آرامش معانی متفاوتی دارد به گونه ای که میتوان گفت به تعداد آدم های کره زمین تعریف برای این احساس وجود دارد. آرامش از نظر لغوی یعنی آسایش، استراحت، فراغ بالی، آسودگی و طمأنینه. برای پرداختن به هر موضوعی ابتدا باید تعریف صحیح آن موضوع را درک کرده باشیم. آرامش بی فکری یا بی دغدغه بودن نیست. بلکه در اوج دغدغه ذهنی و مشکلات، آرام بودن با قدرت مدیریت استرس قابل ساخت است. این مقوله برخلاف تصور عموم، از درون ما یا با تمرین کردن مداوم نشأت میگیرد.
بسیارند افرادی که برای آرام شدن تغییر مکان میدهند جراحی های زیبایی انجام می دهند و بسیاری از کارهایی که با دریافت توجه به پانها احساس آرامش می دهد. اما افرادی که بسیار عجول هستند کار خود را به خرافات می سپارند. خود را به رمال و فالگیر معرقی میکنند و دنبال نتیجه سریع و دروغ شیرین برای مجاب کردن خود میگردند و در کل از تغییر وضعیت بیرونی، انتظار رسیدن به حس آرام شدن درونی را دارند.
اما آب در کوزه و ما گرد جهان میگردیم. هنگامی که انسان آگاه شود حسی که به دنبال آن می گردد، در درونش نهفته است نه در جهان اطراف، رسیدن به آسودگی درونی برایش میسر می شود. این مقوله یا همان آرام شدن یک حالت رضایت و شادی درونی است که با آگاهی بر افکار، تمرین کردن رفتارهای جذب انرژی و فعالیت مثبت داشتن به دست می آید. از زمان مسمریسم و بعد هیپنوتیزم همچنان راهی برای میان بر سریع برای رسیدن به آرامش وجود ندارد.
تغییر و تحول در افکار، بزرگترین راه رسیدن به آسودگی و آرامش درونی می باشد. فردی که آسودگی درونی داشته باشد به آسانی بر آشفته نمی شود و تغییرات محیطی کمتری بر او تأثیر منفی می گذارند. با توجه به افراد مختلف تعریف حس آرام بودن و حتی راه های رسیدن به آن متفاوت می باشد.
پیشنهاد می کنیم مطالعه کنید؛ راه های رسیدن به آرامش
کاهش دغدغه ها، کم کردن افکار، بی توجهی به اضطراب های بیهوده و کم اهمیت شدن نسبت به حس خودخوری، قدم هایی است که برای آرام شدن میتوان برداشت. درک درستی از هدف زندگی و هدف گذاری صحیح، از اصول رسیدن به رضایت درونی می باشد. هنگامی که انسان متوجه باشد که در این جهان، ابدی نیست، خیلی از مسائل برایش بی اهمیت می شوند. زمانی که فردی برای خود یک هدف مشخص می کند و تمرکزش را صرف هدف های دیگر نمی کند از بار اضطراب از تنهایی، تشویش و نگرانی هایش کم کرده و با رسیدن به هدف درست و معنی دارش، حس رضایت درونی خویش را تقویت میکند.
درک درست زندگی و روش صحیح زندگی کردن نکته مهمی در کاهش تنشها و افزایش رسیدن به آسودگی خاطر میباشد.
زمانی که انسان تمام فکر خود را متوجه ایده آل بودن در همه زمینه ها کند، اضطراب و تشویش را برای خود به ارمغان می آورد. ایده آل بودن بسیار هم خوب است اما به شرطی که در آن توازن ایجاد شود.
فردی که ارزش های خویش در زندگی را بشناسد، در راه رسیدن به آنها تلاش کرده و با رعایت آن ارزش ها، آسودگی را به خویش هدیه میدهد. باید توجه داشت هر فرد ارزش های مختص خویش را دارد، پس باید به حریم آنها احترام گذاشت.
زمانی که انسان از دیگران توقع داشته باشد و افراد اطرافش نسبت به توقع های او بی توجه باشند. دچار عصبانیت، برآشفتگی و خودخوری می شود. بهترین راهکار، کاهش سطح انتظارات از دیگران و حتی اطرافیان نزدیک است.
ورزش کردن، غذاهای سالم خوردن، خواب کافی داشتن، دور شدن از فضای مجازی، رعایت نظافت، کم کردن خوراکی های مضر معاشرت با افراد مثبت و روشنفکر، تاثیرات شگرفی بر تجربه حس آسودگی دارند.
