مرکز مشاوره اینجامکث
10 راهکار برای رفتار با فرزندان در سن بلوغ را در اینجا مکث بیاموزید. رفتار با فرزندان در سن بلوغ نیازمند رویکردی حساس و متعادل است تا به نیازهای روانی و جسمانی آنها پاسخ داده شود. در این دوران، ایجاد فضای امن و باز برای گفتگو بسیار مهم است. والدین باید به فرزندانشان گوش دهند و بدون قضاوت به سوالات و نگرانی های آنها پاسخ دهند. آموزش و اطلاع رسانی در مورد تغییرات جسمی و عاطفی که نوجوانان تجربه می کنند، می تواند به کاهش استرس و اضطراب آنها کمک کند. همچنین، تشویق به حفظ حریم خصوصی و احترام به خود و دیگران، از اصول کلیدی در تربیت سالم جنسی در این دوران است.
از طرفی، والدین باید الگویی مثبت و حامی برای فرزندانشان باشند. برقراری ارتباط صمیمی و دوستانه با نوجوانان و نشان دادن اعتماد به آنها، می تواند به تقویت خودباوری و استقلال آنها کمک کند. این امر همچنین شامل فراهم کردن منابع آموزشی مناسب و مشاوره تخصصی در صورت نیاز می شود. اهمیت به سلامت جسمی و روانی نوجوانان و توجه به علائم استرس و اضطراب، می تواند به پیشگیری از مشکلات بزرگتر در آینده کمک کند. رفتار آگاهانه و مهربانانه والدین در دوران بلوغ، پایه ای محکم برای رشد سالم و موفقیت های آینده فرزندانشان فراهم می کند.
تغییر رفتار دختران در سن بلوغ شامل چندین مورد می شود که به دلیل تغییرات هورمونی و جسمی در این دوران رخ می دهد. این تغییرات می توانند شامل تغییرات جسمی، عاطفی، و اجتماعی باشند. در ادامه به برخی از این تغییرات اشاره می شود:
این تغییرات بخشی طبیعی از فرآیند رشد و بلوغ هستند و والدین با فراهم کردن حمایت عاطفی و آموزشی می توانند به دخترانشان کمک کنند تا این دوره را با اعتماد به نفس و آگاهی بیشتری به صورت مدیریت شده پشت سر بگذارند.
پیشنهاد می کنم این مقاله را بخوانید: خود ارضایی در نوجوانان
تغییر رفتار پسران در سن بلوغ شامل چندین مورد می شود که به دلیل تغییرات هورمونی و جسمی در این دوران رخ می دهد. این تغییرات می توانند شامل تغییرات جسمی، عاطفی، و اجتماعی باشند. در ادامه به برخی از این تغییرات اشاره می شود:
این تغییرات بخشی طبیعی از فرآیند رشد و بلوغ هستند و والدین با فراهم کردن حمایت عاطفی و آموزشی می توانند به پسرانشان کمک کنند تا این دوره را با اعتماد به نفس و آگاهی بیشتری پشت سر بگذارند.
سن بلوغ یک دوره حساس و پر از تغییرات سریع جسمی، عاطفی، و اجتماعی است که می تواند منجر به بروز رفتارهای عجیب و غیرمنتظره در نوجوانان شود. این رفتارها ممکن است والدین و مربیان را نگران کنند، اما بسیاری از آنها بخشی طبیعی از فرآیند رشد هستند. در ادامه به برخی از رفتارهای عجیب که در این دوره مشاهده می شوند، اشاره شده است:
نوجوانان در دوران بلوغ به دلیل تغییرات هورمونی ممکن است نوسانات شدید خلقی را تجربه کنند. این تغییرات می توانند شامل لحظات ناگهانی شادی یا ناراحتی، عصبانیت بی دلیل، و تغییرات سریع در احساسات باشند.
تمایل به تجربه های جدید و هیجان انگیز می تواند نوجوانان را به سمت رفتارهای مخاطره آمیز مانند رانندگی پرخطر، مصرف مواد مخدر یا الکل، و تخلفات دیگر سوق دهد. این رفتارها به علت نیاز به اثبات خود و استقلال طلبی است.
نوجوانان ممکن است به طور ناگهانی ظاهر خود را تغییر دهند، مثلاً با تغییر در مدل مو، انتخاب لباس های غیرعادی، یا گرایش به موسیقی و فرهنگ های خاص. این تغییرات به دنبال یافتن هویت شخصی و تمایز از دیگران هستند.
در برخی موارد، نوجوانان ممکن است تمایل به انزوا و گذراندن زمان بیشتری در تنهایی داشته باشند. این رفتار می تواند به دلیل احساس نارضایتی از تغییرات جسمی، نیاز به حریم خصوصی بیشتر، یا مشکلات ارتباطی با هم سالان باشد.
نگرانی های مربوط به ظاهر و وزن می تواند در این دوره به وسواس های رفتاری منجر شود. نوجوانان ممکن است زمان زیادی را صرف بررسی ظاهر خود کنند یا رفتارهای غیرعادی مانند رژیم های غذایی سختگیرانه و ورزش های افراطی را نشان دهند.
نیاز به استقلال و خودمختاری می تواند منجر به رفتارهای مقابله ای و چالشی شود. نوجوانان ممکن است با قوانین خانه و مدرسه مخالفت کنند، در بحث ها به شدت پافشاری کنند، و به دنبال اثبات نظر خود باشند.
نوجوانان ممکن است در دوران بلوغ با تغییرات در عملکرد تحصیلی مواجه شوند. این تغییرات می توانند شامل کاهش انگیزه، افت نمرات، یا حتی علاقه به موضوعات جدید و بی تفاوتی نسبت به درس های قبلی باشند.
