بررسی اثرات مختلف اعتیاد به گل یا ماریجوانا که انواع بسیار زیادی دارد مسئله ای است که امروزه بیشتر از هر زمانی مهم شده است زیرا جوانان و حتی نوجوانان ما را تهدید می کند. براساس آمارها مشخص شده است، دیگر تنها جوانان و دانشجویان به عنوان مصرف کننده های اصلی گل محسوب نمی شوند. بلکه ما شاهد ترویج این ماده روان گردان به عنوان یک تفریح در میان نوجوان و مدارس کشور در کل دنیا نیز هستیم. مسائل مختلفی باعث شده است تا استقبال و مصرف گل به عنوان یک ماده روان گردان بیشتر از سایر مواد مخدر شود.
ماری جوانل زغال اخته یا بلوبری کانابیس که رویش آن در تایلند است بیش از 90 فرم دارد. رنگ سیاه تر آن و قدرت بیشترش تمایز زیادی به آن داده است. تی اچ سی آن به اندازه ای بالا است که مصرف یکبار آن هم خطر ایجاد مشکلات توهمی را در پی دارد. از انواع دیگر ماری جوانا می توان به؛
برای اطلاعات بیشتر مقاله اعتیاد به ماری جوانا را مطالعه کنید. در واقع ماده مصرفی گل و اثرات آن باعث شده است که تشخیص مصرف کننده آن بسیار سخت باشد. همچنین گاهی ممکن است فرد بغل دستی شما سر کلاس درس یا در اتوبوس گل مصرف کرده باشد و ما اصلاً متوجه این موضوع نباشیم. در برخی از موارد نیز رفتار مشکوک و خارج از عرف برخی از افراد ممکن است بدلیل مصرف زیاد گل باشد. افرادی که به صورت مداوم از گل استفاده می کنند به نوعی به آن اعتیاد پیدا کرده اند.
گل، علف یا ماری جوانا یکی از انواع مواد روان گردان است که می تواند اثرات مختلفی بر روی انسان بگذارد. بسیاری از افراد مصرف گل را فقط به عنوان یک تفریح در نظر می گیرند. آنها اصلاً به این فکر نمیکنند که این ماده نیز مانند دیگر مواد مخدر و توهم زا یا محرک میتواند اعتیاد آور نیز باشد. تأثیر اصلی مصرف گل بر روی روحیه افراد است و باعث سرخوشی افراد و همچنین بالا بردن کارایی مغز در کوتاه مدت شود، اما بعد از مدتی یکی از عوارض شایع سندروم بی انگیزگی مزمن است.
با توجه به سندرم بی انگیزگی مزمن، کاهش توجه و تمرکز، تحریک پذیری و پرخاشگری، افراد در توسعه فردی شغلی دچار مشکلات زیادی میشوند که باعث کاهش عملکرد و یا از دست دادن کار میشود. همچنین توهم در زمینه پیشرفت های سریع افراد به سمت بازیهای قمار سوق میدهد. انواع بازی های قمار به خصوص بازی انفجار و پوکر تعداد بیشتری را جذب خود میکند.
همین موضوعات باعث شده است تا تأثیرات روانی و جسمی گل زیاد مشهود نباشد و اعتیاد به گل برای افراد و جوانان به عنوان یک خطر جدی تلقی نشود. اما آزمایشات مختلف نشان میدهد که اعتیاد به گل نیز مانند دیگر مواد مخدر و روان گردان میتواند تأثیرات مخربی بر روی روان و مغز انسانها بگذارد و تنها به عنوان یک سرخوشی موقت نباشد. همین باور که گل اعتیاد آور نیست و تأثیرات مخربی روی افراد ندارد، باعث شده است تا افراد با اطمینان بیشتری به سراغ مصرف گل بروند.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
ماده گل مانند دیگر مواد روان گردان روش مصرف خاصی دارد. البته به دلیل همین روش مصرف ساده طرفداران زیادی نیز پیدا کرده است. بعضی آن را در سیگار میریزند و بعضی آن را در پیپر میریزند. البته شاید مهمترین و اصلی ترین دغدغه امروز مسئولین فرهنگی و تربیتی کشور را بتواند دسترسی سریع آسان عمومی مردم به این ماده توهم زا دانست.
به همین دلیل است که هر روزه خبرهای مختلفی در جهان در مورد کشف مزرعه های مختلف کشت ماری جوانا در اخبار داخلی و خارجی می شنویم. تأثیرات این ماده باعث شده است تا آن را در دسته مواد روان گردان قرار دهند. شروع اثرات مصرف گل با حالت سرخوشی است که به علت بالا رفتن ضربان قلب و دوپامین می باشد. این حالت سرخوشی باعث می شود تا فرد هیجانات روحی بسیار زیادی از خودش تخلیه کند و معمولاً صدای خنده های او را از فواصل دور نیز می توان شنید. هر چند با توجه به شاخه های مختلف گل هر کدام بر روی یک حالت هیجانی تاثیر می گذارند که گاهی با ریلکسی همراه است گاهی با افزایش اشتها و گاهی با خنده های زیاد.
