مرکز مشاوره اینجامکث
ناسازگاری اجتماعی یا عدم انطباق اجتماعی می تواند همان اختلال شخصیت اجتنابی باشد. که معمولا در این اختلال، شخص، اضطراب اجتماعی شدیدی را تجربه می کند و همچنین خجالت و ترس برای ارتباط با موقعیت های اجتماعی، او را از اجتماع به شدت دور می کند.
حساسیت زیاد نسبت به انتقاد یا عدم تأیید دیگران از دیگر ویژگی های اختلال شخصیت اجتنابی است. نداشتن دوستان نزدیک به جز وابستگان درجه یک و خانواده هم در آن ها دیده می شود. آن ها معمولا از موقعیت هایی که نیاز به ارتباط بین فردی دارد پرهیز می کنند و همچنین اجتناب از شرکت در موقعیت های اجتماعی به دلیل ترس از قضاوت در آن ها بسیار مشهود است.
سوء مصرف الکل یا مصرف مواد افیونی که برای کمک جهت رهایی از اضطراب و درگیر شدن در موقعیت های اجتماعی دارد را در اختلال شخصیت اجتنابی می بینیم. ولی در نظر داشته باشید آن ها علاقه به ارتباط دارند ولی ترس ها مانع انجلم این مورد می شود. افزایش ضربان قلب، تعرق، خشکی دهان، تنش عضلانی و لرزش در بیش تر موقعیت های اجتماعی، به نوعی در رفتار و جسم اختلال شخصیت اجتنابی مشهود است. ولی اختلال شخصیت اسکیزوید از تنهایی و انجام کارهای مورد علاقه خود به صورت انفراد لذت می برند و در بعضی از موارد عملکرد بسیار خوبی هم در حرفه خود دارند.
اختلال شخصیت اجتنابی همراه با ناسازگاری اجتماعی ریشه در یادگیری و تربیت، زنتیک و محیط دارد. افرادی که عزت نفس پایینی دارند در ناسازگاری اجتماعی، در رتبه بالاتری قرار می گیرند. این افراد به دلیل خویشتن دوست نبودن، دیگران را هم نمی توانند تحمل کنند. ویژگی های بارز آن ها ترس از اجتماع، ترس از ارتباط با افراد نا آشنا و مشکلات شخصیتی است.
ناسازگاری اجتماعی در روانشناسی به غیر از عزت نفس، ریشه در اختلالات شخصیت هم دارد.
نشناختن خود، قبول نکردن خود، منجر به رشد نکردن توانایی ها و نادیده گرفتن توانایی انسانی می شود و زمانی که اعتماد به نفسی وجود نداشته باشد، حضور در جمع هراس انگیز می شود و خجالت زیاد می شود و حساسیت زیاد نسبت به عدم تأیید دیگران شکل می گیرد.
روان درمانی موثرترین درمان برای APD است. درمانگر شما ممکن است از روان درمانی روان پویشی یا درمان شناختی رفتاری استفاده کند. هدف درمان این است که به شما کمک کند تا باورهای ناخودآگاه خود را در مورد خودتان و اینکه دیگران شما را چگونه می بینند شناسایی کنید. همچنین هدف آن کمک به عملکرد بهتر اجتماعی و کاری است.
این افراد باید سعی داشته باشند در دوره درمانی خود با کمک روانشناس در گام اول هدفی را انتخاب کنند. در گام دوم انگیزه پشت هدف راه را برای درمان هموار می کند. همچنین در این مسیر دارو درمانی هم می تواند به تثبیت و متعادل تر کردن فرد کمک کند.
رسیدن به یک تعادل شخصی بین زمان تنهایی و زمان تعامل بین فرد با دیگران هم از نکات مهم دست یابی به هدف برای این افراد می باشد. همچنین اتمام استفاده از الکل یا مواد شیمیایی برای رهایی از اضطراب اجتماعی و یادگیری رفتارهای سازگارانه سازنده این افراد برای به دست آوردن چنین هدف هایی برای بهبود خود باید تشخیص و تصریح ماهیت ترس های مربوط به همراهی دیگران را داشته باشند و بتوانند تشخیص منابع عزت نفس پایین و شروع برخورد اجتماعی شخص در هر روز و سپس افزایش مدت آن را در روزهای دیگر داشته باشند.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
تشخیص اینکه چطور سرشماری بر ارتباط با دیگران اثر می گذارد و بازگویی تجربیات مثبت گذشته در مورد مشارکت کردن فعالیت های اجتماعی و ارتباط شخص با شخص یا دیگران به وجود می آمده خود بیانی منفی را که موجب پرورش اضطراب می شود تشخیص بدهد.
