اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوئید یک بیماری غیرمعمول و مزمن است که در آن افراد از فعالیتهای اجتماعی اجتناب می کنند و به طور مداوم از تعامل با دیگران دوری می کنند. آنها همچنین دارای محدودیت بیان عاطفی و احساس بی تفاوتی نسبت به افراد دیگر هستند. اعتقاد بر این است که این نوع اختلال شخصیت نسبتاً نادر است و بیشتر مردان را نسبت به زنان تحت تأثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید در معرض افسردگی هستند اختلال شخصیت اسکیزوتایپال نیز بسیار شبیه به اسکیزوئید است. سه اختلال شخصیت اسکیزوئید، اسکیزوتایپال و پارانوئید در کلاستر A اختلالات شخصیت هستند.

نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوئید

• ممکن است به عنوان یک فرد تنها یا گوشه گیر در دیگران دیده شوید و همچنین ممکن است تمایل و مهارت لازم برای ایجاد روابط نزدیک شخصی را نداشته باشید. از آنجا که تمایل به نشان دادن احساسات ندارید، ممکن است به نظر برسد که به دیگران یا آنچه در اطراف شما می گذرد اهمیت نمی دهید.
• به احتمال زیاد شما تنها بودن را ترجیح می دهید و انتخابتان این است که فعالیتها را به تنهایی انجام دهید.
• روابط نزدیک را نمی خواهید و از آن لذت نمیبرید.
• اگر هم تمایل به روابط جنسی دارید، تمایل خیلی کمی را احساس میکنید.
• احساس میکنید که نمی توانید لذت را تجربه کنید.
• در ابراز احساسات و واکنش مناسب به موقعیت ها مشکل دارید.
• ممکن است از نظر دیگران بی تفاوت یا از نظر عاطفی سرد به نظر برسید.
• به نظر می رسد فاقد انگیزه و اهداف باشید.
• در برابر تمجید یا اظهارات انتقادی دیگران واکنش نشان نمی دهید.
• بی تفاوتی نسبت به هنجارها و انتظارات اجتماعی.
• دلمشغولی با درون نگری و خیال پردازی های خود.
• افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به ندرت واکنش نشان می دهند (مثلاً با لبخند زدن یا تکان دادن سر) یا احساسات خود را در موقعیت های اجتماعی نشان نمیدهند. آنها در ابراز خشم مشکل دارند، حتی زمانی که تحریک میشوند. آنها به رویدادهای مهم زندگی واکنش مناسب نشان نمی دهند و ممکن است در واکنش به تغییر شرایط منفعل به نظر برسند.
• پنج ویژگی شخصیتی خاص آنها (روان رنجورخویی، برونگرایی، گشاده رویی، موافق بودن و وظیفه شناسی) است.

کمی بیشتر با اسکیزوئید ها (SPD) آشنا شوید

اسکیزوئید ها از چه چیزی می ترسند؟

افراد مبتلا به این اختلال اغلب سرد، دور از جمع و درونگرا هستند آنها ترس شدیدی از صمیمیت و نزدیکی به دیگران دارند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید در تفکر و رویاپردازی خود جذب می شوند. به همین دلیل، آنها خود را از دلبستگی به مردم و واقعیت محروم می کنند.

آیا شخصیت اسکیزوئید جدی است؟

علیرغم تصور رایج، اختلال شخصیت اسکیزوئید ذاتاً خشن نیست، اما می تواند شخصاً خطرناک باشد. هیچ ارتباط مستقیمی بین تشخیص و رفتار خشونت آمیز وجود ندارد، اگرچه اختلالات همزمان میتواند خطر آسیب رساندن به خود را افزایش دهد.

آیا اسکیزوئید با افزایش سن بدتر می شود؟

دکتر روزوفسکی روانشناس؛در Needham ماساچوست، گفت: اختلالات شخصیتی که با افزایش سن مستعد بدتر شدن هستند عبارتند از: پارانوئید، اسکیزوئید، اسکیزوتایپال، وسواس فکری اجباری، مرزی، هیستریونیک، خودشیفتگی، اجتنابی و وابسته هستند که به مرور بدتذ می شوند.

پیشنهاد میکنیم بخوانید؛ بدترین نوع اختلال شخصیت کدام است؟

آیا اسکیزوئیدها خلاق هستند؟

تعداد قابل توجهی از مطالعات نشان داده اند که افراد با سطوح بالاتری از ویژگی های شخصیتی اسکیزوئیدها به دستاوردهای خلاقانه و عملکرد خلاق بالاتری در وظایف ارزیابی دست می یابند.

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید

اگر نگران علائم خود یا فرد دیگری هستید، می توانید با مشورت با روانپزشک یا روانشناس خود شروع کنید. روانشناسی بالینی علائم شما را ارزیابی می کند و شرایط پزشکی زمینه ای را که ممکن است در علائم شما موثر باشد بررسی می کند. در بیشتر موارد، احتمالاً به یک متخصص سلامت روان ارجاع داده میشوید. اختلال شخصیت اسکیزوئید اغلب توسط یک روانپزشک یا یک متخصص سلامت روان که برای تشخیص و درمان اختلالات شخصیت آموزش دیده است، تشخیص داده می شود. افرادی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید هستند به دنبال درمان خود نیستند زیرا این افراد مشکلی پیرامون خود نمی بینند. معمولاً تنها پس از آنکه بیماری زمینه های مختلف زندگی فرد را به شدت مختل کرده است، و با شکایت چیز دیگری به دنبال درمان می روند که در اینجا روانشناس باید بسیار زیرک باشد تا مشکل اصلی را تشخیص دهد.

