مرکز مشاوره اینجامکث
اختلال مسخ شخصیت یک وضعیت سلامت روانی است که اکنون به طور رسمی به عنوان اختلال مسخ شخصیت-واقعیت (DDD) شناخته می شود. این نام به روز شده منعکس کننده دو مشکل اصلی افراد با تجربه DDD است:
این مسائل در کنار هم باعث می شود احساس دوری یا جدا شدن از خود و دنیای اطرافتان داشته باشید. این غیرعادی نیست که هر از گاهی چنین احساسی داشته باشید. اما اگر اختلال مسخ شخصیت-واقعیت (DDD) دارید، این احساسات می توانند برای مدت طولانی باقی بمانند و مانع از فعالیت های روزمره شوند.
علائم DDD به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند: علائم مسخ شخصیت و مسخ واقعیت. افراد مبتلا به DDD می توانند علائم فقط یکی یا هر دو را تجربه کنند.
برای بسیاری از افراد، بیان علائم DDD در کلمات و برقراری ارتباط با دیگران دشوار است. این می تواند به احساس عدم وجود شما یا به سادگی احساس «دیوانه شدن» را بدهد. اما این احساسات احتمالاً بیشتر از آنچه فکر می کنید رایج هستند. طبق آخرین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نزدیک به 50 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در مقطعی از زندگی خود یک دوره مسخ شخصیت یا غیرواقعی شدن را تجربه می کنند، اگرچه تنها 2 درصد معیارهای تشخیص DDD را دارند.
هیچکس در مورد علت دقیق DDD مطمئن نیست. اما برای برخی از افراد، به نظر می رسد که با تجربه استرس و تروما، به خصوص در سنین پایین مرتبط است. برای مثال، اگر با خشونت یا فریاد زیاد بزرگ شده اید، ممکن است از نظر ذهنی خود را از آن موقعیت ها به عنوان یک مکانیسم مقابله حذف کرده باشید. به عنوان یک بزرگسال، ممکن است در موقعیت های استرس زا به این تمایلات جداکننده بازگردید.
استفاده از داروهای خاص نیز ممکن است در برخی افراد علائمی بسیار شبیه به علائم DDD ایجاد کند. این داروها عبارتند از:
یک مطالعه کوچک در سال 2015، 68 نفر را در بهبودی از اختلالات مصرف مواد که حداقل به مدت شش ماه پرهیز کرده بودند، با 59 نفر که هرگز اختلال مصرف مواد را تجربه نکرده بودند، مقایسه کرد. بیش از 40 درصد از کسانی که در حال بهبود بودند حداقل علائم خفیف DDD را داشتند.
به یاد داشته باشید، طبیعی است که گاهی اوقات کمی احساس «خارج شدن» یا دور شدن از دنیا داشته باشید. اما در چه نقطه ای این احساسات شروع به علامت دادن به وضعیت سلامت روان می کنند؟ به طور کلی، اگر علائم شما شروع به تداخل با زندگی روزمره شما کند، ممکن است نشانه ای از DDD باشد. قبل از تشخیص DDD، ارائه دهنده مراقبت های اولیه (PCP) ابتدا از شما می پرسد که آیا:
افراد مبتلا به DDD به طور کلی می دانند که آنچه آنها احساس می کنند کاملاً واقعی نیست. اگر در آن لحظات از واقعیت آگاه نباشید، ممکن است شرایط دیگری داشته باشید.
آنها همچنین می خواهند تأیید کنند که علائم شما:
مطالعه ای در سال 2003 با بررسی 117 مورد اختلال مسخ شخصیت-واقعیت نشان داد که افراد مبتلا به DDD اغلب افسردگی، اضطراب یا هر دو نیز دارند.
مؤثرترین درمان برای DDD معمولاً شامل نوعی از درمان است، به ویژه درمان روان پویشی یا درمان شناختی رفتاری (CBT). با کمک یک درمانگر، میتوانید در مورد DDD بیاموزید، آسیب های گذشته یا عوامل خطر را کشف کنید و روی آن کار کنید، استراتژی های مقابله ای را برای عبور از قسمت های آینده بررسی کنید.
پیدا کردن یک درمانگر می تواند دلهره آور باشد، اما لازم نیست. با پرسیدن چند سوال اساسی از خود شروع کنید:
برای برخی، دارو نیز ممکن است مفید باشد، اما داروی خاصی که برای درمان DDD شناخته شده باشد، وجود ندارد. داروهای ضد افسردگی ممکن است مفید باشند، به خصوص اگر افسردگی یا اضطراب زمینه ای نیز داشته باشید. اما برای برخی از افراد، اینها در واقع می توانند علائم DDD را افزایش دهند، بنابراین مهم است که در تماس نزدیک با PCP یا درمانگر خود در مورد هرگونه تغییر در علائم خود باشید.
منبع: healthline.com
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.