خانواده هایی که دارای فرزندانی هستند که در دوره بلوغ هستند، در اکثر مواقع از این گلایه می کنند که فرزندمان دچار تحولی عمیق شده که تا به حال آن را تجربه نکرده بودند. این تحول در رفتار، گفتار و عملکرد نوجوانی که پا به دوره بلوغ گذاشته است، کاملاً مشهود است.
مهمترین اتفاقات دوران بلوغ، ترکیبی از تغییرات جسمی، عاطفی و اجتماعی هستند که در مجموع منجر به گذار از کودکی به نوجوانی و در نهایت به بزرگسالی می شوند. در اینجا به مهم ترین اتفاقات دوران بلوغ اشاره می کنیم:
این تغییرات، اگرچه چالش برانگیز هستند، اما بخشی طبیعی و ضروری از فرآیند رشد و توسعه انسانی می باشند. والدین و مربیان می توانند با فراهم کردن محیطی حمایتی و آگاهی دهنده به نوجوانان کمک کنند تا این دوره گذار را با موفقیت طی کنند.
تجربه مواد مخدر، الکل، جمع های ناسالم که دستاورد خانواده های سخت گیر و یا بسیار آسان گیر است، می باشد. در اینصورت نوجوان یا از کنترل شدید خانواده دچار پنهان کاری می شود و برای لجاجتی در ذهن خود در هر شرایط اشتباهی که قرار بگیرد، به واسطه تخریب خود و خانواده اش رفتارهای پر خطر می کند و یا از آسانگیر بودن یک خانواده که فرض را برای نوجوان اینگونه بنا می کند که هر کاری را می تواند در هر شرایطی که دلخواه و انتخاب همان لحظه اش است انجام دهد.
بنابراین در اینجا می توانیم به نکاتی بپردازیم که خانواده ها با نحوه رفتارشان می توانند نوجوان را ترغیب به گذران آسان دوره نوجوانی کند.
صمیمیت با هر فردی و در هر فضایی باعث ایجاد احساسی دو طرفه می شود که نوجوان بنابر آن تصمیم می گیرد، هر رفتار و عملی را که شایسته خود و یا والد صمیمی او است انجام دهد.
سرکوب گر نبودن، تحقیر نکردن و ایراد های پی در پی نگرفتن از نوجوان باعث می شود، نوجوان در هر رفتار جدیدی که قرار گرفت به دلیل سرکوب نشدن، پس از تجربه کوتاهی از آن دور شود و تقریباً بی میل شود. خانواده ها باید بدانند تحقیر، توهین و سرکوب باعث می شود نوجوان به نوعی به دنبال جبران خسارت روانی خود بربیاید.
هم قدمی با نوجوان در شرایط انتخابی نوجوان که گاهی می تواند از دید والدین خنده دار و یا خجالت آور باشد باعث می شود نوجوان همدلی و رفاقت بیشتری با والدین خود برقرار کند که همین احساس رفاقت نوجوان را از تجربه بسیاری از آسیب ها دور نگه می دارد. زیرا در این شرایط، دوست و همراه او والدین او هستند.
نوجوان باید پیش از این در دوره ۳ تا ۵ سالگی قبول مسئولیت رفتار خود را می پذیرفت. از این رو در نوجوانی دچار سرکشی و بی مسئولیتی نمی شود و با قبول مسئولیت رفتارهایش می پذیرد که چگونه می تواند در هر شرایطی بهتر عمل کند که یا اصلاً آسیب نبیند و یا آسیب کمتری ببیند.
نوجوان را با هیچ کسی مقایسه نکنید. زیرا این مقایسه قطعاً بوی سرکوب نوجوانتان را می دهد تا رشد او و دیده شدن نوجوان و احساس خوشایند داشتن او را بیشتر کند.
تندی نکردن و احساس اینکه نوجوان مدام در حال اشتباه کردن است و ماندن در حالت غیر تدافعی باعث می شود نوجوان هر آنچه را که باید، جلوی چشم والدین تجربه کند و به همین واسطه از تجربه رفتارهای پر آسیب دور می ماند.
نوجوان باید مورد مراقبت قرار بگیرد، اما بدون دخالت مستقیم و گاهی از راه دور و یا فاصله ای دور که در واقع نوجوان احساس نکند که همیشه مستعد انجام رفتاری اشتباه است.
نوجوان باید تجربه کند نه اینکه در یک گوشه بنشیند و پسر و یا دختر خوبی باشد. اگر نوجوان امکان تجربه سرعت بالای ماشین پدر پیست اتومبیل رانی، تجربه چتر بازی، موتور سواری، جامپینگ و اتفاق های هیجان انگیز از این دست را داشته باشد به دنبال هیجان تخلیه کاذب نمی گردد و اگر این همراهی به وسیله والدین صورت بگیرد قطعاً نوجوان به دنبال دوستانی که می توانند در این موارد رفتارهایی آسیب رسان داشته باشند، نمی گردد.
پیش از این گفتیم باید کودک را از راه دور مراقبت کنیم اما مهم این است که به او احساس اعتماد را بدهیم. نوجوانی که به والدین خود اعتماد کرده است و می تواند آنها را دوست داشته باشد بنابراین می تواند خود را دوست داشته باشد و حفظ کند. دور ماندن از هر آسیبی را به دلیل اعتماد به پدر و مادر خود یک دستاورد برای خود بداند.
نوجوان در این سن به دنبال تعلق می گردد. هر فرد، باند و یا گروهی برای او جذاب است و می تواند به آسانی در آن ها قرار بگیرد و به دستوراتشان عمل کند. بنابراین تعلق خاطر داشتن به خانواده و والدین باعث می شود نوجوان میل کمتری به گروه هایی از این دست داشته باشد.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.