بدنی بی هدف یا حرکات آهسته
- احساس بی ارزشی یا گناهکاری
- مشکل تمرکز کردن و تصمیم گیری
- افکار مرگ یا خودکشی
علائم باید حداقل دو هفته طول بکشد و نمایانگر تغییر در عملکرد قبلی برای تشخیص افسردگی باشد. همچنین مشکلات پزشکی مانند تیروئید، تومور مغزی یا کمبود ویتامین میتواند شبیه به علائم افسردگی باشد و مهم است که علل پزشکی بررسی شود. افسردگی از هر 15 بزرگسال در هر سال، یک نفر را تحت تاثیر قرار میدهد و از هر شش نفر یک نفر در دوره ای از زندگی خود افسردگی را تجربه میکنند. افسردگی میتواند در هر زمانی رخ دهد اما به طور معمول در اواخر نوجوانی تا اواسط 20 سالگی ظاهر میشود. زنان بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا میشوند. برخی از مطالعات نشان میدهد که یک سوم زنان در طول زندگی خود یک دوره افسردگی اساسی را تجربه میکنند. زمانی که بستگان درجه اول افسردگی داشته باشند، احتمال بالایی برای به ارث بردن آن وجود دارد.
افسردگی با غم یا اندوه و سوگ متفاوت است
مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا پایان دادن به یک رابطه، تجربه های دشواری برای فرد است که تحمل میکند. طبیعی است که احساس غم و اندوه در واکنش به چنین موقعیتهایی ایجاد شود. کسانی که از دست دادن را تجربه میکنند، اغلب ممکن است خود را «افسرده» توصیف کنند. اما غمگین بودن با افسردگی یکسان نیست. فرآیند سوگواری برای هر فردی طبیعی و منحصر به فرد است و برخی از ویژگی های افسردگی را دارد. هم غم و هم افسردگی ممکن است شامل غم و اندوه شدید و کناره گیری از فعالیت های معمولی باشد. آنها همچنین از جنبه های مهم متفاوت هستند:
- در غم و اندوه، احساسات دردناک بصورت موجی ظاهر میشوند که اغلب با خاطرات مثبت آمیخته میشوند. در افسردگی شدید، خلق و خو و یا علاقه (لذت) برای بیشتر از دو هفته کاهش می یابد.
- در غم و اندوه معمولاً عزت نفس حفظ میشود. در افسردگی شدید، احساس بی ارزشی و نفرت از خود رایج است.
- در غم و اندوه، هنگام فکر کردن یا خیال پردازی درباره پیوستن به عزیز متوفی ممکن است افکار مرگ ظاهر شوند. در افسردگی شدید، افکار به دلیل احساس بی ارزشی یا عدم لیاقت زندگی یا ناتوانی در کنار آمدن با درد افسردگی، بر پایان دادن به زندگی متمرکز میشوند.
- غم و اندوه و افسردگی میتوانند با هم وجود داشته باشند. برای برخی افراد، مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا قربانی یک حمله فیزیکی یا یک فاجعه بزرگ میتواند منجر به افسردگی شود. هنگامی که غم و اندوه و افسردگی همزمان اتفاق می افتند، اندوه شدیدتر است و بیشتر از غم بدون افسردگی طول می کشد.
تمایز بین غم و اندوه و افسردگی مهم است و میتواند به افراد در دریافت کمک، حمایت یا درمان مورد نیاز کمک کند.
عوامل خطر برای افسردگی
افسردگی میتواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. حتی فردی که به نظر میرسد در شرایط نسبتا ایده آل زندگی میکند. عوامل متعددی میتوانند در افسردگی نقش داشته باشند:
- بیوشیمی: تفاوت در برخی مواد شیمیایی در مغز ممکن است به علائم افسردگی کمک کند.
- ژنتیک: افسردگی می تواند در خانواده ها ایجاد شود. برای مثال، اگر یکی از دوقلوهای همسان افسردگی داشته باشد، دیگری به احتمال 70 درصد در طول زندگی به این بیماری مبتلا شود.
- شخصیت: به نظر میرسد افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، به راحتی تحت فشار استرس قرار میگیرند. یا افرادی که عموماً بدبین هستند، بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند.
- عوامل محیطی: قرار گرفتن مداوم در معرض خشونت، بی توجهی، سوء استفاده یا فقر ممکن است برخی از افراد را در برابر افسردگی آسیب پذیرتر کند.
