مرکز مشاوره اینجامکث
ازدواج بدون رابطه جنسی، به ازدواجی گفته میشود که در آن زوجین کمتر از یک بار در ماه و 10 بار در سال رابطه جنسی دارند. این نوع ازدواج، بیشتر از آن چیزی که مردم فکر میکنند، رایج است. اما باید دانست که ازدواج بدون رابطه جنسی، در ابتدا مانند یک سوختگی جزئی است که با گذر زمان به انفجار ختم میشود. یکی از دلایل ازدواج کردن، داشتن رابطه جنسی منظم است. اما در برخی موارد، ممکن است افراد متاهل به هیچ وجه رابطه جنسی نداشته باشند. از طرفی دیگر، وقتی افراد ازدواج میکنند، قصد دارند (ناآگاهانه) طیف وسیعی از نیازها را برآورده کنند.
سوزان پیس گادوآ، کارشناس ازدواج و نویسنده کتاب «تفکر طلاق، راهنمای گام به گام برای تصمیم گیری در مورد ماندن یا رفتن»، در کتاب خود همانند آبرهام مازلو که هرمی برای نیازهای عمومی افراد طراحی کرده بود، هرمی برای سلسله مراتب نیازهای زناشویی طراحی کرد.
در پائین ترین سطح نیازها، نیاز بقای ازدواج است که در آن، افراد در یک خانه مشترک هستند و بصورت منظم با یکدیگر در تماس اند. نیازی که در سطح بعدی قرار میگیرد، نیاز به احساس امنیت در ازدواج است. این بدان معناست که زوجین احساس امنیت میکنند، میتوانند به یکدیگر اعتماد کنند و با یکدیگر صادق باشند، به یکدیگر آرامش دهند و از نظر عاطفی و جسمی از یکدیگر مراقبت کنند. رابطه جنسی، در سطح سوم سلسله مراتب نیازهای زناشویی قرار میگیرد که در آن زوجین صمیمیت، محبت، شفقت، همراهی، مهربانی و عشق ورزی را فراهم میکنند.
در بالاترین سطح نیازها، نیاز به احترام به ازدواج و تحقق بخشیدن به اهداف ازدواج قرار گرفته است که در آن همسران به تعهدات خود عمل کرده و از اهداف یکدیگر حمایت میکنند. از آنجایی که برای تحقق بخشیدن به نیازهای والاتر ابتدا باید نیاز های اولیه رفع شود، بعید بنظر میرسد که بین زوجینی که بقا و اعتماد از بین رفته است، رابطه جنسی وجود داشته باشد.
این نوع ازدواج در گذشته یک روش نسبتا رایج برای کنترل بارداری بوده است. قبل از اختراع قرص در اواخر دهه 1950، چندین روش پیشگیری از بارداری میان زوجین در گروه های اجتماعی مختلف جامعه رایج بود. طبقه متوسط جامعه قادر به خرید وسایل پیشگیری بارداری بودند. اما طبقه کارگر جامعه که توانایی خرید این کالا را نداشتند، به روشهایی مانند سقط جنین یا پرهیز از رابطه جنسی روی می آوردند.
پس از آن، با وجود معرفی قرصهای ضد بارداری، ازدواج بدون رابطه جنسی، همچنان یک هنجار ماند. البته برای زوج های بالای 50 سال که مدتها از ازدواجشان گذشته بود، طبیعی بود که عملکرد جنسی شان بمرور زمان کمتر شود. اما درمانگران و متخصصان جنسی بر اساس مطالعات اخیرشان بر روی زوجینی که 5 سال از ازدواجشان میگذرد، بیان کرده اند که سن تمایل برای رابطه جنسی کمتر، در حال کاهش است. نیویورک تایمز در مورد ازدواج بدون رابطه جنسی، گزارش داده است که 15 درصد از زوجهای متاهل دچار افول جنسی هستند که بین 6 تا 12 ماه متغیر است.
پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست آنلاین شخصیت جنسی
فقدان رابطه جنسی میتواند نشان دهنده یک چراغ قرمز برای یک زوج باشد تا متوجه شود که رابطه آنها در حال از هم پاشیدگی است. با وجود اینکه چیزهای دیگری غیر از رابطه جنسی در ازدواج وجود دارد، (مانند فرزندان و اقوام مشترک، خانواده و بودجه مشترک، املاک، دوستان، مسافرت و غیره)، اما باید گفت تعداد زیادی از ازدواجهای بدون رابطه جنسی، به طلاق ختم میشوند. البته باید این نکته را گفت که در بعضی زوجین، ازدواج بدون رابطه جنسی قابل قبول است. آنها به هر علتی (مانند خستگی یا عدم وجود صمیمیت) که هست، ترجیح میدهند مانند یک تیم باشند. اما مشکل زمانی به وجود می آید که یک نفر در رابطه میخواهد رابطه جنسی داشته باشد، در حالی که دیگری نمیخواهد.