بعد از طی شدن دوران سرخوشی، فرد معمولاً بر روی یک چیز متمرکز می شود و به فکر فرو می رود. افرادی که برای اولین بار تجربه مصرف گل را دارند معمولاً در این مرحله با مشکلاتی مواجه می شوند. ممکن است بعد از رفع شدن اثرات گل، تصمیم بگیرند که دیگر سراغ مصرف گل نروند. اما هر ماده توهم زا، جذابیت هایی دارد که باعث می شود تا فرد پس از تجربه اول دوباره به سراغ این ماده برود. در واقع همین مسئله برای افرادی که کمی سست تر باشند، ممکن است منجر به اعتیاد به گل شود.
در حالت توهم، معمولاً فرد چیزهایی را به صورت کاملاً اغراق آمیز تصور میکند که واقعی نیستند. در این حالت معمولاً زمان برای افراد دیر می گذرد و باعث می شود تا افراد حس کنند که سال هاست به این مسئله فکر می کنند. برای بسیاری از افراد نیز به وجود آمدن حس خستگی و گرسنگی نشان دهنده تمام شدن اثرات مصرف گل می باشد و فرد به حالت عادی قبل از مصرف بر می گردد.
مطالعات نشان داده است که دود ماری جوانا حاوی هیدرو کربن های سرطان زاست و برای ریه ها تحریک کننده است. مصرف کنندگان گل تمایل دارند عمیق تر استنشاق کنند و نفس خود را برای مدت طولانی تری نسبت به سیگاری ها حبس کنند که این امر باعث افزایش بیشتر قرار گرفتن ریه در معرض دود سرطان زا می شود. دود ماری جوانا در مقادیر بیشتر حاوی بسیاری از همان مواد شیمیایی سرطان زا است که در دود سیگار یافت می شود. هر دو نوع دود حاوی نیتروزامین های سرطان زا، هیدرو کربن های آروماتیک چند حلقه ای، وینیل کلرید و فنل هستند.
اثرات گل را میتوان به اثرات مقطعی و بلند مدت تقسیم نمود. اثرات مقطعی در حین مصرف گل خود را نشان می دهند و باعث می شوند تا آنها را به عنوان علائم مصرف یا اعتیاد به گل در نظر بگیریم.
از مهم ترین این اثرات میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
بیشتر افرادی که گل مصرف میکنند معمولاً دلایلی مختلفی برای این کار دارند. برخی از آن ها به دنبال گذراندن وقت خود و اندکی سرخوشی هستند و برخی دیگر نیز برای رهایی از دست فکر کردن به مشکلات مختلف زندگی سراغ مصرف گل می روند. این افراد اگر آگاهی کاملی از عوارض اعتیاد به گل داشته باشند به هیچ وجه سراغ این ماده روان گردان نمی روند.
از مهم ترین عوارض اعتیاد به گل میتوان به اختلال در فعالیت های مختلف بدنی، تغییر حالت روحی و روانی افراد، تحریک پذیری بالا، بیماران دو قطبی، افزایش ابتلا به افسردگی اشاره نمود. برای همه افرادی که مصرف گل را شروع می کنند، اعتیاد به گل در حد یک جمله بی تأثیر باقی می ماند. اما دیری نخواهد رسید که شرایط مختلف بدنی او اعتیاد به گل را به اثبات می رساند. یکی از عواملی که باعث میشود تا افراد برای اعتیاد به گل از خود مطمئن شوند، عدم تأثیرگذاری مصرف این ماده به مقدار کم است.
منبع: دراگ ابیوس
به نظر می رسد اختلالات مصرف ماری جوانا بسیار شبیه به سایر اختلالات مصرف مواد باشد، اگرچه نتایج بالینی طولانی مدت ممکن است شدیدتر باشد. به طور متوسط، بزرگسالانی که به دنبال درمان اختلالات مصرف ماری جوانا هستند، بیش از 10 سال است که تقریباً هر روز از ماری جوانا استفاده کرده و بیش از شش بار اقدام به ترک آن کردند.
121 فرد مبتلا به اختلالات مصرف ماری جوانا، به ویژه نوجوانان، غالباً از سایر اختلالات روانپزشکی نیز رنج می برند. آن ها همچنین ممکن است به مواد دیگری مانند کوکائین یا الکل اعتیاد داشته باشند. مطالعات موجود نشان می دهد که به طور موثر درمان اختلال سلامت روان با درمان های استاندارد شامل داروها و درمان های رفتاری ممکن است به کاهش مصرف ماری جوانا کمک کند. به ویژه در میان کسانی که درگیر مصرف سنگین مواد هستند و کسانی که اختلالات روانی بیشتری دارند.
درمان شناختی رفتاری نوعی روان درمانی است که به افراد می آموزد تا به منظور تقویت خودکنترلی، متوقف کردن مصرف مواد مخدر و رفع انواع دیگری از مشکلات که اغلب با آن ها همراه است، راهبردها را برای شناسایی و تصحیح رفتارهای مشکل ساز بکار گیرند.
