مرکز مشاوره اینجامکث
باربیتورات ها دسته ای از داروها هستند که در دهه های 1960 و 1970 بطور گسترده به عنوان درمانی برای اضطراب، بی خوابی و اختلالات تشنج استفاده میشدند. جدا از چند نشانه خاص، این روزها معمولاً انواع باربیتوراتها را به دلیل عوارض زیاد آن تجویز نمیکنند. همچنین در سالهای بعد تا حد زیادی بنزودیازپین ها جایگزین باربیتوراتها شدند که بسیار ایمن تر هستند، اگرچه هنوز بطور بالقوه اعتیادآور هستند. باربیتورات ها به عنوان مضعف کننده سیستم عصبی مرکزی شناخته میشوند و عملکرد GABA را تقویت میکنند؛ یک انتقال دهنده عصبی که از فعالیت سلول های عصبی در مغز جلوگیری میکند.
از نظر تاریخی، باربیتورات ها در درمان اضطراب، صرع، القای خواب و به عنوان بیهوش کننده استفاده می شدند. امروزه استفاده از آنها به چند شرایط خاص محدود شده است،
مانند:
تحقیقات نشان می دهد که سوء مصرف باربیتورات ها به ویژه در میان نوجوانان در حال افزایش است. آنها اغلب برای مقابله با اثرات محرک داروهایی مانند کوکائین و مت آمفتامین استفاده می شوند. این امر باعث شده است که آنها لقب (downers) را به خود اختصاص دهند.
سوء مصرف باربیتورات شبیه مسمومیت با الکل است. در دوزهای کم، فرد احساس خواب آلودگی، عدم مهار و مستی می کند.در دوزهای بالاتر، فرد دچار سردرگمی، گفتار نامفهوم و تلوتلو خوردن می شود که مانند مستی است. دوز بیش از حد می تواند منجر به بیهوشی، مشکلات تنفسی و گاهی اوقات مرگ شود. در دهه 1970 بسیاری از افراد پس از مصرف باربیتورات ها جان خود را از دست دادند، و این موضوع، همراه با این واقعیت که آنها بسیار اعتیادآور هستند، دلایلی هستند که امروزه به ندرت تجویز می شوند.
نیمه عمر مقدار زمانی است که طول می کشد تا نیمی از دارو از بدن دفع شود. هر چه نیمه عمر کوتاهتر باشد، دارو سریعتر دفع می گردد.
از دیگر موارد باربیتورات های رایج شامل: پریمیدون، بوتاباربیتال، بوتالبیتال، مفوباربیتال، متوهگزیتال، تیوپنتال.
باربیتورات ها با بسیاری از عوارض جانبی بالقوه جدی همراه بوده اند. برخی از عوارض جانبی رایج عبارتند از:
باربیتورات ها در مصرف بیش از حد بسیار خطرناک هستند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
افرادی که از مصرف بیش از حد باربیتورات ها جان سالم به در می برند ممکن است دچار آسیب دائمی کلیه شوند. باربیتورات ها بسیار اعتیادآور هستند و اگر فرد بیش از دو هفته آنها را مصرف کند، احتمال وابستگی عاطفی و فیزیکی به آنها وجود دارد. علاوه بر این، تحمل، به سرعت با استفاده از آنها (در عرض دو هفته) ایجاد می شود. این زمانی است که همان دوز دیگر همان اثر را نمی دهد و برای کاهش مجدد علائم نیاز به افزایش دوز است. قطع ناگهانی باربیتورات ها در افرادی که بیش از یک ماه آنها را مصرف کرده اند می تواند باعث علائم شدید ترک مانند توهم، تب بالا و تشنج شود. نوزادان متولد شده از زنانی که در دوران بارداری باربیتورات مصرف کرده اند، ممکن است معتاد به باربیتورات ها متولد شوند و علائم ترک را تجربه کنند.
منبع: drugs.com و boardwalkrecoverycenter.com
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.