مرکز مشاوره اینجامکث
در این مقاله راهکارهای درمان اختلال خوردن یا پر خوری عصبی یا همان بولیمیا را به شما خواهیم گفت. بولیمیا یکی از دسته های اختلالات اضطرابی است که امروزه شیوع بیشتری پیدا کرده است. در نظر داشته باشید که بر خلاف پر خوری عصبی، بی اشتهایی عصبی نیز وجود دارد. که فرد وزن زیادی را از دست می دهد. پرخوری عصبی که در دسته اختلال های خوردن دسته بندی می شود می تواند عوارض بسیار زیادی داشته باشد. بینج ایتینک، آنورکسیا و بولیمیا 4 اختلال خوردن در گروه طبقه بندی شده روانپزشکان آمریکا DSM-5 می باشند.
افرادی که دچار اختلال خوردن یا پرخوری عصبی هستند، مصرف سریع غذا به میزان زیاد و به طور مداوم دارند. گاهی پس از خوردن غذای زیاد استفراغ می کنند که در اختلال بی اشتهایی عصبی نیز دیده می شود.
درمان اختلال خوردن یا پر خوری عصبی معمولا با دارو درمانی گروه SSRI و یا درمان شناختی و رفتاری CBT جواب می دهد و فرد بر روی غذا خوردن خود مسلط می شود.
اگر در افراد نشانه های مبنی بر شروع افراط پس از غذا خوردن را می بینید در نظر داشته باشید که امکان شروع یک اختلال پرخوری عصبی در فرد وجود دارد که یک روانشناس ورزشی یا روانشناس بالینی می تواند به فرد کمک کند.
صرف مقدار محدودی غذا، فراوانی بیشتری از دفع از طریق وادار کردن خود به استفراغ، استفاده نا به جا از داروهای بیرون روی و ورزش های سخت و دشوار.
همچنین اشتغال ذهن مبرم با تصویر بدن در زمینه ارزیابی نادرست از درشتی بدن خود مانند چاقی بیش از حد، به دسته اختلالات خوردن مربوط است.
آن ها همیشه ترس از چاقی غیرمنطقی دارند و مدام در حال انکار شدید این موضوع هستند که لاغر می باشند، حتی زمانی که بسیار کم تر از وزن عادی خود هستند.
بولیمیا همان، اختلال خوردن یا پرخوری عصبی است. آنقدر می تواند در شیوه زندگی افراد اثرگذار باشد که گاهی ممکن است سلامت جسمانی خود را نیز از دست بدهند. اگر کسی احساس کند دچار این اختلال خوردن شده است.
همچنین تمام نشانه های بالا را نیز دارد. بهتر است به یک مرکز مشاوره اینجا مکث مراجعه کند و تحت درمان قرار بگیرد. مرکز مشاوره اینجا مکث با داشتن دکتر روانشناس بالینی می تواند گزینه خوبی برای درمان پرخوری عصبی شما عزیزان باشد.
اما افرادی که سعی در درمان اختلال خوردن خود دارند. باید در کنار یک دکتر روانشناسی بالینی و مشاور تغذیه و حتی روانپزشک سعی کنند به الگوهای طبیعی مصرف، خوردن، وزن بدن و ادراک واقعی از اندازه بدنشان دست پیدا کنند. پایان دادن به الگوی کم خوری و پاکسازی رفتار همراه با بازگشت به خوردن طبیعی و خوردن غذای کافی برای نگه داری وزن سلامت بخش می باشد.
کسی که دچار اختلال خوردن یا پرخوری عصبی است باید بینش کافی در جهت تلاش عاطفی برای اجازه دادن به پایان اختلال خوردن و به عهده گرفتن مسئولیت نگه داری غذایی که خورده است را بپذیرد.
در واقع از لحاظ ادراکی و عاطفی این افراد باید به سطحی برسند که خودشان را در همان غالبی که هستند بپذیرند و دوست بدارند. پس از آن آگاهی از اینکه ارتباط متقابل بین عزت نفس پایین و فشارهای اجتماعی با پرهیز از پرخوری را پیدا کنند و رفتارهایی که حاکی از این اختلال است را کنار بگذارند.
وقتی که افکار و باورها و ارزش ها در افرادی که اختلال خوردن یا پرخوری عصبی دارند بازسازی شد، می توانند درک عمیق تری از بدنشان، وزنشان و معیارهای ابتدایی برای پذیرش خودشان دست پیدا کنند. معمولا در کشورهایی که ظاهر ارزش است احتمال به وجود آمدن اختلال های خوردن بیشتر است.
این افراد که از اختلال خوردن یا پرخوری عصبی رنج می برند، باید به معاینات کامل بدنی بپردازند و شاید در وخیم ترین شکل ممکن نیاز به بستری داشته باشند و آن را بپذیرند. اظهار پیام های مثبت به خودشان، تقویت احساس پذیرفتنی بودن و بیان اینکه که چگونه ترس از هویت و رشد جنسی بر از دست دادن وزنشان تأثیر گذاشته است.
افراد دارای اختلال خوردن یا پرخوری عصبی از لحاظ روانشناسی باید رابطه بین ترس از ناتوانی و شکست و کشش به سوی کم خوراکی را به دست بیاورند و بتوانند اعتماد به نفس و عزت نفسشان را مجدداً بسازند و سلامتی جسمانی و بهبود روانی را تجربه کنند.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.