مرکز مشاوره اینجامکث
اختلال هویت تجزیه ای (DID) یک وضعیت سلامت روان است که افراد مبتلا به DID دو یا چند هویت مجزا دارند. این شخصیت ها در زمان های مختلف رفتار خود را کنترل می کنند. هر هویتی تاریخچه شخصی، ویژگی ها، دوست داشتن ها و ناپسندهای خود را دارد. DID می تواند منجر به شکاف در حافظه و توهم شود (باور داشتن چیزی در حالیکه واقعی نیست). اختلال هویت تجزیه ای در گذشته اختلال شخصیت چندگانه نامیده می شد.
DID یکی از چندین اختلال تجزیه ای است. این اختلالات بر توانایی فرد در ارتباط با واقعیت تأثیر می گذارد. سایر اختلالات تجزیه ای عبارتند از:
DID بسیار نادر است. این اختلال بین 0.01 تا 1 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است در هر سنی رخ دهد. زنان بیشتر از مردان به DID مبتلا می شوند.
DID معمولاً نتیجه آزار جنسی یا جسمی در دوران کودکی است. گاهی اوقات در واکنش به یک بلای طبیعی یا سایر رویدادهای آسیب زا مانند جنگ ایجاد می شود. این اختلال راهی است برای اینکه فرد از تروما فاصله بگیرد یا از آن جدا شود.
فرد مبتلا به DID دو یا چند هویت متمایز دارد. هویت «هسته» شخصیت معمول فرد است. «تغییرها» شخصیت های جایگزین فرد هستند. برخی از افراد مبتلا به DID تا 100 شخصیت تغییر دارند. دگرگون کننده ها بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. هویت ها ممکن است دارای جنسیت، قومیت، علایق و شیوه های تعامل با محیط خود باشند.
سایر علائم و نشانه های رایج DID می تواند شامل موارد زیر باشد:
هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند DID را تشخیص دهد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی علائم و سابقه سلامت شخصی شما را بررسی می کند. آنها ممکن است آزمایشاتی را برای رد علل فیزیکی زمینه ای برای علائم شما، مانند آسیب های سر یا تومورهای مغزی انجام دهند.
علائم DID اغلب در دوران کودکی، بین سنین 5 تا 10 سالگی ظاهر می شود. اما والدین، معلمان یا ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است علائم را از دست بدهند. DID ممکن است با سایر مشکلات رفتاری یا یادگیری رایج در کودکان، مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) اشتباه گرفته شود. به همین دلیل، DID معمولاً تا بزرگسالی تشخیص داده نمی شود.
برخی از داروها ممکن است به علائم خاصی از DID مانند افسردگی یا اضطراب کمک کنند. اما موثرترین درمان روان درمانی است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با آموزش تخصصی در زمینه اختلالات سلامت روان، مانند روانشناس یا روانپزشک، می تواند شما را به سمت درمان مناسب راهنمایی کند. ممکن است از درمان فردی، گروهی یا خانوادگی بهره مند شوید.
درمان روی موارد زیر تمرکز دارد:
برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است هیپنوتیزم درمانی را همراه با روان درمانی توصیه کنند. هیپنوتیزم درمانی نوعی مراقبه هدایت شده است. ممکن است به افراد در بازیابی خاطرات سرکوب شده کمک کند.
هیچ راهی برای جلوگیری از DID وجود ندارد. اما شناسایی علائم در اوایل زندگی و جستجوی درمان می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. والدین، مراقبان و معلمان باید مراقب علائم در کودکان خردسال باشند. درمان بلافاصله پس از اپیزودهای سوء استفاده یا ضربه ممکن است از پیشرفت DID جلوگیری کند.
درمان همچنین می تواند به شناسایی محرک هایی که باعث تغییرات شخصیتی یا هویتی می شوند کمک کند. محرک های رایج عبارتند از استرس یا سوء مصرف مواد. مدیریت استرس و اجتناب از مواد مخدر و الکل ممکن است به کاهش دفعات تغییرات مختلف در کنترل رفتار شما کمک کند.
هیچ درمانی برای DID وجود ندارد. اکثر افراد تا آخر عمر این اختلال را مدیریت خواهند کرد. اما ترکیبی از درمان ها می تواند به کاهش علائم کمک کند. می توانید یاد بگیرید که کنترل بیشتری بر رفتار خود داشته باشید. با گذشت زمان، می توانید در محل کار، خانه یا جامعه خود عملکرد بهتری داشته باشید.
یک سیستم پشتیبانی قوی می تواند زندگی با DID را قابل مدیریت تر کند. مطمئن شوید که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، اعضای خانواده و دوستانی دارید که وضعیت شما را می دانند و درک می کنند. صریح و صادقانه با افراد موجود در سیستم پشتیبانی خود ارتباط برقرار کنید و از درخواست کمک نترسید.
داشتن یکی از عزیزان مبتلا به DID می تواند گیج کننده و طاقت فرسا باشد. ممکن است ندانید که چگونه به تغییرات یا رفتارهای مختلف آنها پاسخ دهید. شما می توانید از طریق:
اگر شما یا شخصی که می شناسید DID دارد و هر یک از علائم زیر را نشان می دهد، فوراً به پزشک مراجعه کنید:
منبع: my.clevelandclinic.org
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.