درمان قطعی سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

شاید باور نکنید سندرم پیش از قاعدگی (PMS) با چند تکنیک ساده که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد درمان میشود. اما سندروم پیش از قاعدگی چیست؟ گروهی از علائم که قبل از روز اول دوره قاعدگی یک زن رخ میدهد. برخی از خانمها برای چند ساعت دچار گرفتگی خفیف شکم میشوند، در حالی که برخی دیگر تا دو هفته قبل از شروع دوره خود میتوانند درد شدید و نوسانات خلق را تجربه کنند. سندروم پیش از قاعدگی معمولاً براساس زمان بندی علائم تشخیص داده میشود. هنگامی که این تأثیرات زیاد هستند، ممکن است سطح هورمون یا آزمایشات تصویربرداری برای تعیین این که آیا یک زن وضعیت سلامتی دارد، لازم باشد. روشهای درمانی طبیعی زیادی وجود دارد که میتواند به کاهش اثرات سندروم پیش از قاعدگی کمک کند. شما میتوانید با تراپیست خود صحبت کنید تا مشخص کند کدام روش برای شما مناسب است.

علائم سندروم پیش از قاعدگی

مرحله قبل از قاعدگی معمولاً چند روز قبل از پریود، قاعدگی یا منس خانم ها شروع می شود، اما میتواند دو هفته قبل از شروع قاعدگی نیز شروع شود. برای اینکه علائم بخشی از PMS در نظر گرفته شود، باید در طی دو هفته قبل از دوره یک زن اتفاق بیفتد و نباید در طول بقیه ماه وجود داشته باشد. PMS می تواند از هر سنی که زن دوره قاعدگی را شروع می کند، شروع شود. تعدادی از اثرات جسمی، عاطفی و شناختی وجود دارد که می تواند به عنوان بخشی از PMS رخ دهد. علائم شایع PMS شامل موارد زیر است:

• گرفتگی رحم
• نفخ شکم
• هوس های غذایی
• تحریک پذیری
• نوسانات خلقی
• غمگینی
• اضطراب
• طغیان های عصبی
• سردرد یا میگرن
• مشکل خواب
• خستگی
• تغییر در میل جنسی
• افزایش وزن
• دردهای عضلانی
• تورم جزئی بازوها یا پاها
• علائم گوارشی مانند حالت تهوع، اسهال یا یبوست
• تشدید اختلالات گوارشی مانند بیماری التهابی روده (IBD) و سندرم روده تحریک پذیر (IBS)

در حالی که ممکن است برخی از این تأثیرات را تجربه کنید، بعید نیست که تمام علائم مختلفی را که ممکن است با PMS رخ دهد را همزمان تجربه کنید. بسیاری از نوجوانان PMS را تجربه می کنند و علائم هر زن ممکن است با افزایش سن تغییر کند. بعنوان مثال، زنی که سالها مستعد ابتلا به بیماری های عصبی ناشی از PMS باشد، ممکن است دیگر آن ها را تجربه نکند. اما می تواند در روزهای قبل از پریود دچار گرفتگی شکم و افزایش وزن شود. برای تشخیص سندرم پیش از قاعدگی، باید پنج روز قبل از شروع قاعدگی متوجه علائم شوید. اما زمان بندی همیشه دقیق نیست. ممکن است دو هفته قبل از پریود یا دو روز قبل از پریود علائم را مشاهده کنید. به الگوهای خود توجه کنید.

اثرات جدی که PMS می تواند در زندگی ایجاد کند

• ایجاد اختلافات در ازدواج یا روابط بین فردی
• ایجاد مشکل در روابط مادر و فرزندان
• کاهش زمان کار یا مطالعه مفید
• بی میلی در رفتن به اجتماع
• افکار خودکشی

