بدون تردید، حریم خصوصی یکی از حقوق ابتدایی و بدیهی هر فرد به شمار می رود. حریم شخصی یا حریم خصوصی در حال حاضر، متاثر از رشد و گسترش فناوری و پیشرفت جوامع و همینطور توسعه تعاملات جمعی، بیش از پیش ضرورت و اهمیت پیدا می کند. ذکر این نکته ضروری می باشد که در صورت عدم حفاظت و حراست درست از حریم شخصی، نمی توان زندگی آکنده از موفقیت و تعاملات اجتماعی مناسب را متصور بود. بر همین اساس، مرزها و محدوده ها و خط قرمزهای روانی، احساسی و فیزیکی هر فرد را می توان در معنای حریم شخصی تداعی کرد.
به طور حتم، هر فرد از علائق، نیازها و نگرش های مختص به خود برخوردار می باشد. به همین جهت، حفظ و احترام به حریم خصوصی و جلوگیری از سودجویی افراد برای هر فرد با هر سطح تفکری، به صورت یک امر ضروری و الزام آور تلقی می شود.
معنا و مفهوم حریم خصوصی
همانطور که اشاره شد، حریم خصوصی برای هر فرد به عنوان یک خط قرمز یا مرزی احساسی، ذهنی و فیزیکی به حساب می آید. این محدوده و مرزها یک مانع بزرگ و بارز به منظور جلوگیری از تحت شعاع گرفتن آزادی ها و سودجویی از افرادی که دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی است محسوب میشود. هر فرد در پرتو وجود حریم شخصی، از احساسات، عواطف، طرز فکر، عقاید و هویت مخصوص به خود بهره می برد.
پیشنهاد می کنیم این تست را بزنید: نظر دیگران درباره شما
در سوی مقابل، هر گونه اهمال و ضعف در حراست از این حریم، مشکلات عدیده و آسیب های جدی را برای فرد به وجود می آورد. بدون تردید، هیچکس و تحت هیچ شرایطی حاضر نمی شود که حریم امن خود را دست مایه تجاوز و منفعت طلبی دیگران قرار دهد. ناگفته نماند که در قوانین موضوعه کشورهای مختلف جهان نیز برای حریم خصوصی ارزش و اهمیت بسیار بالایی قائل شده اند. بر این اساس، هر فردی که به هر طریقی حریم دیگران را در معرض تهدید قرار دهد، متعاقب آن با مجازات های بازدارنده و جدی مواجه می شود.
حفظ حریم شخصی در تمام ابعاد زندگی انسان ها، یک ضرورت مسلم و مسجل قلمداد می گردد. در مشخص نمودن حد و حدود حریم خصوصی مؤلفه های گوناگونی نظیر منطقه جغرافیایی، قومیت، فرهنگ، مذهب، جنسیت و دین، تاثیر مستقیم از خود برجای می گذارند. شایان ذکر است که تنهایی، محرمانگی و گمنامی، سه رکن اصلی و کلیدی تشکیل دهنده حریم شخصی به شمار می روند. همچنین محتوا و مرز تعیین شده برای این حریم، برای اشخاص و فرهنگ های مختلف با تفاوت های بارزی همراه می باشد.
لزوم و ضرورت برخورداری از حریم خصوصی
حریم خصوصی به عنوان یک حق مسلم و ضروری برای همه انسان های موجود در اقصی نقاط دنیا به شمار می رود. در پرتو وجود حریم شخصی، تعاملات اجتماعی مناسب و موفقیت در زندگی شخصی معنا و مفهوم پیدا می کند. بدون اغراق، مرز و محدوده تعیین شده برای این حریم، نمایانگر نوع رفتار و تعامل افراد با یکدیگر می باشد.
مضاف بر این، برای تجربه روابط و تعاملات مناسب و سالم اجتماعی، دوستانه و کاری و همینطور همکاری مفید و ایمن، آشنایی و شناخت حریم خصوصی، از درجه اهمیت بسیار بالایی بهره می برد. بر همین اساس، در قالب چارچوب و مختصات حریم شخصی، حس بهره مندی از فضایی ایمن و مناسب متبلور می گردد. باید خاطر نشان کرد که بدون وجود حریم خصوصی، مشکلات و معضلات عدیده ای در بطن جوامع انسانی بروز پیدا می کند.
