مرکز مشاوره اینجامکث
رسانه های اجتماعی تاثیر زیادی بر افسردگی در جامعه مدرن دارند. بر اساس برخی برآوردها، تقریباً 4 میلیارد نفر در سراسر جهان از وب سایت های شبکه ای مانند فیس بوک، توییتر و اینستاگرام استفاده می کنند. این استفاده باعث شده است که متخصصان سلامت روان بررسی کنند که آیا محبوبیت زیاد رسانه های اجتماعی در افسردگی نقش دارد؟
برخی از مطالعات در مورد افسردگی در جامعه مدرن نشان می دهد که بین سایت های شبکه های اجتماعی و افسردگی ارتباط وجود دارد. تحقیقات دیگر پا را فراتر گذاشته و دریافته اند که رسانه های اجتماعی به احتمال زیاد باعث افسردگی می شوند.
برای برقراری ارتباط بین رسانه های اجتماعی و افسردگی، محققان 143 دانشجوی دانشگاه پنسیلوانیا را به دو گروه تقسیم کردند. یکی گروه اجازه داشت بدون محدودیت از رسانه های اجتماعی استفاده کند؛ در حالی که دسترسی گروه دوم به شبکه های اجتماعی تنها 30 دقیقه در فیس بوک، اینستاگرام و Snapchat در یک دوره سه هفته ای بود.
هر یک از شرکت کنندگان در مطالعه از آیفون برای دسترسی به رسانه های اجتماعی استفاده کردند و محققان برای اطمینان از مطابقت داده های تلفن آنها را زیر نظر گرفتند. گروهی که دسترسی آنها به شبکه های اجتماعی محدود بود، شدت افسردگی و تنهایی کمتری نسبت به ابتدای مطالعه گزارش کردند.
قبل از حضور گسترده رسانه های اجتماعی و اینترنت در زندگی جوانان، بیشتر آنها فقط نگران زورگویی در مدرسه بودند؛ اما رسانه های اجتماعی به زورگویان راهی جدید برای آزار و اذیت قربانیان خود داده است.
آنها تنها با یک کلیک می توانند ویدئویی از تمسخر، ضرب و شتم یا تحقیر هدف خود را پخش کنند. افراد می توانند صفحه رسانه های اجتماعی همتای خود را جمع کنند، نظرات منفی به جای بگذارند یا اطلاعات غلط منتشر کنند. در برخی موارد، قربانیان قلدری خودکشی کرده اند.
بدتر این است که قربانیان افراد زورگو اغلب می ترسند که اگر با والدین، معلم یا مدیر در مورد بدرفتاری خود صحبت کنند، زورگویی و فشار طرف مقابل افزایش یابد. این باعث می شود که کودک حتی بیشتر احساس انزوا کند و حمایت عاطفی را که برای کنترل یک موقعیت سمی و ناپایدار نیاز دارد، از دست بدهد.
اکنون از هر پنج آمریکایی یک نفر اخبار خود را از رسانه های اجتماعی دریافت می کند. برای کاربران رسانه های اجتماعی، افرادی که چندین ساعت در یک زمان یا چند بار در روز وارد سیستم می شوند، این بدان معناست که اخبار مکرر در معرض نمایش قرار می گیرد؛ از جمله اخبار ناراحت کننده. عناوین مرتبط با بلایای طبیعی، حملات تروریستی، نزاع های سیاسی و مرگ افراد مشهور اغلب فهرست اصلی روندهای رسانه های اجتماعی است.
عادت انتشار اخبار منفی و رویدادهای بد در سایت های رسانه های اجتماعی یا جاهای دیگر به صورت آنلاین به عنوان «doomscrolling» شناخته می شود و می تواند بر سلامت روانی فرد تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه این امر منجر به ایجاد یا افزایش علائم اضطراب یا افسردگی می شود.
یک مطالعه روانپزشکی در سال 2018 روی 91005 نفر نشان داد کسانی که قبل از خواب وارد فیس بوک شده اند 6 درصد بیشتر به اختلال افسردگی اساسی مبتلا هستند و سطح شادی خود را 9 درصد کمتر از افرادی که دارای بهداشت خواب بهتر هستند ارزیابی کرده اند.
