چگونه میتوان از دام اعتیاد به بیلیارد گریخت؟

بشر از ابتدای خلقت در جهت گذران اوقات فراغت خود به دنبال کشف بازی ها و تفریحات جدید بوده است. یکی از تفریحاتی که در دنیای امروز بسیار رواج یافته، بازی بیلیارد است. بازی بیلیارد از جمله بازی های جذابی است که میتواند موجب گذران زمان به بهترین حالت ممکن شود. اما در این بین نباید از جنبه اعتیاد آور بودن آن غافل شد. اعتیاد به بیلیارد یکی از مشکلات رایج در بین علاقمندان به این تفریح سالم است. با توجه به اینکه گرفتار این اعتیاد شدن امری غیر قابل اجتناب است، این مقاله به این مبحث مهم اختصاص یافته است.

اعتیاد به اسنوکر

بیلیارد و اسنوکر دو بازی مشابه یکدیگر هستند که قوانین و شرایط بازی آنها با یکدیگر تفاوت های پایه ای دارند. بطور کلی اسنوکر را میتوان یک بازی با چوب دانست که بر روی میز آن 6 سوراخ در نظر گرفته شده است. در این بازی از 15 توپ قرمز، یک توپ نشانه و شش توپ رنگی استفاده میشود. این در حالی است که در بازی بیلیارد 3 توپ رنگی قرمز، سفید و زرد در جریان است.

فارغ از تفاوت های موجود در بین بازی بیلیارد و اسنوکر، این دو بازی دارای جذابیت های یکسانی هستند. جذابیت های حاکم بر فضای بازی در کنار اهمیت مبحث برد و باخت موجب شده است که این بازی ها جنبه اعتیاد آوری پیدا کنند. اعتیاد به بیلیارد و اسنوکر روندی تدریجی دارند. در ابتدای امر همه برای تفریح و گذران وقت به این بازی ها روی می آورند. اما بعد از مدتی افزایش فضای رقابتی و گسترش شرط بندی موجب میشود که بازیکنان در دام اعتیاد گرفتار شوند.

اعتیاد به کارامبول

کارمبول یکی دیگر از زیرمجموعه های بازی بیلیارد است که جنبه اعتیاد آور بودن آن مسجل شده است. کارامبول در قرن 18 میلادی توسط فرانسوی ها ابداع شد. در میز بیلیارد کارامبول هیچ حفره ای در نظر گرفته نشده است به همین دلیل بازیکنان تجربه ای متفاوت از بازی بیلیارد را خواهند داشت. همین حس تجربه یک بازی متفاوت موجب شده است که گرایش به سمت و سوی این بازی افزایش یابد. افزایش گرایش به هر بازی منجر به افزایش فضای رقابتی در آن حوزه میشود. این فضای رقابتی پیش نیاز اولیه گسترش شرط بندی و اعتیاد به بیلیارد است.

اعتیاد به بیلیارد پول pocket billiard

اعتیاد به بیلیارد به معنای تمایل غیر قابل کنترل یک فرد به انجام مستمر بازی است. اما اگر این تمایل افراطی با پول نیز آمیخته شود، شدت بسیاری خواهد یافت. بیلیارد بازی دو نفره ای است که فضای رقابتی تنگاتنگی بر آن حاکم است. به همین دلیل وقتی پای شرط بندی به میان می آید مسئله بسیار هیجانی و حیاتی میشود. بازیکنان حاضر هستند بارها بازی را تکرار کنند تا طعم پیروزی را بچشند. همچنین جبران پول های از دست رفته نیز میتواند انگیزه تکرار بازی باشد. به همین دلیل بازیکنان بازی بیلیارد پول، بطور ناخواسته در یک دور باطل گرفتار میشوند. به گونه ای که بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی توان خارج شدن از این روند پر زیان را ندارند.

درمان اعتیاد به بیلیارد و اسنوکر

اعتیاد به بیلیارد به معنای هدر دادن پول، زمان و انرژی است. همانگونه که گفته شد روند این اعتیاد بسیار تدریجی است به همین دلیل هیچکس آگاهانه در این دام نمی افتد. از طرف دیگر برای بازیکنان این بازی باور اینکه تفریح ساده آنها به یک معضل تبدیل شده، غیر قابل درک است.

درمان اعتیاد به بیلیارد نیز همچون سایر اعتیادها مستلزم مراجعه به متخصصان این حوزه است. به ندرت پیش می آید فردی با تکیه بر اراده شخصی خود از پس این بیماری برآید. اما بطور کلی میتوان عوامل زیر را بر روند درمان اعتیاد به بیلیارد موثر دانست:

1. در وهله اول باید فرد بپذیرد که در دام اعتیاد گرفتار شده است. وقتی این پذیرش صورت گیرد روند درمان آسانتر خواهد بود.
2. فرد گرفتار در دام اعتیاد لازم است بداند که نیازمند درمان است. باید این باور در او شکل بگیرد که عدم پرداختن به درمان میتواند مصادف با از دست دادن سرمایه های مالی و عمری او باشد. از طرف دیگر اعتیاد بزرگترین دشمن خانواده است. پس تنها فرد معتاد بهای آنرا نمی پردازد.
3. اشتباه کردن از جمله مباحثی است که برای ذات انسان تعریف شده است. پس نباید حس پشیمانی مانع از پیگیری درمان و حضور در جلسات درمان های گروهی شود. در گروه درمانی همه افرادی که دور هم جمع شده اند شرایط یکسانی دارند. بنابراین مجالی برای خجالت نیست. پس باید آنرا شرایطی برای یادگیری از تجربیات دیگران دانست.
4. افرادی که در دام اعتیاد به بیلیارد می افتند ممکن است با برخی از مشکلات روحی و شخصیتی دست و پنجه نرم کنند. این مشکلات باید بصورت کامل و با کمک یک روانشناس زبده برطرف شوند. در واقع برخی از روان نژندی های حل نشده انسان ها، زمینه ساز گرفتاری آنها در دام اعتیاد است.