افسردگی چگونه درمان می شود؟
افسردگی یکی از قابل درمان ترین اختلالات روانی است. بین 80 تا 90 درصد از افراد مبتلا به افسردگی در نهایت به خوبی به درمان پاسخ میدهند. تقریباً همه بیماران تا حدودی از علائم خود تسکین می یابند. قبل از تشخیص یا درمان، یک متخصص بهداشت باید یک ارزیابی تشخیصی کامل، از جمله مصاحبه و معاینه فیزیکی انجام دهد. در برخی موارد، ممکن است آزمایش خون انجام شود تا اطمینان حاصل شود که افسردگی به دلیل یک وضعیت پزشکی مانند مشکل تیروئید یا کمبود ویتامین نیست (برگشت علت پزشکی علائم مشابه افسردگی را کاهش می دهد). این ارزیابی علائم خاص را شناسایی میکند و تاریخچه پزشکی و خانوادگی و همچنین عوامل فرهنگی و محیطی را با هدف رسیدن به تشخیص و برنامه ریزی یک دوره اقدام بررسی میکند.
دارو
شیمی مغز ممکن است به افسردگی افراد کمک کند و ممکن است در درمان آنها نقش داشته باشد. به همین دلیل، ممکن است داروهای ضد افسردگی برای کمک به اصلاح ساختار شیمیایی مغز تجویز شود. این داروها آرام بخش یا عادت ساز نیستند. بطور کلی داروهای ضد افسردگی هیچ اثر محرکی بر افرادی که افسردگی را تجربه نمی کنند، ندارند.
داروهای ضدافسردگی ممکن است در یک یا دو هفته اول استفاده، بهبودی ایجاد کنند، اما ممکن است فواید کامل آن برای دو تا سه ماه مشاهده نشود. اگر بیمار بعد از چند هفته بهبودی کمی داشته باشد یا هیچ بهبودی نداشته باشد، روانپزشک او می تواند دوز دارو را تغییر دهد یا یک داروی ضد افسردگی دیگر اضافه یا جایگزین کند. در برخی شرایط، سایر داروهای روانگردان ممکن است مفید باشند. مهم است که در صورت عدم تاثیر دارو یا بروز عوارض جانبی به پزشک خود اطلاع دهید. روانپزشکان معمولاً توصیه می کنند که بیماران تا شش ماه یا بیشتر پساز بهبود علائم به مصرف دارو ادامه دهند. درمان نگهدارنده طولانی مدت، ممکن است برای کاهش خطر اپیزودهای بعدی برای افراد خاص در معرض خطر پیشنهاد شود.
درمان های طبیعی
برخی از افراد از داروهای طبیعی مانند داروهای گیاهی برای درمان افسردگی خفیف تا متوسط استفاده می کنند. با این حال تولیدکنندگان این داروها ممکن است در مورد کیفیت آنها صادق نباشند. این داروها ممکن است ایمن یا مؤثر نباشند. در زیر برخی از گیاهان محبوبی که مردم برای درمان افسردگی استفاده می کنند آورده شده است:
- خار مریم: این گیاه برای افرادی که اختلال دوقطبی دارند یا ممکن است داشته باشند مناسب نیست.
- جینسینگ: پزشکان طب سنتی ممکن است از آن برای بهبود وضوح ذهنی و کاهش استرس استفاده کنند.
- بابونه: حاوی فلاونوئیدهایی است که ممکن است اثر ضد افسردگی داشته باشد.
- اسطوخودوس: این گیاه ممکن است به کاهش اضطراب و بی خوابی کمک کند.
قبل از استفاده از هر نوع داروی گیاهی یا مکمل برای درمان افسردگی ضروری است با پزشک صحبت کنید. برخی از گیاهان می توانند با عملکرد داروها تداخل داشته باشند یا علائم را بدتر کنند.
روان درمانی
روان درمانی یا «گفتار درمانی» گاهی به تنهایی برای درمان افسردگی خفیف استفاده میشود. برای افسردگی متوسط تا شدید، روان درمانی اغلب همراه با داروهای ضد افسردگی استفاده میشود. درمان شناختی رفتاری (CBT) در درمان افسردگی موثر است. CBT شکلی از درمان است که بر حل مشکل در زمان حال متمرکز است. CBT به فرد کمک می کند تا تفکر تحریف شده یا منفی را با هدف تغییر افکار و رفتارها تشخیص دهد تا به چالش ها به شیوه ای مثبت تر پاسخ دهد. روان درمانی ممکن است فقط فرد را شامل شود، اما می تواند شامل دیگران نیز شود. به عنوان مثال، خانواده یا زوج درمانی می تواند به حل مسائل در این روابط نزدیک کمک کند. در گروه درمانی، افراد مبتلا به بیماری های مشابه را در یک محیط حمایتی گرد هم می آورد و می تواند به شرکت کننده کمک کند تا یاد بگیرد که دیگران چگونه با موقعیت های مشابه کنار می آیند. بسته به شدت افسردگی، درمان ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد. در بسیاری از موارد، بهبود قابل توجهی در 10 تا 15 جلسه ایجاد می شود.
