اعتیاد به الکل که از نظر بالینی به عنوان اختلال مصرف الکل (AUD) شناخته میشود، یک وضعیت پزشکی است که با اختلال در توانایی متوقف کردن یا کنترل مصرف ناسالم الکل علیرغم پیامدهای نامطلوب مشخص میشود. موارد سوء مصرف الکل اغلب به عنوان اختلال مصرف الکل، وابستگی به الکل و اعتیاد به الکل شناخته میشود. این وضعیت ممکن است باعث مشکلات سلامت روانی و جسمی پایین دستی و همچنین مسائل اجتماعی و مشکلات زندگی روزمره شود. تغییرات مغزی ناشی از مصرف طولانی مدت الکل یا استفاده نادرست باعث تداوم AUD میشود. خوشبختانه بسیاری از رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد مؤثر برای کمک به بهبودی فرد از اعتیاد به الکل وجود دارد که ممکن است شامل ترکیبی از درمان توانبخشی، روان درمانی، درمانهای رفتاری و داروهایی برای کاهش یا از بین بردن میل به نوشیدن باشد.
اثرات کوتاه مدت مصرف الکل بسیار متفاوت است، بسته به غلظت الکل خون یا (BAC) و سطح تحمل آن ها به الکل، یعنی زمانی که فرد باید مقادیر فزاینده ای الکل بنوشد تا به اثرات مطلوب قبلی برسد. الگوی خطرناک مصرف مقادیر زیاد الکل در مدت زمان کوتاه، می تواند غلظت الکل خون BAC فرد را به سرعت افزایش دهد.
با افزایش سطح BAC فرد، علائم مسمومیت تغییر می کند. به عنوان مثال، فردی با BAC از 0.020٪ تا 0.099٪ ممکن است شروع به از دست دادن هماهنگی عضلانی کند. تغییرات در خلق و خو، شخصیت و رفتار و کاهش در مهارتها از علائم این افراد میباشد. فردی با BAC بین 0.20٪ تا 0.299٪ معمولاً مست و غیرهوشیار به نظر میرسد و همه توانایی های ذهنی، حسی و فیزیکی او مختل میشوند. ممکن است حالت تهوع، استفراغ و کمبود قابل توجهی در هماهنگی، تعادل و گفتار داشته باشند. بنابراین، با افزایش سطح BAC، اثرات کوتاه مدت الکل نیز افزایش می یابد، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
استفاده مکرر و طولانی الکل بر سلامت جسمی و روانی افراد تأثیر می گذارد. این بیماری با مشکلات شناختی و سلامت روان، از جمله مشکلات یادگیری و حافظه و همچنین بدتر شدن یا ایجاد شرایط سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب مرتبط است. الکل همچنین بر حافظه و ذهن تأثیر می گذارد. شواهد نشان می دهد که مصرف طولانی مدت الکل خطر ابتلا به برخی سرطان ها و بیماری های قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته را نیز افزایش می دهد. به کبد آسیب می رساند و منجر به پانکراتیت و تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود.
برخی عوامل مانند میزان مصرف، تعداد دفعات و سرعت مصرف در اعتیاد به الکل تأثیر گذار است. اعتقاد بر این است که برخی تأثیرات بیولوژیکی، روانی و اجتماعی نیز در ایجاد AUD نقش دارند. برخی از عوامل تشدید کننده که ممکن است منجر به ایجاد AUD در فرد شود شامل موارد زیر میباشد:
الکل همچنین بر حافظه و ذهن تأثیر می گذارد. شواهد نشان می دهد که مصرف طولانی مدت الکل خطر ابتلا به برخی سرطان ها و بیماری های قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته را نیز افزایش می دهد. به کبد آسیب می رساند و منجر به پانکراتیت و تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود.