گیشنهاد می کنیم بخوانید: 7 اشتباه زنان در مقابل مردان

علل سندروم پیش از قاعدگی

اثرات PMS ناشی از تغییرات هورمونی است که در دوره قاعدگی یک زن رخ می دهد. استروژن و پروژسترون مهم ترین هورمون های بدن زن هستند. این هورمون ها در طول چرخه قاعدگی یک خانم نوسان دارند. قبل از دوره قاعدگی، سطح استروژن کاهش می یابد و سطح پروژسترون افزایش می یابد. همچنین الگویی از تغییرات فیزیولوژیکی چرخه ای وجود دارد که در هفته ها و روزها قبل از قاعدگی در بدن اتفاق می افتد از جمله تغییرات متابولیک می توان به تغییر در انتقال دهنده های عصبی و تغییرات عروقی اشاره کرد. انتقال دهنده های عصبی سروتونین (موثر در خلق و خو) و گابا آمینوبوتیریک اسید (GABA) بیشترین ارتباط را با PMS دارند. همه این تغییرات فیزیولوژیکی و همچنین الگوهای هورمونی، علائم PMS را القا می کنند.

PMS چقدر طول می کشد؟

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) زمانی است که یک دختر قبل یا در طول قاعدگی خود تغییرات خلقی و بدنی دارد. معمولاً در طی 4 روز قبل از پریود در بدترین حالت خود قرار دارد. PMS معمولاً 2 تا 3 روز پس از شروع دوره از بین می رود. برخی از الگوهای هورمونی و فیزیولوژیکی چرخه قاعدگی و اثرات آن بر PMS شامل موارد زیر است:

• تغییرات هورمون باعث درد و تورم پستان می شود.
• تغییرات هورمون باعث انقباض رحم می شود (که باعث گرفتگی شکم / رحم می شود).
• تغییرات متابولیک بر اشتها، وزن، تورم و سطح انرژی تأثیر می گذارد.
• تغییرات انتقال دهنده عصبی بر خلق و خو، خواب، علائم گوارشی تأثیر می گذارد و میگرن را القا می کند.
• تغییرات عروقی میگرن را تحت تأثیر قرار داده و ممکن است باعث تورم بازوها و پاها شود.

کارشناسان معتقدند که تغییرات در استروژن و پروژسترون باعث ایجاد سایر اثرات فیزیولوژیکی PMS می شود. درحالیکه بیشتر خانم ها در دوران قاعدگی از الگوهای بسیار مشابهی برخوردار هستند، اما برخی از تغییرات جزئی بین خانم ها وجود دارد به همین دلیل همه خانم ها علائم دقیقی را تجربه نمی کنند.

پیشنهاد می کنیم بخوانید: چرا با شوهرم مشکل دارم و چگونه آن را حل کنم

تشخیص PMS

چندین ابزار غربالگری وجود دارد که در تشخیص PMS استفاده می شود. معمولاً پزشکان برای تشخیص این اختلال از سوابق پزشکی یا پرسش نامه پزشکی استفاده می کنند. هیچ آزمایش خون یا آزمایشات تشخیصی دیگری وجود ندارد که بتواند تشخیص PMS را تأیید کند. علائم شما باید در طی یا بلافاصله پس از پریود شما از بین برود و تا دو هفته قبل از دوره بعدی خود دوباره ظاهر نشود و این علائم باید با داروها، الکل یا داروها بی ارتباط باشند. می توانید تقویم را برای پیگیری زمان بندی علائم خود نگه دارید.

تقویم چرخه قاعدگی

ساده ترین روش برای تعیین اینکه آیا PMS دارید، پیگیری علائم خود به مدت دو یا سه ماه در یک تقویم استاندارد است. یک تقویم چرخه قاعدگی به شما و پزشکتان کمک می کند تا در صورت داشتن علائم امکان تشخیص اختلال وجود داشته باشد. برای پر کردن تقویم چرخه قاعدگی این مراحل را انجام دهید:

• تاریخ روز اول خونریزی را در تقویم خود بنویسید.
• به علائمی که در آن روز تجربه می کنید توجه کنید و هرکدام را در مقیاس یک تا 10 ارزیابی کنید.
• این کار را هر روز به مدت دو یا سه ماه انجام دهید.

درمان قطعی سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

هیچ درمان اثبات شده ای برای PMS وجود ندارد. اگرچه روش های مختلفی برای کاهش علائم وجود دارند، ولی به نظر می رسد برای جلوگیری از سندروم پیش از قاعدگی می توان از تمرین های شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی MBCT، ریلکسیشن و رفتاری استفاده کرد.