رویکرد مدیریت درمانی مبتنی بر نظارت مکرر رفتار هدف و تأمین پاداش های ملموس و مثبت هنگام بروز رفتار هدف است.
نوعی مداخله ای منظم از مداخله است که برای ایجاد تغییر سریع و با انگیزه داخلی طراحی شده است. این درمان سعی در درمان فرد نمی کند بلکه منابع داخلی خود را برای تغییر و درگیری در معالجه بسیج می کند. در حال حاضر، FDA هیچ دارویی را برای درمان اختلال مصرف ماری جوانا تأیید نکرده است، اما تحقیقات در این زمینه جریان دارد. از آنجا که مشکلات خواب در ترک ماری جوانا برجسته است، برخی از مطالعات اثربخشی داروهایی را که به خواب کمک می کند را بررسی می کنند.
داروهایی که در مطالعات اولیه یا کارآزمایی های بالینی کوچک وعده داده اند عبارتند از: زولپیدم (Ambien)، یک داروی ضد اضطراب ضد استرس به نام بوسپیرون (BuSpar) و یک داروی ضد صرع به نام گاباپنتی (Horizant) که ممکن است باعث بهبود خواب و احتمالاً عملکرد اجرایی شود. سایر عوامل مورد بررسی شامل مکمل غذایی N استیل سیستئین و مواد شیمیایی به نام مهار کننده های FAAH است که با مهار تجزیه کانابینوئیدهای بدن می تواند برداشت را کاهش دهد. دستورالعمل های جدید شامل مطالعه موادی به نام تعدیل کننده آلوستریک است که با گیرنده های کانابینوئید در ارتباط هستند تا اثرات پاداش دهنده THC را مهار کنند.
منبع: ادیکشن تریتمنت
ماری جوانا یک داروی روانگردان فعال است که اخیراً توسط برخی ایالت ها آمریکا قانونی اعلام شده است. با اینکه دولت فدرال آمریکا هنوز هم برای اکثر اهداف از این قانون حمایت نکرده است. این گیاه در مقاصد دارویی و همچنین برای مقاصد مذهبی در بعضی از فرهنگها مورد استفاده قرار می گیرد، اگرچه بیشترین کاربرد آن از نظر استفاده تفریحی است. درمان اعتیاد به ماری جوانا اغلب توسط افرادی که به دنبال غلبه بر اعتیاد یا وابستگی به این ماده هستند، انجام می شود. از آنجا که داروی روانگردان است، می تواند واکنش هایی شبیه به مواد محرک، افسردگی و توهم زا را به وجود آورد.
علائم سوء مصرف یا اعتیاد به گل شامل از دست دادن هماهنگی یا حافظه، قضاوت ضعیف و اشتباه در ادراک است. عوارض جانبی که اغلب هنگام کاهش سطح دارو در سیستم فرد ظاهر می شود، از جمله در دوره های ترک گل، اغلب شامل موارد زیر است:
به نظر می رسد ماهیت عادت ماهیانه ماری جوانا در بین مصرف کنندگان جوان یا افرادی که روزانه از این ماده استفاده می کنند رواج دارد. طبق آمار انستیتوی ملی آمریکا سوء مصرف مواد مخدر، کاربران روزانه میزان اعتیاد 25 تا 50 درصد گزارش می دهند، در حالی که مبنای عمومی اعتیاد تنها 9 درصد است NIDA همچنین گزارش می دهد که 16.7 میلیون آمریکایی بالای دوازده سال در طی یک ماه از بررسی خود از این دارو استفاده کرده اند و تا 42 درصد سالمندان دبیرستانی گزارش داده اند که در طول زندگی خود از این ماده استفاده کرده اند. مصرف ماری جوانا مزمن ممکن است نشانه مشکل اساسی مانند بیماری روانی باشد. مطالعات استفاده از این ماده را به اسکیزوفرنی و اختلالات مرتبط پیوند داده است. این دارو همچنین می تواند باعث شروع یا عود مجدد مبتلایان به بیماری روانی شود.
در واقع زمانی که مصرف کم این ماده افراد را به حالت سرخوشی نرساند و برای رسیدن به این حالت لازم باشد تا مقدار زیادی از ماده مخدر گل را مصرف کنند، افراد دچار اعتیاد به گل می شوند. زمانی که گل یا علف به موقع به بدن نرسد، عوامل مختلفی باعث تحریک افراد برای رفتن به سمت مصرف دوباره این ماده و در واقع اعتیاد به گل می شوند. از مهم ترین این عوامل و اثرات عدم مصرف گل بر روی بدن در صورت اعتیاد به گل می توان به لرزش اعضای بدن، سرد شدن ناگهانی بدن، عرق کرد نمی باشد. شاید یکی دیگر از اشتباهات بشر آزاد سازی گل باشد که میزان شیوع آن را بسیار افزایش می دهد.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.