با به دنیا آمدن کودکان، همه چیزی تغییر پیدا میکند و میل جنسی هم تحت تاثیر هورمونها و خستگی کاهش پیدا میکند. این امری کاملا طبیعی است و اکثر زوجهای متاهل پس از تولد فرزندانشان کاهش میل جنسی را در زندگی جنسی خود تجربه کنند. با این وجود، مشکل زمانی ایجاد میشود که یکی از زوجین، از این اتفاقات بعنوان وسیله ای برای به بن بست رساندن رابطه جنسی استفاده میکند. سپس حتی وقتی بچه ها بزرگتر میشوند و زوجین وقت بیشتری دارند نیز همچنان میل جنسی کم است و در نتیجه رابطه جنسی در ازدواج کمرنگ میشود.
وجود مشکلات جنسی چیز خجالت آوری نیست و اگر مشکل جنسی وجود داشته باشد، راه حل هایی برای رفع مشکل وجود دارد که میتوان انجام داد. اگر همسری که از رابطه جنسی اجتناب میکند، از کار کردن بر روی مشکل از طریق مشاوره یا معاینات پزشکی امتناع کند، مشکل میتواند بطور تصاعدی بدتر شود. چرا که در این صورت، ناراحتی یکی از طرفین نادیده گرفته شده است که برای ازدواج مضر است و میتواند زمینه ساز طلاق شود.
ممکن است همسرتان، وقتی میخواهید با او در مورد مشکلات ازدواج بدون رابطه جنسی صحبت کنید، حالت تدافعی به خود بگیرد و از گوش دادن به شما امتناع کند که این کار به نوعی بی احترامی است. چرا که او به چیزی که باعث ناراحتی شما شده است احترام نمیگذارد. او از شما توقع دارد به رابطه خود متعهد بمانید اما از کار کردن بر روی مشکلات رابطه تان خودداری کنید. از آنجایی که هر ازدواجی مستلزم سازش است، اگر این شرایط را تجربه میکنید، مراجعه به یک متخصص جنسی یا مشاور زوجین میتواند کمک کند تا زوجها روی مشکلات خود کار کنند. به یاد داشته باشید اینکه کسی کمبود رابطه جنسی را بپذیرد، لزوما نشان دهنده علاقه به ازدواج، که یک اتحاد برابر در نظر گفته میشود، نیست.
کاهش میل جنسی، گاهی اوقات میتواند به عنوان پاسخی به برخی از رویدادهای زندگی شما رخ دهد. ممکن است یک یا هر دوی شما شغل پراسترسی داشته باشید یا ساعات طولانی را صرف کار کردن میکنید. ممکن است حتی بدلیل اینکه یکی از زوجین مدتی بیمار بوده است، میل جنسی کاهش پیدا کند. همه اینها دلایلی قابل قبول برای کاهش سطح میل جنسی هستند. این اتفاق تنها به معنی این است که هر دوی شما به زمانی برای استراحت نیاز دارید.
در این شرایط بهتر است استراحت و آرامش خود را حفظ کنید. اما اگر بیش از حد مشغول حفظ این سبک زندگی هستید، به یاد داشته باشید صمیمیت با همسرتان باید در اولویت باشد. در غیر این صورت، ممکن است رابطه ای که بسیار برایش تلاش کرده اید را از دست بدهید. تحقیقات نشان داده است که یکی از مهمترین عوامل در داشتن یک زندگی زناشویی شاد، به اشتراک گذاشتن کارهای خانه است. اگر خانواده ای دو درآمدی هستید، بهتر است کارهای خانه را نیز بین خود تقسیم کنید.
طبق نظر سنجی که توسط نیویورک تایمز صورت گرفت، سه ویژگی مهم ازدواج عبارتند از:
پس میتوان نتیجه گرفت رابطه جنسی چیز بی اهمیتی در روابط نیست. بسیاری از افراد تلاش میکنند ازدواج کنند تا چیزی تغییر کند. ممکن است بعضی افراد طلاق بدلیل رابطه جنسی را چیزی اندک و جزئی بدانند اما هیچ فردی هم برای داشتن هم اتاقی ازدواج نکرده است. به یاد داشته باشید اگر برای بهبود زندگی جنسی خود وقت گذاشته اید و کار کرده اید اما همچنان نتیجه ای نگرفته اید، حق دارید به طلاق فکر کنید.
منابع: onlinedivorce.com و divorceandyourmoney.com
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.