مرکز مشاوره اینجامکث
آیا تا به حال برایتان پیش آمده که با دیدن اجسام بزرگ دچار اضطراب شوید؟ این چیزی است که روانشناسی به آن مگالوفوبیا یا ترس از اجسام بزرگ می گوید. مگالوفوبیا به عنوان ترس غیرمنطقی از اجسام بزرگ شناخته می شود که می تواند موجودات مختلفی مانند آسمان خراش ها، حیوانات، مکان های دیدنی مانند کوه ها و غیره را در بر بگیرد. ظهور و بروز مگالوفوبیا در بین افراد متفاوت است. این بدان معناست که برخی در اطراف اشیا بزرگ مانند ساختمانها دچار اضطراب نمیشوند اما در کنار حیوانات بزرگ و یا انواع دیگر مضطرب میشوند. لازم به ذکر است این ترس میتواند به تنهایی یک مشکل دائمی باشد، اما با درمان مناسب از یک درمانگر ماهر، میتوان ترسهای مگافوبیا را با موفقیت مدیریت کرد و علائم را تا حدود زیادی درمان کرد.
همانطور که پیش تر گفته شد، مگالوفوبیا یک فوبیا از اجسام بزرگ است که شامل هم اجسام بی جان و هم جانداران می شود. اشیا رایج مرتبط با مگالوفوبیا عبارتند از:
مگالوفوبیا گاهی اوقات می تواند با فوبیاهای دیگری مانند آکروفوبیا (ترس از ارتفاع) اشتباه گرفته شود. به عنوان مثال، افراد ممکن است ترس از ارتفاع را به جای ترس از اندازه خود ساختمان گزارش کنند. همچنین ممکن است فرد ناراحتی در فضاهای بزرگ را با ترس از جمعیت اشتباه بگیرد. همچنین با توجه به نام این فوبیا، مگالوفوبیا را می توان با فوبیاهای دیگری مانند آراکی بوتیروفوبیا (ترس از چسبیدن کره بادام زمینی به سقف دهان)، اسپکتروفوبیا (ترس از آینه) و دسیدوفوبیا (ترس از تصمیم گیری) اشتباه گرفت.
علائم مگالوفوبیا ممکن است شامل یکی از موارد زیر باشد:
تظاهرات فیزیکی ترس و اضطراب این پتانسیل را دارد که به طور قابل توجهی وضعیت فرد را بدتر کند و در نتیجه چالش های بیشتری را در زندگی روزمره آنها ایجاد کند.
مگالوفوبیا ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:
محرک های مگالوفوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
توجه به این نکته ضروری است که گاهی اوقات شناسایی محرک های خاص بدون متخصص، به خصوص با مگا هراسی، دشوار است. از آنجایی که بین مگالوفوبیا و سایر فوبیا همپوشانی وجود دارد، ممکن است مدتی طول بکشد و به کمک درمانگر بفهمد که فرد چه نوع فوبیایی را تجربه می کند. این امر به ویژه زمانی صادق است که فردی در حال پردازش یک حمله پانیک است و ممکن است به صراحت به خاطر نداشته باشد که چه جزئیاتی باعث فعال شدن او شده است.
پیشنهاد میکنیم بخوانید: بهترین راه درمان قطعی اضطراب
متاسفانه، هیچ پرسشنامه یا ارزیابی رسمی برای کمک به شناسایی مگالوفوبیا وجود ندارد. با این حال، ارزیابی های اضطراب مختلفی مانند مقیاس اضطراب همیلتون و مقیاس اضطراب بک وجود دارد که می تواند برای کمک به پیگیری پیشرفت در درمان استفاده شود.
موارد زیر گزینه های درمانی مختلفی است که معمولاً برای کسانی که از مگالوفوبیا رنج می برند استفاده می شود:
این رویکرد درمانی بر پذیرش، مشاهده و تصمیم گیری در راستای ارزش ها تاکید دارد. در حقیقت رویکردپذیرش و تعهد به مراجعین کمک می کند تا افکار ناراحت کننده را ارزیابی کرده و تصمیم بگیرند که آیا از افکار ناراحت کننده پیروی کنند یا خیر. همچنین این رویکرد بر تمرینات ذهن آگاهی برای افزایش خودآگاهی تاکید می کند.
این درمان موقعیت های واقعی و خیالی را ایجاد می کند که در آن مراجع به تدریج از طریق سلسلهمراتب قرار گرفتن در معرض محرک هایی که موجب پاسخ ترس می شود، قرار گیرد و بتواند از مهارت های ذهن آگاهی و زمینه سازی خود برای مدیریت و تنظیم موثر احساسات تجربه شده استفاده کند.
این تکنیک ها شامل نامگذاری محیط فیزیکی و شناسایی عناصر حسی (بویایی، چشایی) آرامش بخش است. مثال: فهرست کردن آلبوم های مورد علاقه بر اساس حروف الفبا برای خودتنظیمی موثر.همچنین این تکنیک شامل تمرینات تنفس عمیق برای تسکین فوری اضطراب نیز می شود.
داروها حملات پانیک و اضطراب عمومی مربوط به ترس را کاهش می دهد. البته باید درنظر داشت که داروها درمان نیستند، اما دوره های آرام طولانی تری را ایجاد می کند، و امکان استفاده از مهارت های درمانی را برای موفقیت فراهم می کند. اما پس از قطع داروها علائم ممکن است عود کنند. همچنین توجه داشته باشید دارو درمانی باید به صوتر مشترک با روان درمانی و تحت نظارت یک روانشناس یا روانپزشک تجویز شود.
هدف این گزینه های درمانی، به صورت جداگانه یا ترکیبی، توانمندسازی افراد مبتلا به مگالوفوبیا برای داشتن زندگی معمولی است. با پذیرش این رویکردها و یافتن یک روانشناس یا روانپزشک در درمان فوبیا، افراد می توانند با ترس های خود مقابله کنند و به سمت انعطاف پذیری، رشد و تجدید اعتماد به نفس حرکت کنند.
منبع: thriveworks.com
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.