اهمیت روابط میان فردی چیست؟

باید بدانیم روابط میان فردی چیزی غیر از انتخاب خودمان در محیط اطرافمان و هدف گذاری ما از انسان های اطرافمان نیست. هر چقدر روابط میان فردی ما سالم و پر شورتر باشد، نشان دهنده این است که وجود درونی ما رو به رشد است. شاید بارها از خودمان سوال کرده باشیم که چرا آدم هایی که دوست نداریم جذب ما میشوند و آنها مورد علاقه ما نیستند. اما مسئله مهم اینجاست که هر کسی با هر نظری که نسبت به خود و علایقش دارد، باید از این مفهوم با خبر باشد که آدم های اطراف ما که با آنها معاشرت های صمیمانه برقرار میکنیم، تصویر کاملی از وجود خود ما هستند.

در واقع آینه تمام نمای وجود ما در انسان های اطرافمان که با آنها در حال معاشرتیم به وجود می آید. شاید تعجب آور باشد که مثلاً کسانی که اصلا علاقه ایی به خودشان و نظراتشان نداریم اما به هر دلیلی در کنار ما هستند و با آنها وقت میگذارنیم، حتماً صفت هایی دارند که ما هم بطور کامل در وجودمان از آن صفت داریم. یا از وجود آن صفت بی خبریم و یا مشغول سرکوب آن هستیم. بنابراین بسیار مهم است که با تمرکز در روابط میان فردیمان متوجه باشیم با چه کسانی معاشرت میکنیم؟

خوب نگاه کنیم و از دریچه آگاه وجودمان به محیط پیرامونمان بنگریم. سطحی و پیش پا افتاده نباشیم. یکی از قابل دسترس ترین عواملی که میتواند به رشد وجودی ما کمک کند، همین دوستان و معاشرانمان هستند. شاید این سوال برایمان مطرح شود که چگونه به این راحتی ممکن است که اطرافیان ما به رشد ما و شناخت ما از خودمان کمک کنند؟

کمک اطرافیان به رشد و شناخت از خودمان

طبق تحقیقات مرکز مشاوره شمال تهران (مکث) و دکتر روانشناس مجموعه در روانشناسی یونگ، که معتقد است اطرافیان ما فرافکنی ما از خودمان و یا به عبارتی سایه وجود ما هستند، این مسئله به روشنی مفهوم میشود که ما یا صفت هایی از خودمان را دوست داریم و یا صفت هایی را دوست نداریم. ممکن است از برخی از آنها آگاه باشیم و ممکن است از خیلی از آن صفت ها آگاه نباشیم که به عنوان سرکوب و سایه سیاه وجودمان از آن یاد میشود و درونمان است.

بنابراین بیش از آنکه بخواهیم راهی به عنوان شناخت خود، سایه ها و سرکوب های خودمان را بپیماییم، میتوانیم نگاهی به اطرافیان و معاشرانمان بیندازیم. اطرافیان ما، خود ما هستیم که یا به نحوی واضح از صفت های مشابهمان در اطرافیانمان آگاهیم و یا نمیدانیم چرا با چنین افرادی معاشرت میکنیم. که باز هم به وجود همان صفت و بی خبری از وجود آن صفت در درونمان برمیگردد.

روابط میان فردی سالم و دلیل آن بر رشد ما

دکتر روانشناس ما معتقد است بعد از آگاهی از این مرحله میتوانیم به روابط میان فردی سالم فکر کنیم و بدانیم چگونه میتوانند دلیلی بر رشد ما باشند. در واقع روابط میان فردی سالم همان شرایط و محیط و زمینه سالم برای بروز رفتارها و صفت های مناسب ما میباشد.

شاید در زمانی ما دچار خشم شدیدی باشیم و به دنبال دستاویزی برای بروز این خشم باشیم. اگر از روابط میان فردی سالمی بهره نبرده باشیم و معاشرانی بد خلق، ضد اجتماع و بیمارگون داشته باشیم احتمال پرخاشگری، رفتار ضد اجتماعی، حمله کردن به دیگران و تخریب خودمان بیشتر از هر زمانی باشد که با یک معاشر سالم، با روانی سالم در رابطه باشیم. در آن صورت هنگام خشم ممکن است به فریادی کوتاه بسنده کنیم، محیطمان را عوض کنیم، لیوانی آب بنوشیم و بعد از گذشت چندین ساعت بتوانیم مجدد راجع به موضوعی که باعث بروز خشممان شده حرف بزنیم.

پیشنهاد می کنیم انجام دهید: تست آنلاین چقدر خشن و عصبانی هستم؟

تأثیر محیط بر افراد بیشتر از تأثیر ژن ها بر آنها!

همانطور که میدانیم دو عاملِ وراثت(طبیعت) و محیط(تربیت) در شکل گیری رفتار و خلق و خوی ما موثر هستند؛ عامل محیط شامل محل زندگی، فرهنگ جامعه، تربیت والدین و نقش دوستان و اطرافیان است. از نظر پژوهشگران، تأثیر محیط بر افراد گاهی ممکن است از تأثیر ژن ها بیشتر باشد. ژن ها در محیط نابسامان ممکن است تلاش برای بهبود داشته باشند اما تمایل بیشتری به کشش به جو محیط دارند. در مواردی خاص میتوانیم شاهد این امر باشیم که انسانی در بدترین محیط اجتماعی به بهترین رفتار ممکن دست زده است. این امکان وجود دارد اما بسیار ضعیف است و درصد بسیار کمی از افراد در محیط های اجتماعی ناسالم، رفتار سالم از خودشان نشان میدهند. زیرا اصلاً تعریف مشخصی از رفتار سالم در آن محیط وجود ندارد و هر کسی برای بقای خود و تحکیم قدرت خود میجنگد.

نکته ای که باید به آن توجه شود این است که همه انسان ها در زندگی انتخاب های بی شماری دارند همانطور که در برخی موارد مثل خانواده و محل تولد نقشی نداشته اند، اما این انتخاب های ما هستند که مسیر کلی زندگی ما را هدایت میکنند، یکی از این انتخاب های مهم، انتخاب معاشرانمان است که میتواند در تمام ابعاد زندگی ما تاثیر گذار باشد. اطرافیان خوب میتوانند در زندگی به ما احساس رضایت، لایق بودن، دوست داشتنی بودن و عزت نفس بدهند و این احساسات میتوانند در عملکرد کلی و احساس خوشحالی درونی ما در زندگی تاثیر قابل توجهی داشته باشند.

بنابراین معاشرانمان جدای از محیط اطرافمان میتوانند تأثیر محیط را بر ما چندین برابر کنند. آنها مانند آینه ایی عمل میکنند که ما خودمان را در آنها منعکس میکنیم. نکته مهم در این موضوع، شناخت خود، معاشران و کسانی است که با آنها در تعامل هستیم. بهبود محیط اطرافمان و رشد شخصی با شناخت تمام این نکات میسر میشود که میتواند در نهایت به داشتن آرامش، خوشبختی و رضایت بیشتر از زندگی منجر شود.