اصول مهم و حائز در تعریف حریم خصوصی برای دیگران
از آنجایی که تعریف مناسب و صحیح حریم خصوصی برای دیگران، از جمله مسائل ضروری و حائز اهمیت به شمار می رود، استفاده از اصولی در این زمینه در برآورده ساختن این نیاز کمک شایانی می نماید. یکی از این اصول مهم، برخورداری افراد از توانایی «نه» گفتن می باشد. بسیاری از افراد به ویژه در هنگام مواجه شدن با اطرافیان، قدرت نه گفتن را نداشته و به راحتی به خواسته های درست یا نادرست آنها تن می دهند. بر همین اساس، برای احترام گذاشتن به حریم شخصی باید تا اندازه ای خودخواه بود.
اصول مهم دیگر در این زمینه، تعیین کردن مرز رفتارهای قابل قبول می باشد. بنابراین، چنانچه فردی خط قرمزهای دیگری را رد کرده و رفتارهای ناشایست از خود بروز می دهد، باید به صورت جدی به او تذکر داد. بر همین اساس، مشخص کردن رفتارهای قابل قبول برای خود، یک حق طبیعی به شمار می رود. در این شرایط ضمن آگاه ساختن دیگران، نباید اجازه داد که خلاف رفتارهای تعیین شده برخورد داشته باشند.
یکی دیگر از اصول بسیار مهم و حائز اهمیت در مقوله حریم خصوصی، داشتن آزادی شخصی میباشد. ایمان داشتن و باور کردن خود سبب می شود که ضمن احترام قائل شدن دیگران برای حریم شخصی فرد، اجازه رفتار خلاف نشان دادن در این زمینه را نداشته باشند. بدون اغراق، کمک خواستن بیش از حد و وابستگی به دیگران سبب می گردد که حریم خصوصی فرد تحت شعاع قرار گیرد. بر همین اساس، داشتن استقلال و اعتماد به نفس مناسب برای جلوگیری از این مسائل بسیار تاثیر گذار و مؤثر می باشد.
مصداق هایی از حریم خصوصی در ابعاد مختلف زندگی انسان
حریم خصوصی در روابط اجتماعی انسانها از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. بر این اساس، دخالت نکردن در تصمیم گیری و روابط دیگران، بی خبر به خانه کسی نرفتن و مهمان ناخوانده نشدن و کنجکاو نشدن بر روی روزنامه یا صفحه موبایل مردم، مصداق هایی از حریم شخصی به شمار می آید. در تعاملات میان فرزندان و والدین، اتاق فرزندان به عنوان حریم خصوصی تلقی می شود. بنابراین مناسب است که والدین به اتاق فرزندان مخصوصاً نوجوانان بدون اجازه وارد نشوند.
روانشناسی حریم خصوصی چیست؟
افراد از تحت نظر گرفتن در شرایط خصوصی می ترسند که منجر به برچسب تمایل به پنهان کاری شوند. مردم می خواهند با تمرین خودافشایی مرزی بین خود و دیگران ترسیم کنند. در پیامی موثر، این جمله این خواهد بود: همه این عوامل با کمرویی و تنهایی عاطفی و عزت نفس ارتباط مستقیم دارند. به همین دلیل بسیاری از روانشناسها از این موضوع به عنوان یک اصل بسیار مهم که روانشناسی حریم خصوصی مراجعین است و اعتماد درمانی را ایجاد می کند استفاده می کنند.
رازداری در روانشناسی چیست؟
رازداری یکی از جنبه های مهم مشاوره و رواندرمانی است. این بدان معنی است که در شرایط عادی به هیچ کس خارج از مرکز مشاوره هیچ اطلاعاتی داده نمی شود. حتی این واقعیت که شما اینجا بوده اید بدون رضایت کتبی شما.
چرا حریم خصوصی در روانشناسی مهم است؟
رازداری بخش قابل احترامی از قوانین اخلاقی روانشناسی است. روانشناسان درک می کنند که برای اینکه افراد در صحبت کردن در مورد اطلاعات خصوصی و آشکار احساس راحتی کنند، به مکانی امن برای صحبت در مورد هر چیزی که دوست دارند نیاز دارند، بدون ترس از خروج آن اطلاعات از اتاق.