شروع یک برخورد اجتماعی و ناسازگاری اجتماعی در روز با یک شخص فامیل و سپس افزایش مدت آن برخورد در بهبود روابطشان مؤثر است. به طور کلامی گزارش کردن نتایج مثبت شرکت در گروه های حمایتی و اجتماعی و شرکت نمودن در جلسات گروهی برای تشخیص ترس هایی که به ارتباط با دیگران مربوط می شود به بیمار کمک می کند.
کار شما به هر حال انتقاداتی در پی خواهد داشت و آنچه اهمیت دارد آن است که شما با روحیه ای مثبت از انتقاد استقبال کرده و از آن در جهت بهبود کار خود استفاده کنید.
انتقادات سازنده می بایست در پوشش پیشنهاد و برحسب اهداف مشترک مطرح شوند. انتقادات سازنده و پرهیز از اشکال تراشی و خرده گیری بیجا، شوق ارائه کاری بهتر و دقیق تر را ایجاد می کند.
زمانی که موضع دفاعی در مواجهه با انتقادات سازنده می گیرید، این امر به ذهن طرف مقابل متبادر می شود که انگار شما در موضوعی که مورد انتقاد قرار گرفته اید تردید دارید و خود به صحت آن واقف هستید.
انتقاد می تواند ناشی از دلسوزی، احترام و علاقه طرف مقابل باشد و نباید چنین فرض کنید که شخصیت شما زیر سوال رفته است.
به یاد داشته باشید که تمامی انتقادات و بازخوردهای سازنده (حتی از نوع منفی آن) نشانه ای از علاقه و احترام طرف انتقاد کننده و نشانگر این است که او می خواهد به شما کمک کند. پذیرفتن آنکه همه دارای نقاط ضعف و آسیب پذیر هستید موجب می شود تا تصویری مثبت از انتقاد در ذهن خود داشته باشید.
همواره احتمال خطای انسانی وجود دارد و اشتباه از هر کسی سر می زند، البته اشتباه روی دیگر سکه یادگیری است. اشتباه کردن هیچ ایرادی ندارد، بنابراین به خود سخت نگیرید.
به دور از عصبانیت بیجا و کینه توزی و به جای از کوره در رفتن، خونسردی خویش را حفظ و از منتقدان دلسوز که اشتباهات شما را می بینند و به شما در عدم تکرار آن کمک می کنند، تشکر کنید.
فرد می تواند در بیش تر موارد با مراجعه به روانشناس و تحت مراقبت روانشناس به روند درمانی خود بپردازد که برای بیمار هم کار آسان تری خواهد بود، زیرا حمایت یک فردی که او را نقد نکند و فرد بتواند تمام حرف ها، احساسات و خواسته هایش را به او بگوید بسیار مهم است.
روانشناسی می تواند از بیمار بخواهد تجارب کودکی در مورد انتقاد، محدودیت یا سوء استفاده که عزت نفس پایین و شرمساری را پرورش می دهد بیان کند. همچنین تجارب کودکی و نوجوانی فرد را در مورد طرد و نادیده انگاشتن که ترس از طرد شدن را افزایش می دهد کشف کند.
سپس فرد را به خواندن کتاب های رها شدن از شرم و خجالت و یا چنین اهدافی هدایت کند. فرد میتواند فهرستی تهیه کند و تجارب مثبت را از فعالیت های اجتماعی پردازش کند و در شناسایی افکار تحریف شده به صورت اتوماتیک عمل می کنند، کمک کند و اضطراب را از او بگیرد. شروع کردن یک برخورد اجتماعی با یک فرد غریبه برای ابتدای کار بسیار مهم است که در این برخوردها فرد احساس یکی بودن با دیگران و قابل پذیرش بودن را درک می کند.
تشویق، آگاهی و جهت گیری در فعالیت های اجتماعی افرادی که ناسازگاری اجتماعی دارند بسیار مهم است، بنابراین این افراد می توانند هدف بهبود را تجربه کنند و پس از آن به سازگاری اجتماعی و احساس خوب پذیرفته شدن برسند.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.
نظرات کاربران