روغن گل پریم رز (گل پامچال مغربی)

روغن گل پریم رز (EPO) به زنان در کاهش علائم IBS در مراحل قبل از قاعدگی و مرحله قاعدگی از چرخه خود کمک می کند. EPO حاوی یک اسید چرب ضروری به نام گاما لینولنیک اسید (GLA) است. بدن اسیدهای چرب ضروری را تولید نمی کند و آن ها فقط از طریق غذا قابل مصرف هستند. GLA و اسیدهای چرب امگا 3 در کنار یکدیگر نوع دوم پروستاگلاندین ها را تشکیل می دهند، به نام سری E1. این نوع پروستاگلاندین به کاهش التهاب و هضم راحت تر کمک می کند.

پیشنهاد می کنیم بخوانید: دلایل بی حوصلگی زنان

دوز مطلوب EPO در روز هنوز ناشناخته است، اما 3000 میلی گرم تا 6000 میلی گرم EPO(با توجه به بیش از 3 دوز جداگانه در طول روز) می تواند حاوی 270-540 میلی گرم GLA باشد. این مقدار GLA است که اغلب در تحقیقات استفاده می شود. عموماً EPO بی خطر تلقی می شود و برای جلوگیری از حالت تهوع باید از آن استفاده کرد. افرادی که صرع لوب تمپورال دارند هرگز نباید EPO مصرف کنند.

کلسیم

یک مکمل کلسیم ممکن است در کاهش برخی از علائم PMS مفید باشد. دوز مصرفی که به نظر می رسد موثر است، 1200 میلی گرم در روز، به شکل کربنات کلسیم است.

مهار کننده های انتخابی باز جذب سروتونین

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین(SSRIs) ممکن است برای درمان علائم متوسط تا شدید PMS استفاده شود. این داروها اغلب به عنوان ضد افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند، اما کاربردهای زیاد دیگری نیز دارند. در بعضی موارد، SSRI فقط در مرحله لوتئال تجویز می شود، که با وقوع تخمک گذاری شروع می شود و در برخی دیگر، SSRI هر روز داده می شود. بسیاری از درمان های بالقوه دیگر مورد بررسی قرار گرفته است، اما بیشتر آن ها تأثیر مثبتی در کاهش اسهال و سایر علائم مرتبط با PMS نشان نداده اند. داشتن یک سبک زندگی سالم (خوردن میوه و سبزیجات کافی، ورزش، کاهش قند و کافئین) ممکن است به طور کلی کمک کننده باشد، زیرا این اقدامات درباره سبک زندگی با سلامتی کلی فرد همراه است.

آرامش درمانی و ماساژ درمانی

یافتن راه هایی برای آرامش و کاهش استرس می تواند به زنان مبتلا به PMS کمک کند. پزشک شما ممکن است برای کمک به کاهش علائم PMS، درمان آرام سازی را پیشنهاد کند. آرامش درمانی ممکن است شامل تمرینات تنفسی، مدیتیشن و یوگا باشد. ماساژ درمانی شکل دیگری از آرامش درمانی است که ممکن است برای بعضی ها مفید باشد که می تواند توسط همسر یا نزدیکان صورت بگیرد.

راحت ترین راهکار درمانی اختلال پیش از قاعدگی PMS

گاهی PMS به اشتباه از نظر رفتاری تقویت می شود یعنی خود فرد به صورت مکرر اعلام می کند که من PMS هستم و با من کاری نداشته باشید یا اگر عصبانی شدم شما خونسرد باشید. به نوعی فرد جواز این کار را پیدا می کند که کارهای فراتر از شرایط عادی انجام دهد و فرد در قسمت مدیریت هیجانات دچار ضعف می شود. پس در این زمینه خود فرد و اطرافیان رفتار فرد را تقویت می کنند پس بهتر است که دیگران در این بازه زمانی با هماهنگی خود فرد در زمان پرخاشگری های بسیار شدید خانم را دعوت به تمرین های ذهن آگاهی یا ریلکسیشن کنند که بتوانند آرامش خود را حفظ کنند و در کنار آن فرد دارای اختلال پیش از قاعدگی زیر نظر یک روانپزشک از داروهای SSRI استفاده کند.

منبع: verywellhealth.com/ibd