مرکز مشاوره اینجامکث
شیوع کلی اختلال ترانس وستیک نامشخص است. در مردان بسیار معمول و در زنان غیر معمول تر است. اولین علائم این اختلال ممکن است در دوران کودکی ظاهر شود و شامل لذت عمومی از پوشیدن لباس دخترانه در پسران باشد. هنگامی که بلوغ فرا میرسد، پوشیدن لباس زنانه باعث میل جنسی و نعوظ آلت تناسلی بیشتر شود. همانطور که کودک بالغ میشود، ممکن است برانگیختگی جنسی کمتری از لباس پوشیدن در قالب جنس مخالف را گزارش کند. اختلال ترانس وستیک زمانی اتفاق می افتد که فردی برانگیختگی جنسی شدید و مکرر ناشی از لباس پوشیدن به عنوان جنس مخالف را تجربه می کند و انجام این کار باعث ناراحتی یا آسیب قابل توجهی در زندگی روزمره او می شود.
اختلال ترانس وستیک یک تشخیص نادر است و به عنوان پارافیلیا یا رفتار جنسی غیر معمول طبقه بندی می شود. یک فرد مبتلا به اختلال ترنس وستیک ممکن است به دلیل تمایل به لباس پوشیدن در غالب جنس مخالف دچار افسردگی، گناه یا شرم شود. این احساسات اغلب ناشی از عدم تایید شریک زندگی یا نگرانی خود آنها در مورد پیامدهای منفی اجتماعی یا حرفه ای است.
ترانس وستیسم به سادگی یک اصطلاح بالینی برای پوشش در قالب جنس مخالف است. اکثر افرادی که لباس های متفاوت دارند، اختلال ترنس وستیک ندارند. تنها در صورتی که اصرارهای فرد با احساس اضطراب و شرم شدید، فشار عاطفی، گاهی تا حد اجبار و همراه با رضایت جنسی همراه باشد، می توان اختلال ترنس وستیک را تشخیص داد. در مقابل، پدیده (درگ کوئین) اغلب از میل به براندازی یا نقد هنجارهای جنسیتی سنتی ناشی می شود، نه اینکه رضایت جنسی را از لباس پوشیدن متقابل بدست آورد.
ترنس وستیسم عمل پوشیدن لباس های مربوط به جنس مخالف است. این کلمه به خودی خود از نظر فرهنگی قدمت دارد و بسیاری اصطلاح «لباس متقاطع» را ترجیح می دهند. اختلال ترانس وستیک عمدتاً در مردان دگرجنس گرا ظاهر می شود و از همجنس گرایی متمایز است. افراد مبتلا به اختلال ترانس وستیک تمایلی به داشتن جنسیت دیگر ندارند.
پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست آنلاین و رایگان شخصیت جنسی
اکثر افرادی که لباس های متفاوت میپوشند با استانداردهای تشخیصی اختلال ترانس وستیک مطابقت ندارند. لباس پوشیدن متفاوت به دلایل زیادی انجام می شود، از جمله تمایل به براندازی هنجارهای جنسیتی. این می تواند به عنوان یک عمل رهایی جنسی یا کاوش در هویت جنسیتی یک فرد دیده شود. اکثر افرادی که اختلال ترانس وستیک را تجربه می کنند مردان دگرجنس گرا هستند. یکی از رایج ترین دلایلی که مردم به دنبال درمان اختلال ترانسوستتیک هستند این است که در روابط عاشقانه یا ازدواج آنها با زنان مشکلات زیادی ایجاد می کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری به دلیل پریشانی خود قادر به فعالیت در محل کار نیستند. اگر فرد جوان تر باشد، ممکن است با پوشیدن لباس به لذت جنسی برسد. افراد مسن اغلب از خودارضایی اجتناب می کنند.علائم اختلال ترانسوستیک شرم، احساس گناه و اضطراب مرتبط با نحوه پوشش است. آرایش ظاهری که معمولاً همراه پوشش در قالب جنس مخالف مرتبط است.
برای تشخیص اختلال ترنس وستیک، طبق DSM-5، یک فرد باید برانگیختگی جنسی مداوم و شدید ناشی از خیال پردازی، یا عمل به آن، برای پوشیدن یک یا چند تکه لباس که معمولاً توسط جنس مخالف میپوشد را تجربه کند. این خیال پردازی ها یا رفتارها باید حداقل شش ماه دوام داشته باشند و باعث ناراحتی شدید فرد یا اختلال در عملکرد اجتماعی، حرفه ای یا سایر زمینه های مهم زندگی روزمره شوند. یک فرد مبتلا به اختلال ترنس وستیک ممکن است اصرار مداوم برای چنین پوششی را تجربه کند، یا تمایلات آنها ممکن است نوسان داشته باشد و دربرخی حالات رخ دهد.
آنها ممکن است در یک الگوی رفتاری منفی از خرید لباس به قصد لباس پوشیدن در طول یک جلسه را تجربه کنند و سپس آنرا دور بیاندازند و با این عمل امیدوار به ترک این رفتار باشند. آنها همچنین ممکن است با سایر شرایط، از جمله فتیشیسم، که در آن فرد از نظر جنسی توسط پارچه، مواد یا لباس تحریک می شود، تشخیص داده شوند. احتمال تجربه حالات مازوخیسم، که در آن فرد با درد یا تحقیر خود ارضای جنسی را تجربه می کند نیز وجود دارد.
پیشنهاد میکنیم بخوانید: انواع انحرافات جنسی و علت آن ها
هیچ کس مستعد ابتلا به اختلال ترانس وستیک نیست. در حالی که فراوانی واقعی این اختلال نامشخص است و چندان رایج نیست. مردان ممکن است اولین علائم این اختلال را به عنوان شیفتگی بیش از حد به یک کالای خاص که به طور طبیعی فقط توسط زنان می پوشند، مانند رژ لب یا لباس، نشان دهند. هر چه زمان می گذرد، نوجوان بیشتر به مفهوم لباس پوشیدن متقابل علاقه مند میشود. در برخی موارد، فاز اختلال ترانس وستیک پیوسته است، در حالی که در بعضی موارد به صورت دوره ای رخ می دهد.
آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) مدروکسی پروژسترون استات هر دو دارو باعث کاهش تولید هورمون (LH) و هورمون محرک فولیکول (FSH) از هیپوفیز می شوند و در نتیجه تولید تستوسترون را کاهش می دهند، نظارت مناسب بر عملکرد کبد و سطح تستوسترون سرم در مورد بیماران تحت درمان مورد نیاز است.
منبع: academic.oup.com
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.