کارن هورنای یکی از نظریه پردازان روانکاوی بوده که در قرن نوزدهم می زیست. کارن هورنی در سال 1885 در نزدیکی هامبورگ آلمان به دنیا آمد. در نوجوانی، اولین دوره افسردگی خود را تجربه کرد، چالشی که چندین بار در طول زندگی خود با آن مواجه شد. کارن هورنای زندگی سختی را پشت سر گذاشت و فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذراند.
شاید حقیقت داشته باشد که می گویند: «آدم ها در محدودیت ها ستاره می شوند.»
زیرا که سختی زندگی هورنای موجب شد تا در چنین مسیری قرار بگیرد و به سوی علم روانپزشکی گام بردارد. اگر بخواهیم از خانواده کارن هورنای بیشتر بدانیم، او آخرین فرزند خانواده است. با اینکه عموماً فرزند آخر یا به اصطلاح ته تغاری ها عزیز دل پدر و مادر هستند و اینکه دخترها بسیار وابسته پدر میباشند، درباره کارن هورنای صدق نمی کند. در واقع کارن در خانواده ای آشفته متولد شده که تاثیرات منفی آن تا مدت ها در زندگی کارن احساس میشد. این آشفتگی به دلایل مختلفی در زندگی کارن هورنای به وجود آمده بود، مانند:
- وجود خواهر و برادرهای ناتنی
- اختلافات پدر و مادر
- دعوا و مشاجره بین خواهران و برادران تنی و ناتنی
- کنترل شدن توسط برادر بزرگتر
- عدم حمایت و محبت پدر نسبت به کارن
پدر کارن هورنای با وجود داشتن چهار فرزند با کلوتیلدا مجدداً ازدواج کرد که حاصل این ازدواج به دنیا آمدن یک پسر و یک دختر بود. این دختر کسی نبود جز، کارن هورنای. به دلیل موارد ذکر شده در قسمت فوق، کارن همیشه توسط پدر و برادرش مورد کنترل و کم محبتی قرار می گرفت. این رفتارها باعث شده بود دوران کودکی کارن با شادی و خوشحالی سپری نشود. ضمن اینکه مشاجره و قهر و دعوای والدینش همیشه استرس و اضطراب زیادی را در وجود او ایجاد می کرد.
دوران پیشرفت کارن هورنای چگونه بود؟
در سال 1906، کارن هورنی توانست در دانشکده پزشکی دانشگاه فرایبورگ، یکی از معدود دانشکده های پزشکی که در آن زمان زنان پذیرش بگیرد و ثبت نام کند. او از آنجا به دانشگاه گوتینگن و در نهایت به دانشگاه برلین در سال 1909 منتقل شد، جایی که هورنی برای مطالعه در زمینه نوظهور روانکاوی انتخاب شد. در آخر کارن هورنی در سال 1915 از دانشگاه برلین فارغ التحصیل شد.
کارن هورنای با چه کسی ازدواج کرد؟
زمانی که در مدرسه بود، با همسرش اسکار هورنای آشنا شد. آنها در سال 1910 ازدواج کردند و سه دختر به دنیا آورد.
کارن هورنای در سال 1920 با موسسه روانکاوی برلین به عنوان تحلیلگر و معلم شروع به کار کرد. در عرض چند سال، ازدواج کارن هورنای شروع به شکست کرد، زیرا کسب و کار اسکار از هم پاشید و سلامت او رو به افول رفت. علاوه بر این، برادر هورنای بر اثر عفونت ریوی درگذشت. هورنی و همسرش پس از تحمل یک حالت افسردگی طولانی مدت، در سال 1926 از هم جدا شدند و او در سال 1932 به ایالات متحده نقل مکان کرد و دعوت فرانتس الکساندر را به عنوان معاون مدیر مؤسسه روانکاوی شیکاگو پذیرفت.
تاثیر دوران کودکی بر زندگی کارن هورنای
خلاهای وجودی کارن هورنای تا سن سیزده سالگی پر نشد و موجب گردید بر تصمیم او برای ادامه مسیر زندگی به میزان زیادی اثرگذار باشد. کارن تصمیم گرفته بود به عنوان اولین زن در کشور آلمان وارد عرصه پزشکی شود و از این طریق بتواند بر مردهای دیگر سلطه یابد. در واقع او عذاب ها و آزارهای دوران کودکی خود را که از سوی پدر و برادر متحمل شده بود؛ قصد داشت به این شکل جبران کند. او با وجود تمام مخالفت های پدرش وارد رشته پزشکی شد و توانست در این زمینه به مدارج عالی دست پیدا کند. او در سال ۱۹۰۶ به عنوان اولین زن در دانشگاه فریبورگ آلمان دانشجوی رشته پزشکی گردید. سرانجام سرطان به عنوان یک عامل کشنده مرگ را میزبان کارن نمود و او در سال ۱۹۵۲ چشم از جهان فرو بست.