الکترو شوک درمانی (ECT)
ECT یک درمان پزشکی است که معمولاً برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند، اختصاص داده میشود. این شامل یک تحریک الکتریکی مختصر مغز در زمانی است که بیمار تحت بیهوشی است. یک بیمار بطور معمول دو تا سه بار در هفته و در مجموع 6 تا 12 درمان ECT دریافت میکند. معمولاً توسط تیمی از متخصصان پزشکی آموزش دیده از جمله روانپزشک، متخصص بیهوشی و پرستار یا دستیار پزشک مدیریت می شود. ECT از دهه 1940 مورد استفاده قرار گرفته است و سالها تحقیق منجر به پیشرفت های عمده و به رسمیت شناختن اثربخشی آن به عنوان یک جریان اصلی و نه «آخرین راه حل» شده است.
خودیاری و مقابله
تعدادی از کارها وجود دارد که افراد میتوانند برای کمک به کاهش علائم افسردگی انجام دهند. برای بسیاری از افراد، ورزش منظم به ایجاد احساس مثبت و بهبود خلق و خو کمک میکند. داشتن خواب با کیفیت کافی و بطور منظم، خوردن یک رژیم غذایی سالم و پرهیز از الکل (یک داروی افسردگی) نیز می تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند.
انواع افسردگی
انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. در زیر برخی از رایج ترین انواع آن آورده شده است.
افسردگی شدید
یک فرد مبتلا به افسردگی اساسی یک حالت دائمی غمگین را تجربه می کند. آنها ممکن است علاقه خود را به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردند از دست بدهند. درمان معمولاً شامل دارو درمانی و روان درمانی است.
اختلال افسردگی مداوم
اختلال افسردگی مداوم همچنین به عنوان کج خلقی شناخته می شود. اختلال افسردگی مداوم باعث علائمی میشود که حداقل 2 سال به طول می انجامد. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است دوره های افسردگی اساسی و همچنین علائم خفیف تری داشته باشد.
اختلال دو قطبی
افسردگی یکی از علائم شایع اختلال دو قطبی است و تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در نیمی از مواقع علائمی داشته باشند. این میتواند تشخیص اختلال دوقطبی از افسردگی را سخت کند.
افسردگی روانی
برخی افراد روان پریشی را همراه با افسردگی تجربه می کنند. روان پریشی می تواند شامل هذیان هایی مانند باورهای نادرست و جدایی از واقعیت باشد. همچنین می تواند شامل توهم (حس کردن چیزهایی که وجود ندارند) باشد.
افسردگی پس از زایمان
هنگامی که سطح هورمون ها پس از زایمان دوباره تنظیم می شود، تغییراتی در خلق و خوی ایجاد می شود. هیچ دلیل واحدی برای این نوع افسردگی وجود ندارد و می تواند ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد. هر کسی که افسردگی پس از زایمان را بطور مداوم تجربه می کند باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشد.
اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی
افسردگی اساسی که قبلاً اختلال عاطفی فصلی یا SAD نامیده می شد، با کاهش نور روز در طول پاییز و زمستان مرتبط است. در بقیه ایام سال و در پاسخ به نور درمانی بلند می شود. به نظر می رسد افرادی که در کشورهایی با زمستان های طولانی یا شدید زندگی می کنند بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند.
افسردگی یک بیماری واقعی است و درمان آن کاملا در دسترس است. با تشخیص و درمان مناسب، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به افسردگی بر آن غلبه خواهند کرد. اگر علائم افسردگی را تجربه می کنید، اولین قدم این است که به پزشک خانواده یا روانپزشک خود مراجعه کنید. در مورد نگرانی های خود صحبت کنید و درخواست ارزیابی کامل کنید. این شروعی برای رسیدگی به نیازهای سلامت روان شماست.