شاید نیمه رها کردن اهداف، برای همه ما در تمام طول زندگی پیش آمده باشد اما به راستی چرا اهداف خود را رها می کنیم؟ گاهی در شروع مسیر رسیدن به یک هدف، با خود می گوییم نکند برای رسیدن به آن، به اندازه کافی رشد نکرده باشم یا مهارت های لازم را کسب نکرده باشم! غافل از اینکه این افکار، نقطه شروع اهمال کاری و دلیل اصلی نیمه رها کردن اهداف در ما خواهند بود. افرادی که جسارت رسیدن به اهدافشان را داشته اند در درجه اول، نخستین قدم را هر چقدر ناقص و متزلزل برداشته بودند.
مثلاً برای شروع یادگیری یک زبان جدید، به موسسه مورد نظرتان مراجعه کرده اید و شهریه ترم اول را هم پرداخته اید اما یک لحظه تردید، شما را از ادامه دادن و برداشتن قدم اول بازداشته است و آن تردید یک فکر یا احساس ناخوشایند در درونتان بوده است. مثلاً پیش خود گفته اید: وقت کافی برای مرور درس نخواهم داشت.
همین فکر باعث می شود که شما علی رغم پرداخت هزینه و برنامه ریزی، صرفاً به دلیل اینکه احساس درونیتان با فکرتان در یک راستا نبوده است، نتوانید آن کار را شروع کنید. اما بدانید اگر با یک حس مثبت قدم اول را بردارید حتی اگر قدم محکمی نباشد، خود به خود می توانید قدم های بعدی را در راه رسیدن به اهدافتان بردارید.
روانشناسی رها کردن اهداف
برای مبارزه با فرآیند نیمه رها کردن اهداف، خوب است روانشناسی رها کردن اهداف را بدانیم. گاهی مسیر رسیدن به هدفمان انقدر طولانی و زمانبر می شود که روزهایمان پر می شود از حس دلمردگی و بی انگیزگی. در این مرحله با خودمان فکر می کنیم که شاید بهترین راه حل برای بدست آوردن احساسی بهتر، نیمه رها کردن اهدافمان باشد اما از دیدگاه روانشناسی شما به یک استراحت کوتاه یا یک شوک احتیاج دارید. در این مرحله روانشناسان یک سفر کوتاه برای استراحت ذهنی را پیشنهاد می دهند که بسیار هم راهگشا است.
در بسیاری از موارد هم توصیه می کنند برای خود اهداف کوچکتری مشخص کنید تا اصطلاحاً با کمک پله های کوتاه تر بتوانید به سمت هدف اصلی خودتان حرکت کنید زیرا شما در بین راه، در مواجهه با سختی های مسیر، فقط احساس کردید که هدفتان به یک هدف دست نیافتنی تبدیل شده است و لازم است که از این تله ذهنی رها شوید.
همانطور که قبلاً هم اشاره کردیم، بدترین حالت مخصوص افرادی است که در برداشتن قدم اول ترس و نگرانی و تردید در دل دارند. در علم روانشناسی به این دسته از افراد توصیه اکید می شود که با هر کیفیتی فقط راهشان را شروع کنند چون برداشتن قدم اول اندکی دشوار به نظر می رسد؛ پس از آن قدم های بعدی آسانتر و مسیر نیز رضایت بخش تر خواهد بود.
راهکارهایی برای رها نکردن اهداف
اگر به دنبال راهکارهایی برای رها نکردن اهداف خود هستید، بدانید که در درجه اول باید هدف خود را به صورت واضح و با جزئیات مشخص کنید، حتی برای خود زمانبندی نیز مشخص کنید یعنی مشخص کنید که تا چه زمانی در کدام مرحله و پله از مسیر هدفتان قرار خواهید داشت؛ نکته بسیار مهم این است که باید به زمان بندی خود پایبند باشید. این جمله به این معنی است که برنامه روزانه طراحی کنید تا بتوانید به صورت آهسته و پیوسته به سمت هدف مشخص شده حرکت کنید.
برخی افراد که وارد تله نیمه رها کردن اهداف خود می شوند، اهداف دست نیافتنی برای خود انتخاب می کنند. اهدافی که به نسبت زندگیشان واقعاً بزرگ و دور است برای خود در نظر می گیرند؛ آنها حتی شروعی طوفانی و قدرتمند هم دارند اما در میانه راه وقتی مشاهده می کنند علی رغم تلاش و تقلای زیاد به سمت هدف نمی روند، دلسرد میگردند.
مثلاً شخصی که مشکل عضلانی دارد و دچار بیماری خاصی شده است، تصمیم می گیرد یک شناگر ماهر شود. البته که این هدف برای بسیاری از انسانها یک هدف نزدیک است اما برای شخصی با شرایط جسمی خاص، نیازمند سالها تلاش، ورزش و جلسات فیزیوتراپی می باشد. در این راه بسیار طولانی او ناامید می شود و هدف خود را رها می کند. بهتر است چنین شخصی در ابتدا افزایش قدرت بدنی و عضلانی خود را هدف قرار دهد، سپس به دنبال شنا در سطح مبتدی باشد و کم کم در طی چند سال سطح شنای خود را ارتقا دهد.
یک راهکار دیگر نیز نوشتن است. نوشتن معجزه می کند، افراد موفق دنیا اهدافشان را به صورت واضح می نویسند و در معرض دید قرار می دهند تا هر روز و هر ساعت، زمانی که مشکلات سر راهشان قرار می گیرد، آن نوشته را ببینند و به خود یادآوری کنند که هدف اصلیشان چه بوده است و دچار تله نیمه رها کردن اهداف نشوند.
گشتالت های ناتمام
نظریه گشتالت روی تمامیت افراد متمرکز است یعنی فرد را به عنوان یک کل در نظر بگیریم و نه فقط قسمت هایی از آن. در گشتالت درمانی به احساسات درونی فرد مراجعه می شود و با پی بردن به کاستی ها و قسمت های ناتمام او، اصطلاحاً گشتالت های ناتمام شخص بروز پیدا می کنند و با شناخت روی این نقاط و درمان آنها به فرد کمک می شود تا نیمه رها کردن اهداف خود را به پایان برساند و قدم های موثری برای پایان دادن به اهدافش بردارد. افرادی که در این پروسه درمانی قرار می گیرند، سعی می کنند تنش های درونی خود را حل کرده و به لحظه موفقیت خود فکر کنند تا مسیر را با لذت طی کرده و نیمه رها کردن اهداف شان را فراموش نمایند.