برخی عوامل مانند میزان مصرف، تعداد دفعات و سرعت مصرف در اعتیاد به الکل تأثیر گذار است. اعتقاد بر این است که برخی تأثیرات بیولوژیکی، روانی و اجتماعی نیز در ایجاد اختلال مصرف الکل AUD نقش دارند. برخی از عوامل تشدید کننده که ممکن است منجر به ایجاد AUD در فرد شود شامل موارد زیر میباشد:
اگرچه در حال حاضر هیچ درمانی برای اختلالات مصرف الکل وجود ندارد، اما مانند بسیاری از بیماری های مزمن و عود کننده دیگر می توان با موفقیت آن را مدیریت و درمان کرد. درمانهای مختلفی برای درمان AUD وجود دارد که شامل سم زدایی تا توانبخشی، درمان های رفتاری، دارو، و گروه های کمک متقابل.
سم زدایی اولین قدم ایده آل برای بهبودی از اختلال مصرف الکل AUD است، اما سم زدایی به تنهایی برای دستیابی به ترک طولانی مدت کافی نیست. قبل از ورود به یک مرکز سم زدایی، پزشک باید ارزیابی کاملی از تجربه بیمار در مورد سوء استفاده از الکل، تجربیات قبلی ترک (در صورت وجود) و سابقه پزشکی و روانپزشکی او به منظور تعیین خطر ترک انجام دهد. در این ارزیابی بیماران همچنین ممکن است تحت آزمایش خون و غربالگری برای وجود هرگونه مشکل سلامت روانی یا جسمی قرار گیرند. طبق گفته اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد، افرادی که در معرض خطر علائم ترک شدید و تهدید کننده زندگی هستند، از جمله تشنج و هذیان ترمنس (DTs)، باید در یک مرکز بستری، مانند بیمارستان یا سایر مراکز مراقبت حاد قرار گیرند.
رفتار درمانی در هر دو گروه بیماران بستری و سرپایی انجام میشود، این درمان ها ممکن است شامل جلسات درمانی فردی و گروهی باشد، از جمله: درمان شناختی - رفتاری (CBT). نوعی از درمان مبتنی بر شواهد است که به افراد برای شناسایی و تغییر افکار و رفتارهای منفی و غیر مفیدی که منجر به اعتیاد آنها شده یا به آنها کمک کرده است، تمرکز دارد. در CBT، افراد روش های سالم تری را برای مقابله با استرس و توسعه مهارت هایی که برای جلوگیری از عود نیاز دارند، یاد می گیرند.
یک درمان کوتاه مدت است که برای کمک به ایجاد انگیزه در بیماران برای کاهش یا توقف نوشیدن و تشویق آنها به ایجاد تغییرات مثبت طراحی شده است. این راهکار به بیماران کمک می کند تا مزایا و معایب درمان را شناسایی کنند، برنامه ای برای تغییر ایجاد کنند، اعتماد به نفس خود را افزایش دهند و مهارتهایی را که برای پایبندی به اهداف مرتبط با بهبودی نیاز دارند، توسعه دهند.
نوعی از گفتار درمانی است که در صورت مناسب بودن برای بیمار، نزدیکان بیمار را در جلسات درمانی آنها قرار می دهد. کسانی که از اختلالات مصرف مواد رنج می برند اغلب به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر نزدیک ترین روابط آنها تأثیر می گذارد، بنابراین این شکل از درمان می تواند به ترمیم و بازسازی روابط با نزدیکان بیماران کمک کند، در حالی که به مسائل و شرایطی که در نتیجه نوشیدن الکل یک فرد ایجاد شده است نیز رسیدگی کند.
برخی از داروها می توانند به بیماران در کنترل و درمان علائم ترک الکل و جلوگیری از عود آن کمک کنند. همچنین بیماران ممکن است داروهای مختلفی را از یک متخصص ترک اعتیاد دریافت کنند تا در صورت لزوم به رفع علائم اختلالات همزمان کمک کنند. برخی از داروها برای کاهش میل به الکل یا جلوگیری از مصرف الکل تجویز میشود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.