دو سوال مهم در مورد آرایش کردن در کودکان و ضررهای آن مطرح است. عوارض خطرناک آرایش کردن در کودکان چه چیزهایی می تواند باشد؟ همچنین آرایش کردن در کودکان دقیقا چه مواردی را شامل می شود؟ در این مقاله به جواب تمام سوالات خودتان میرسید پس با کمی مکث تا انتها با ما باشید. نکته اول، مادرانی هستند که از آرایش کردن کودکانشان لذت میبرند، آنها را زیبا و دلربا میبینند، می توانند با کودکانشان سرگرم باشند و وقت گذرانی کنند. نکته دوم، همچنین بیشتر کودکان میل به بازی با لوازم آرایش و آرایش کردن برایشان بسیار جذاب است. اما نکته اینجاست که کودکان به هیچ عنوان نباید خود را آرایش کنند، اما چرا؟ در ادامه خواهیم گفت.
پدر و مادرها نباید از زیبایی کودکانشان و یا سرگرمی آنها با آرایش کردن را به عنوان یک تفریح و سرگرمی ببینند و آن را تصور کنند. کودکان در دوره بلوغ جنسی خود که شروع آن برای پسران و دختران به میانگین 8 سالگی بر میگردد و پس از آن مشغول احساساتی میشوند که می توانند آرایش کردن باورهایی را در آنها ایجاد کند از جمله BDD (اختلال بدریخت انگاری غلط) و ترغیب به تغییر جنسیت ترنس وستیک را ایجاد کند.
پیش از آنکه زیگموند فروید تأثیرات تجارب دوران کودکی را روی شخصیت بزرگسالی توصیف کند. دنیا از عالم گیر بودن فعالین جنسی و یادگیری جنسی در کودکان بی خبر بود. بیشتر تجارب یادگیری جنسی در کودکان بدون اطلاع والدین انجام میشد. ولی فروید نشان داد که آگاهی از جنسیت کودک بر محتوای فکر و عمل والدین آنها موثر است. برای مثال با پسر بچه ها با جدیت بیشتری رفتار میشد و بازی های خشن مانند تفنگ بازی انجام میدادند و دختر بچه ها که بیشتر عروسک بازی می کردند. پدر زمان بیشتری را برای فرزند پسر خود می گذاشت و مادر زمان بیشتری برای دختر خود. یا هر دو توسط مادر تربیت می شدند. در آن زمان تحمل والدین در برابر پرخاشگری و تقویت یا خاموشی فعالیت و علایق ذهنی، زیبایی شناسی و ورزشی بستگی به جنسیت کودک داشت.
تقریباً هر کودکی از سن 2 تا 3 سالگی تا حدودی در مورد دختر یا پسر بودن خود اطلاعاتی پیدا میکند. ولی با این حال حتی اگر رشد جنسی طبیعی باشد، حس پسر بودن یا دختر بودن کودک و تشخیص هویت جنسی در کودکان کامل نشده است. به عقیده رابرت استولر هویت جنسی در کودکان بطور ضمنی به معنای وجوه روانشناختی رفتار مرتبط با پسری یا دختری است. رابرت استولر بین جنسیت اجتماعی و جنسیت زیستی تمایز قائل می شود. (اغلب پسرها رفتار مردانه و دختر ها رفتار زنانه نشان می دهند) ولی ممکن است از نظر گرایش جنسی با هویت جنسیتی در تضاد باشند.
در صورت مشاهده آرایش زیاد در پسران یا رفتارهای پسرانه در دختران که بیش از 6 ماه به طول انجامید حتماً به یک روانشناس مراجعه کنید و ریز رفتارهای کودک خود را توضیح دهید. دکتر روانشناس کودک مرکز مشاوره اینجا مکث در این زمینه می تواند به شما راهکارهای مناسبی دهد.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
در دوره پیش از بلوغ جنسی در سالهای ۵ و ۶ سالگی کودکان با کپی برداری از مادرانشان و پس از آن میل غریزی به خودآرایی و زیبایی دوستی، مشغول بازی کردن با لوازم آرایش و استفاده از آنها میشوند. که این موضوع می تواند فرآیند دیاتز استرس را به همراه داشته باشد یعنی کودکی که بلقوه شرایط تغییر گرایش جنسی را در ژنتیک خود داشته باشد آن را بالفعل کند.
اما نکته مهم و آرایش کردن در کودکان و ضررهای آن در اینجاست، از نظر محققان کودکان به هیچ عنوان نباید با وسایلی غیر از اسباب بازی خودشان و هر آنچه مربوط به سن و سالشان است بازی کنند و سرگرم باشند، سرگرمی هایی به غیر از آنچه که مختص کودکان است، آنها را از دنیای کودکانه خودشان و میل به بازی کردن و سرگرمی و خلاقیت و رشد دور میکند و تنها توجه شان را به تقلید از بزرگ ترها، بلوغ جنسی و هر آنچه که مربوط به جنس و جنسیت و معیارهای زیبایی نادرست در کودکان میشود می کشاند. پس در اولین گام فعلاً بدانیم که آرایش کردن کودکان اشتباه بسیار خطرناکی می تواند باشد. متاسفانه حتی در شرایط کنونی آمار ایران در جراحی زیبایی جزو چند کشور اول دنیا است. (متاسفانه شرایط پز عالی و جیب خالی روز به روز در حال گسترش است و تمام این موارد با هم ارتباط دارند مانند خرید گوشی گران قیمت، خرید وسایل لاکرچی، عمل های زیبایی، خرید مکمل های ورزشی بسیار گرون، خرید لباس های برند، ولخرجی و بسیار از موارد دیگر) که فرد حاظر است به هر قیمتی به آن برسد.