روانشناس آملیا آلدائو به NPR می گوید که قضاوت عموم مردم را در «چرخه معیوب منفی» قرار می دهد. این چرخه ادامه می یابد؛ زیرا «ذهن ما به دنبال تهدیدات است.» «هرچه زمان بیشتری را صرف پیمایش کنیم، هر چه بیشتر آن خطرات را بیابیم، بیشتر در معرض خطر قرار می گیریم و بیشتر مضطرب می شویم.» در چنین شرایطی به نظر می رسد که جهان به طور کامل تیره و تار است.
استفاده از رسانه های اجتماعی خطرات مربوط به سلامت روان را به همراه دارد؛ اما این بدان معنا نیست که باید به طور کامل از آن اجتناب کرد. کارشناسان توصیه می کنند از این وب سایت های شبکه در حد اعتدال استفاده کنید.
زمانی که در رسانه های اجتماعی هستید یک زمان مشخص تنظیم کنید یا برنامه ای را بر روی تلفن یا رایانه خود نصب کنید که مدت زمانی را که در یک سایت شبکه صرف کرده اید پیگیری کند.
بدون این تایمرها یا برنامه ها، قبل از اینکه متوجه شوید ساعت ها در رسانه های اجتماعی صرف می کنید. پیشنهاد می شود برای محدود کردن زمان حضور خود در رسانه های اجتماعی، فعالیت هایی را در برنامه روزانه خود قرار دهید که باعث شود زمان بیشتری را با خانواده، دوستان یا در طبیعت باشید. کتاب بخوانید، فیلم تماشا کنید، قدم بزنید، بازی کنید، آشپزی کنید یا با یکی از دوستان خود مکالمه تلفنی داشته باشید. برای لذت بردن از زندگی به صورت آفلاین وقت بگذارید.
تنهایی و انزوای اجتماعی در افراد مسن خطرات جدی بهداشت عمومی هستند که بر تعداد قابل توجهی از مردم تأثیر می گذارد و آنها را در معرض خطر زوال عقل و سایر بیماری های جدی قرار می دهد.
گزارشی از آکادمی های ملی علوم، مهندسی و پزشکی (NASEM) اشاره می کند که بیش از یک سوم بزرگسالان 45 ساله و بالاتر احساس تنهایی می کنند و تقریباً یک چهارم بزرگسالان 65 سال به بالا از نظر اجتماعی، منزوی در نظر گرفته می شوند. افراد مسن بیشتر در معرض خطر تنهایی و انزوای اجتماعی هستند زیرا بیشتر با عواملی مانند زندگی تنها، از دست دادن خانواده یا دوستان، بیماری های مزمن و کاهش شنوایی روبرو هستند.
تنهایی عبارت است از احساس تنها بودن، صرف نظر از میزان تماس اجتماعی. انزوای اجتماعی فقدان ارتباطات اجتماعی است. انزوای اجتماعی می تواند منجر به تنهایی در برخی از افراد شود، در حالیکه برخی می توانند بدون انزوای اجتماعی احساس تنهایی کنند.
اگرچه اندازه گیری دقیق انزوای اجتماعی و تنهایی کار دشواری است، اما شواهد محکمی وجود دارد که نشان می دهد بسیاری از بزرگسالان 50 ساله و بالاتر از لحاظ اجتماعی منزوی یا تنها هستند به گونه ای که سلامت خود را به خطر می اندازند. مطالعات اخیر نشان می دهد که:
به طور کلی مردم طبیعتاً اجتماعی هستند و روابط اجتماعی با کیفیت بالا می تواند به آنها کمک کند زندگی طولانی تر و سالم تری داشته باشند. سیستم مراقبت های بهداشتی در شناسایی تنهایی و جلوگیری از مشکلات پزشکی مرتبط با تنهایی مهم و در عین حال کم استفاده هستند.
تقریباً همه بزرگسالان 50 ساله یا بالاتر به نحوی با سیستم مراقبت های بهداشتی تعامل دارند. برای کسانی که ارتباط اجتماعی ندارند، ملاقات پزشک یا ملاقات با پرستار بهداشت خانگی ممکن است یکی از معدود دیدارهای رودررو باشد. این یک فرصت منحصر به فرد برای پزشکان برای شناسایی افراد در معرض خطر تنهایی یا انزوای اجتماعی است.
منبع: cdc.gov
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.