مرکز مشاوره اینجامکث
رشد جسمانی، ادراکی و شناختی از تولد تا 2 سالگی را در این مقاله بررسی خواهیم کرد. مشخصه اولیه تولد تا 2 سالگی رشد؛ سریع مغز و بدن است. نوزادان سالمی که تغذیه مناسب و صحیح داشته اند، از زمان تولد تا یک سالگی تقریباً (50 درصد به قدشان و 200 درصد به وزنشان) اضافه می گردد. البته در این دوران همه اندام های بدن به طور یکسان رشد نمی کند. تولد تا 2 سالگی و متفائت از تولد تا زمان یک سالگی است. در سال اول زندگی کودک، تراکم سیناپس هایی که در مغز تشکیل می شود (سیناپس محل اتصال و ارتباط دو سلول عصبی را گویند) به سرعت افزایش می یابد ولی از ده ماهگی متوقف می شود و از یک سالگی تا پایان عمر کاهش می یابد.
این امر به این معناست که با هر چیزی که کودک می آموزد غالباً با گسترش و تقویت برخی سیناپس ها و کاهش برخی دیگر همراه است، نه اضافه شدن سیناپس های جدید. بنابراین ده ماه اول زندگی برای رشد مغز و رشد شناختی کودک اهمیت ویژه ای دارد. لذا والدین گرامی باید با غنی کردن محیط پیرامون کودک و صحبت کردن با او به رشد بیشتر مغزی او کمک کنند.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
مراحل تولد تا 2 سالگی را باید هفتگی ارزیابی کرد. حالات روانی و جسمانی نوزادان در هفته های اول زندگی متغیر است و شامل حالات زیر است:
یکی از حالات کودکان که در سنین هفت تا دوازده ماهگی بروز می کند، ترس از جدایی است به طوری که اگر مادر از کنار او دور شود گریه کرده و بیقراری می کند. یکی از دلایل این امر آن است که کودک هنوز قادر به پیش بینی نیست و نمی تواند بازگشت مادر را پیش بینی کند، لذا دچار بلاتکلیفی، ترس و وحشت می شود. البته ترس از جدایی در حدود 15 تا 18 ماهگی کاهش یافته و از بین می رود.
از دیگر ترس های رایج کودکان که در حدود هفت ماهگی بروز می کند، غریبی کردن است. مثلاً کودکی که در آغوش مادر است با دیدن فردی غریبه گریه کرده و سر خود را روی شانه مادرش می گذارد. احساس غریبی کردن معمولاً از هفت ماهگی تا دوزاده ماهگی ادامه دارد. علت غریبی کردن آن است که کودک در ذهن خود طرح و تصویری از آشنایان خود ایجاد کرده است و اگر نتواند فرد ناآشنا را با آن تصویر و طرح ذهنی خود مطابقت دهد، دچار ترس و اضطراب می شود.
از دیگر حالات ادراکی کودکان لبخند است. کودکان از دو ماهگی در واکنش به محرک های اطرافشان به ویژه دیدن چهره و صدای انسان، لبخند می زنند. صدای مادر در دو ماه اول زندگی بیشتر از همه محرکها به چهره کودک لبخند را مینشاند. در چهار و پنج ماهگی کودکان به طور واقعی قادر به خندیدن هستند. در طول یک سال اول زندگی، کودک معمولاً به کارهایی که اطرافیان می کنند می خندند ولی بعد از یک سالگی معمولاً به کارهایی که خودشان می کنند میخندند، مثلاً کودک هجده ماهه ماسکی را بر چهره می زند و می خندد. در حقیقت یکی از علل خنده کودکان واکنش اطرافیان به رفتارهای کودک است.
به خاطر داشته باشید که کودکان از لحاظ خلق و خو با هم متفاوتند مثلاً در مطالعه ای محققان کودکان را از نظر خلقی به سه دسته تقسیم کردند:
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.