وقتی انسان به سرچشمه مخلوقات و خالق خویش نزدیکتر شود، امری بدیهی است که از دغدغه ها و ناآرامی ها دور میشود. اینکه فرد متوجه باشد، خالقی دلسوز و مهربان، متوجه او و زندگی اش است، حس دلگرمی و آسودگی در او پدیدار می گردد.
گاهی پیش می آید، فرد ساعتها نشسته و غرق در افکار خویش می گردد. همه خاطرات ناخوشایند و پیش بینی های ناامید کننده را بارها در ذهن تکرار می کند. کاهش افکار و سرگرم کردن خود به امور مفید در ایجاد حس آرامش بسیار موثر است. هنگامی که فکری منفی به ذهن خطور می کند، به جای دنباله روی آن فکر نوشخوار ذهنی، بهترین راه این است که فکر را معطوف مسائل مثبت کرد.
علم روانشناسی در برگرداندن آرامش و حس نشاط به زندگی انسان ها، نقش موثری ایفا می کند. روانشناسان معتقدند، ذهن بدون فکر معنی ندارد، از این رو به جای تلاش برای متوقف کردن افکار، بهتر است آنها را به سمت و سوی مثبت هدایت کرد. با داشتن افکار مثبت، حداقل روح و روان انسان، سالم باقی می ماند.
هر چند روز یکبار یا به صورت روزانه، بهتر است چند دقیقه از وقت خود را صرف انجام مدیتیشن و رسیدن به آرامش کرد. به این منظور، جایی آرام در محیط را انتخاب کرده. در راحت ترین حالت بدنی قرار گرفته و به دور از افکار بی معنی، میتوان با تصور مکانی دوست داشتنی، آرامش را مهمان ذهن خود کرد. برای انجام مدیتیشن، موزیک ها و فایلهای صوتی مناسبی در دسترس میباشد. یا با فردی که در زمینه مایند فولنس ذهن آکاهی (MBCT) فعالیت می کند فعالیت کنید.
داشتن برنامه روزانه و اجرای آن، در ایجاد حس رضایت و آسودگی نقش بسزایی دارد. هنگامی که فرد بتواند امور خود را به طور مرتب انجام دهد، ذهن اش آرام تر می گردد. برنامه ریزی لوب پیشانی را فعالیت می کند که به شدت بر روی منطق و برآورد صحیص از شرایط به شما کمک می کند.
همنشینی با افراد مثبت، افکار و حتی رفتار شخص را تحت تاثیر مثبت قرار می دهد.
اخبار و حوادث روزانه، به غیر از تلقین حس نگرانی و تشویش، فایده آنچنانی برای بشر ندارد.
کودکی را تصور کنید که در لحظه گریه میکند در لحظه شادی میکند و در لحظه بازی میکند. راز آرامش و داشتن ذهنی آرام و آسوده، زیستن در لحظه و کنار گذاشتن افکار گذشته و آینده می باشد. از گذشته باید تجربه کسب کرد و برای آینده برنامه ریزی کرد. درگیری بیش از حد افکار، گذشته را اصلاح نمیکند. مشغله فکری زیاد، ما را از لذت بردن در حال و آینده هم باز می دارد. رسیدگی به ظاهر و آراسته بودن می تواند ذهن را هم آرام گرداند. پرهیز از مقایسه کردن مداوم نیز در ایجاد آسودگی ذهنی، بسیار موثر است.
انسان بجز رسیدگی به بعد جسمانی، باید به ذهن و روح خود بسیار اهمیت بدهد. سلامت روح، روان و جسم، کاملاً به یکدیگر مرتبط میباشد. اگر ذهن و روح در آرامش باشد، جسم سالم تر و جوانتر میشود. روح هنگامی که با خالق خود در ارتباط باشد آرامش می یابد، پس نباید از رفتارهای مذهبی و دینی غافل شد. در هنگام نا آرامی ها بهتر است فکر خود را معطوف خدا کرد تا آرام شد. شرکت در کلاس های روانشناسی، گوش دادن به مطالب روانشناسی و مشاوره رفتن، کمک شایانی به ذهن و روح آرام میکنند.
حس رضایت، آرامش و نشاط در درون ما نهفته است. برای تجربه حس های خوب در زندگی، کافی است به جای انکار شرایط، آنها را پذیرفته و در جهت بهتر شدن اوضاع تلاش کرد. نباید برای آرامش به دنبال یک زندگی عاری از چالش ها و مشکلات بود. بلکه باید با داشتن آرامش ذهنی و آسودگی خیال، زندگی و مشکلات را آسان نمود.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.