چه زمانی به روانپزشک مراجعه کنید

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً فقط به دنبال درمان یک مشکل مرتبط مانند یکی از انواع مختلف افسردگی هستند. اگر یکی از نزدیکان شما را ترغیب کرده است که برای علائم رایج در اختلال شخصیت اسکیزوئید کمک بگیرید، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا سلامت روان قرار ملاقات بگذارید. اگر شک دارید که یکی از نزدیکان شما دچار اختلال شخصیت اسکیزوئید باشد، به آرامی به او پیشنهاد کنید که به دنبال مراقبت پزشکی باشد.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید میتواند چالش برانگیز باشد. مبتلایان به این اختلال اغلب به دنبال درمان نیستند و ممکن است با روان درمانی چالش کنند زیرا ایجاد روابط کاری با یک درمانگر برایشان بسیار دشوار است. انزوای اجتماعی که مشخصه اختلال شخصیت اسکیزوئید است، یافتن حمایت و کمک را نیز دشوار می کند.

از داروها ممکن است برای درمان برخی از علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید مانند اضطراب و افسردگی استفاده شود. این داروها معمولاً همراه با سایر گزینه های درمانی مانند درمان رفتاری شناختی (CBT) یا گروه درمانی استفاده می شوند. CBT می تواند به افراد مبتلا به SPD کمک کند تا افکار و رفتارهای مشکل آفرین را شناسایی کرده و مهارت های جدید مقابله ای را ایجاد کنند. گروه درمانی ممکن است به افراد در تمرین مهارت های بین فردی کمک کند.

پیشنهاد میکنیم بخوانید؛ درمان اسکیزوفرنی با روش CBT

درمان یک به یک برای افراد مبتلا به این بیماری ترسناک به نظر می رسد زیرا به تعامل اجتماعی زیادی نیاز دارد. چنین درمانهایی ممکن است در مواقعی موثر باشد که متخصصان سلامت روان مراقب باشند از فشار بیش از حد جلوگیری کنند و مراجعان با فشار بیش از حد و خواسته های عاطفی روبرو نیستند.

علل ایجاد اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

شخصیت، ترکیبی از افکار، عواطف و رفتارها است که شما را منحصر به فرد می کند. این نوع نگاه، درک و ارتباط شما با دنیای خارج و همچنین نحوه مشاهده خودتان است. شخصیت در دوران کودکی شکل می گیرد و از طریق تعامل گرایش های ارثی و عوامل محیطی ایجاد می شود. در رشد طبیعی، کودکان به مرور یاد می گیرند که نشانه های اجتماعی را به درستی تفسیر کرده و به طور مناسب پاسخ دهند. علت ایجاد اختلال شخصیت اسکیزوئید ناشناخته است، اگرچه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، به ویژه در اوایل کودکی، ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد.

زمان شروع اختلال شخصیت اسکیزوئید

اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً از اوایل بزرگسالی شروع می شود، اگرچه برخی از ویژگی ها ممکن است در دوران کودکی قابل رویت باشد. این ویژگی ها ممکن است شما را در عملکرد مناسب در مدرسه، بازی، اجتماع یا سایر زمینه های زندگی دچار مشکل کند. با این حال و در حال حاضر، اگر بیشتر تنهایی کار می کنید، ممکن است در شغل خود به خوبی عمل کنید. DSM-5 اختلال شخصیت اسکیزوئید را به عنوان الگوی فراگیر کمبودهای اجتماعی و بین فردی تعریف می کند که با ناراحتی حاد و کاهش ظرفیت شکل گیری روابط نزدیک و همچنین تحریف های شناختی یا ادراکی و غیر عادی بودن رفتار مشخص می شود.

عوامل خطر اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

عواملی که خطر ابتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید را افزایش می دهد عبارتند از:

• داشتن والدین یا بستگان دیگری که دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید، اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یا اسکیزوفرنی هستند.
• داشتن پدر یا مادری سرد، غفلت ورزیده یا والدی که پاسخگوی نیازهای عاطفی نیست.

درمان اسکیزوئید در گروه اینجا مکث

در گروه اینجا مکث بعد از ارزیابی های دقیق با رویکردهای عمقی مشکلات نظیر اختلال شخصیت درمانی می شود. معمولا به دلیل ماهیت این بیماری، ممکن است احساس کنید که نگه داشتن این مشکل برای خود آسان تر از جستجوی کمک حرفه ای است. حتی اگر به طور کلی تنهایی را ترجیح می دهید مواردی وجود دارد که می توانید برای جلب حمایت از آنها استفاده کنید. پیوستن به یک گروه اجتماعی مرتبط با کار یا سرگرمی را زیر نظر داشته باشید. از آنجا که صمیمیت عاطفی می تواند برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید چالش برانگیز باشد، ممکن است در چارچوب یک کار شغلی یا تفریحی معاشرت با دیگران راحت تر باشد. این می تواند یک راه عالی برای توسعه روابط اجتماعی باشد بدون اینکه خود را بیش از حد تحت فشار قرار دهید.

اگر عزیزی دارید که به این بیماری مبتلا است، می توانید با اجتناب از قضاوت، صبور بودن و تشویق فرد به دنبال درمان حرفه ای، به او کمک کنید. از تلاش برای تحت فشار قرار دادن فرد به سمت فعالیت ها یا روابطی که باعث می شود احساس ناراحتی یا فشار داشته باشند، خودداری کنید. در عوض، به دنبال فعالیت هایی باشید که می توانید کمی با هم انجام دهید و او را به نزدیک ترین روانشناس وصل کنید.

منبع: verywellmind.com