مهد کودک، روانشناس، مربی، والدین چهار قسمت مهم آماده سازی کودک برای تأثیر نقش آفرینی در رشد اجتماعی کودکان میباشند. شاید مهمترین مسئولیت پدر و مادرها بعد از تهیه نیازهای اولیه کودکانشان از قبیل خوراک، پوشاک و احساس امنیت، نقش آفرینی در فرزندانشان میباشد. وقتی بچه ها به مهد کودک میروند، فقط برای بازی و گذراندن وقت نیست. کودکان در مهد کودک با گروه همسالان خودشان مشغول نقش هایی میشوند که در خانه از والدینشان دیده و ضبط کرده اند و به ایفای آن میپردازند.
تأثیر نقش آفرینی در رشد اجتماعی کودکان
کودکانی که مادرانشان در اکثر مواقع بیرون از خانه هستند و یا به اصطلاح مادران شاغل دارند، این نقش ها و الگو ها را دیرتر و به گونه ایی دیگر یاد میگیرند.
این کودکان اکثراً زیر نظر مادران دومشان یا همان مادربزرگ ها رشد میکنند و هر چقدر کمتر با گروه همسالان و خواهر و برادران خود مشغول بازی و گذراندن وقت باشند، دیرتر و به گونه ایی متفاوت تر به ایفای نقش خود میپردازند.
از نظر روانشناس، نقش آفرینی از قبول مسئولیت رفتاری در کودکان به وجود می آید. وقتی بچه ها یاد میگیرند در مهد کودک و در جمع همسالان خود بازی های گروهی داشته باشند، به بودن در جمع و قبول نقش موردی اجتماعی و قبول قوانین آن گروه برای پذیرفته شدن تن میدهند.
به این دلیل است که بازی های کودکان با همسالانشان، در پارک و یا مهد کودک ها از مهمترین دوره رشد بچه ها میباشد. پدر و مادرها هر چقدر هم وقت و زمان و وسیله های بازی متفاوت برای کودک فراهم کنند، هیچکدام به تنهایی جایگزین مناسبی برای بازی کودکان و گذراندن وقتشان با گروه همسالشان نیست.
یکی از نقش آفرینی های متداول و دوست داشتنی در کودکان «خاله بازی» است.
بچه ها در این بازی معاشرت کردن، مهمانی رفتن، دیدار از یکدیگر، سلام و احوال پرسی کردن، مؤدبانه حرف زدن، چای خوردن و پذیرایی کردن از هم را می آموزند و تکرار میکنند. اگر دقت کرده باشید، هیچ کودکی در خاله بازی خود بد و بی راه نمی گوید و مهمانی را خراب نمیکند؛ زیرا بچه ها اصول اولیه آداب معاشرت را که از مادر و پدرانشان آموخته اند را تکرار میکنند و این تکرار به تداوم نقش آفرینی و ضبط این نقش ها در ذهنشان کمک میکند.
الگوبرداری کودکان از والدین
نکته مهم در خانواده، نقشی است که بچه ها از والدینشان الگوبرداری میکنند. بر فرض مادری که مدام در حال صحبت با تلفن است، پدری که بعد از ساعت کاری در خانه فقط تلویزیون میبیند و توجهی به امور منزل و کمک کردن به همسر ندارد.
پیشنهاد می کنم این مقاله را بخوانید: آموزش استفاده از چنگال به کودکان
بدون هیچ شکی همان نقش و یا در مواردی قوی تر از آن را باید از کودکشان انتظار داشته باشند و در سالهای بعد با فرزندی غیر مسئول، بی توجه و سرگرم در امور خویش مواجه میشوند. اینجاست که خانواده ها شکایت میکنند که چرا فرزندانمان در سنین نوجوانی و جوانی به ما بی توجه هستند و در دنیای خودشان هستند. از نظر روانشناس، لحظه ایی به دوران کودکی این بچه ها که بازگردیم، پدر و مادری را میبینیم که کودکشان را در دنیای خودشان راه نمیدادند و به او بی توجه بودند.
توجه والدین به فرزندان، تنها خوراک و پوشاک و خانه امن نیست، بلکه بعد از آن ورود به دنیای کودکان، حرف زدن های مداوم، تفریح ها و بازی های دو نفره، همراه پدر و فرزند و مادر و فرزند است. نقش آفرینی در کودکان، ورود به اجتماع را برایشان آسان تر و آنها را آماده تر میکند. پس با استفاده از آموزشهای یک روانشناس خوب و استفاده از مهد کودک مناسب و برخورد درست والدین، نقش آفرینی کودک خود را به بهترین شکل بسازیم.
رشد اجتماعی در دوران کودکی چگونه است؟
رشد اجتماعی به فرآیندی اطلاق می شود که کودک از طریق آن یاد می گیرد با اطرافیان خود تعامل داشته باشد. همانطور که آنها فردیت خود را در جامعه خود توسعه می دهند و درک می کنند، همچنین مهارت هایی را برای برقراری ارتباط با افراد دیگر و پردازش اقدامات آنها به دست می آورند.
مصداق توسعه اجتماعی در کودکان چیست؟
این فرآیندی است که از طریق آن رفتارها، دیدگاه ها و نگرش ها آموخته می شود. به عنوان مثال، کودکی را در نظر بگیرید که خواهر یا برادر خود را در حال تلاش برای قرار دادن پیچ در دیوار تماشا میکند. خواهر و برادر به تنهایی نمی توانند این کار را انجام دهند، بنابراین از والدین کمک می خواهند. با کمک والدین، خواهر و برادر می توانند شی را به دیوار بچسبانند.
نظریه رشد اجتماعی کودکان چیست؟
نظریه رشد اجتماعی ویگوتسکی بیان می کند که رشد شناختی و توانایی یادگیری کودک می تواند توسط تعاملات اجتماعی آنها هدایت و واسطه شود. نظریه او (که نظریه اجتماعی فرهنگی ویگوتسکی نیز نامیده می شود) بیان می کند که یادگیری یک فرآیند اجتماعی حیاتی است در مقابل یک سفر مستقل اکتشافی.
رشد اجتماعی در کودکان چقدر اهمیت دارد؟
رشد اجتماعی و عاطفی به کودکان کمک می کند تا خود و دیگران را بیاموزند و درک کنند و بتوانند خود را به طور مناسب با جامعه تطبیق دهند. همانطور که گفته شد، رشد می تواند در دوران نوزادی باشد.
توسعه اجتماعی چیست؟
توسعه اجتماعی در مورد بهبود رفاه هر فرد در جامعه است تا آنها بتوانند به پتانسیل کامل خود دست یابند. موفقیت جامعه با رفاه هر یک از شهروندان مرتبط است. توسعه اجتماعی یعنی سرمایه گذاری روی مردم.