رویکرد روانشناسی کارن هورنای
کارن هورنای در زمینه های روانکاوی اجتماعی، خودکاوی و شخصیت یکی از بزرگترین روانپزشکان و نظریه پردازان محسوب می شود. او در سن شانزده سالگی وارد دانشگاه پزشکی شد و تحصیلات خود را با تاثیر پذیری از آثار فروید آغاز کرد. علاوه بر فروید، کارن هورنای تحت تاثیر نظریه های آدلر درباره جبران احساس حقارت قرار گرفت و به پیگیری این مبحث پرداخت. بعد از مطالعات بسیار و تحقیقات فراوان در سال ۱۹۱۷ میلادی، کارن هورنای اولین مقاله خود را با عنوان «فن درمان روانکاوی» منتشر کرد. او در این مقاله از نظریات خود و فروید استفاده کرده است. سرانجام در سال ۱۹۱۵ مدرک دکترای خود را در رشته روانپزشکی دریافت نمود.
فعالیت های درمانگری او در سالهای بعد از جدایی اش با اسکار آغاز گردید. او در این مدت به سخنرانی می پرداخت و مقالات و کتاب هایی را نیز منتشر نمود. هورنای بعد از اینکه از آلمان به آمریکا مهاجرت کرد، در موسسه روانکاری شیکاگو مشغول به کار شد و بعد از آن نیز به نیویورک رفته و به تدریس پژوهش اجتماعی در دانشگاه این شهر پرداخت. به طور کلی رویکرد روانشناسی کارن هورنای را میتوان تلفیقی از نظریات مشترک او با فروید و نقطه نظرات مخالفش با او دانست.
مقایسه ای از رویکرد کارن هورنای با فروید درباره شکل گیری شخصیت
به طور مثال در رویکرد شخصیت که کارن هورنای به بیان چگونگی شکل گیری شخصیت افراد می پردازد، با فروید در تاثیر دوران کودکی بر شکل گیری شخصیت افراد اتفاق نظر دارد. اما برخلاف فروید، کارن هورنای رابطه کودکان با والدین را موثر بر شکل گیری شخصیت افراد می داند. در این بین محبت والدین نسبت به کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است به حدی که برای کودکان احساس امنیت ایجاد می کند. به عبارتی دیگر به عقیده هورنای کودکان باید از سوی والدین محبت کافی و دوست داشته شدن را تجربه کنند تا موجب ترس در آنها و به خطر افتادن امنیتشان نشود. زیرا کودکان در سال های ابتدایی زندگی خود نیاز دارند که ایمن باشند و ترس طرد شدن را نداشته باشند. به همین خاطر محبت و صمیمیت بسیار مهم است.
کتاب های کارن هورنای
کارن هورنای در تمام طول تحصیل و اشتغال خود به نگارش مقالات و کتاب های زیادی پرداخته است. در این بخش از مقاله به ذکر برخی از این کتاب ها خواهیم پرداخت:
- روش های جدید در روانکاوی: این کتاب درباره تاثیرات اجتماعی و خود، صحبت می کند و شامل نظراتی می شود که در آنها، کارن هورنای با سایر همکاران خود اختلاف نظر دارد.
- کتاب روان رنجوری و رشد انسان: این کتاب در سال ۱۹۵۰ توسط کارن هورنای منتشر گردید و این اثر را میتوان مهمترین کتاب کارن در زمینه روانکاوی دانست. او در این کتاب نظریات خود را در زمینه روانکاوی که مستقل از نظریات فروید است را منتشر کرده است.
از دیگر کتاب های هورنای میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
عصبیت و رشد آدمی، تضاد های درونی ما، تعارض های درونی ما، شخصیت عصبی زمانه ما، روان شناسی زن و خودکاوی.
کتاب های کارن هورنی
- شخصیت روان رنجور زمان ما (1937)
- راه های جدید در روانکاوی (1939)
- خود تحلیلی (1942)
- تضادهای درونی ما: یک نظریه سازنده روان رنجوری (1945)
- آیا به روانکاوی فکر می کنید؟ (1946)
- روان رنجوری و رشد انسانی (1950)
- مجموعه آثار کارن هورنی (1950)
کارن هورنای برای چه چیزی بیشتر مشهور است؟
کارن هورنای شاید بیشتر به خاطر نقد زیگموند فروید شناخته شود. او و آلفرد آدلر را بنیان گذاران نئوفرویدیسم می دانند که نوعی انحراف از ارتدوکس فرویدی است. هورنی به شدت از نظریه های فروید در مورد رشد روانی-جنسی انتقاد داشت و به ویژه با مفهوم حسادت عقده ادیپ.
نظریه هورنای چیست؟
کارن هورنای، نظریه پرداز روانکاوی، یکی از شناخته شده ترین نظریه های روان نژندی را ارائه کرد. او معتقد بود که روان رنجوری ناشی از اضطراب اساسی ناشی از روابط بین فردی است. نظریه هورنی پیشنهاد می کند که می توان از استراتژی هایی که برای مقابله با اضطراب استفاده می شوند بیش از حد استفاده کرد که باعث شود ظاهر نیازها تغییر کنند.
نمونه های رفتار روان رنجور از دیدگاه کارن هورنای چیست؟
برخی از نمونه های رایج رفتار روان رنجور می تواند شامل موارد زیر باشد:
مشکل در رسیدگی به نیازهای اساسی، مانند خرید، بهداشت فردی، پرداخت قبوض یا حفظ شغل، در نتیجه افسردگی یا اضطراب. حسادت دیگران تا حدی که باعث حواس پرتی شود. ناتوانی در قدردانی برای دستاوردها یا دارایی های خود.
منابع: shahreketabonline.com، ketabcity.com