وقتی کودک احساس کند با آرایش کردن مورد توجه قرار میگیرد، در ذهنش این موضوع ثبت و مغز پاداش میگیرد. همچنین باعث میشود که کودک برای گرفتن توجه آرایش کند و به نوعی شرطی می شود. او به اشتباه یاد می گیرد که تنها زیبایی ظاهری و امکاناتی که برای زیباتر شدن وجود دارد او را به دنیای اطرافش معرفی میکند. کودک بدون وسایلی که برای او جلب توجه به همراه می آورد، مانند لباس های پر زرق و برق، آرایش کردن و زیور آلات، احساس خالی بودن و سست بودن میکند که در آینده حتی بر روی عشق و ارتباط و عزت نفس او هم تاثیر می گذارد.
این مواد شیمیایی سمی می تواند منجر به مشکلات جدی درازمدت سلامتی مانند اختلال غدد درون ریز، سمیت تولید مثل یا سرطان شود. پوست کودکان ما نیز زمانی که در معرض مواد شیمیایی سمی قرار می گیرند آسیب پذیرتر است. پوست کودک در مقایسه با بزرگسالان نازک تر است و عملکرد مانع کاهش یافته است.
آرایش چه اثرات دیگر منفی بر روی پوست کودک دارد؟
اگر برای مدت طولانی آرایش می کنید و آن را به درستی پاک نمی کنید، ممکن است منافذ شما را مسدود کند و منجر به آکنه شود. همین اتفاق می تواند در مورد مواد خاصی در لوازم آرایشی نیز رخ دهد. همچنین می تواند پوست شما را تحریک کند و باعث ایجاد برجستگی روی آن شود. و تبدیل به پیری زودرس شود. حتی شاید دیده باشید بسیار از افرادی که جراحی زیبایی زیادی انچام می دهند سن آنها حدود 6 الی 10 سال بیشتر نشان داده می شود.
دیدن فرزندانتان در آرایش می تواند باعث ایجاد احساسات متفاوتی شود: این نشان دهنده یک دوره رشد انتقالی است که ممکن است برای آن احساس آمادگی نکنید. انتخاب سن مناسب به شما بستگی دارد، اما مطالعه YouGov در سال 2019 نشان می دهد که اکثر والدین معتقدند که کودکان باید بین 14 تا 16 سالگی آرایش کنند.
بلوغ جنسی در فرزندان طی پشت سر گذاشتن دوره کودکی و وارد شدن به دوره نوجوانی اتفاق میافتد، اما کودکی که مدام مشغول تقلید از رفتار بزرگسالان است و به خطای رفتاری مشغول است (در مورد آرایش کردن کودکان) بلوغ جنسی را پیش از دوره نوجوانی تجربه میکند، که خود این تجربه به تنهایی ضربه ایی به بدنه ادامه زندگی کودک دارد.
به همین منوال که فرزند پسری به تقلید از پدر خود در ۱۰ سالگی مشغول به سیگار کشیدن بشود، به همین ترتیب ورود به رفتار آسیب زا اتفاق افتاده و پس از آن آسیب های بعدی پشت سر هم برای نوجوانی که قدرت تحلیل شرایط را ندارد بیش از پیش میشود.
نکاتی که در تربیت کودکان باید حتماً به آن توجه شود و به رفتارهایی تقلیدی نیانجامد، موجبات شادی پدر و مادر آسان گیر نشود، بسیار متعدد هستند.
و در آخر، از منظر روانشناسان کودکان وسیله ایی برای شادی و بازی بزرگ تر ها نیستند و هر آنچه که برای کودک دور از سن و سال او میباشد و او را از دنیای کودکانه و بازی های کودکانه دور کند، اقدامی برای آسیب روانی او محسوب میشود که در سالهای بعد از کودکی به طور واضح نمایانگر میشود.
هنگامی که آرایش می کنید، لمس کردن پوست به ترشح اکسی توسین کمک می کند. این هورمونی است که در مغز تولید می شود و به آن هورمون نوازش نیز می گویند. از آنجایی که این هورمون بر خلق و خو و احساسات ما تأثیر می گذارد، بدن احساس خوبی و آرامش می کند.
گاهی مقابله معکوش جواب می دهد. از نگاه جامعه غربی؛ اجازه دهید دختر نوجوانان قبل از نوجوانی و جوانی با مرطوب کننده رنگی، رنگ لب یا براق کننده روشن و مداد ابرو یا پوماد آزمایش کنند. از زیرسازی و رژ لب سنگین برای این گروه سنی صرف نظر کنید. به کودکان 12 تا 13 ساله اجازه دهید از کانسیلر برای لک، سایه چشم، خط چشم، پودر برای پوست چرب و یک لایه ریمل سبک استفاده کنند.
جنبه رفتاری آرایش روانشناختی یک فرد یا جمعیت به عناصری مربوط می شود که برانگیختن کنش ها یا ایجاد واکنش ها هستند. بنابراین، نحوه عملکرد انسان و چرایی آن یک داده مهم است. که می تواند بر روی حتسی یک نسل تاثیر بگذارد. کافی است میزان جراحی زیبایی را از دهه 60 الی 90 مقایسه کنید.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.