مرکز مشاوره اینجامکث
8 مشکل رفتاری شایع در کودکان 3 ساله را در همین مقاله بررسی می کنیم. این مساله که کودکان قوانین را شکسته و میزان اقتدار شما را بیازمایند یک مساله طبیعی است. چرا که از این طریق، کودکان متوجه می شوند که کدام رفتارشان درست و کدام رفتارشان نادرست است. اما گاهی اوقات برخی از اشتباهات و مشکلات رفتاری دائماً تکرار می شود که ممکن است اختلال نافرمانی مقابله ای یا بیش فعالی باشد.
اگر کودک 3 ساله شما با فریاد در مقابل شما حاضر جوابی کند شاید جذاب و خنده آور به نظر برسد. اما اگر همین کودک در سنین بالاتر همچنان این اخلاق را داشته باشد و در جواب هر حرف شما با گستاخی نه بگوید در این شرایط قطعاً مشکلی بین او و شما ایجاد می شود. که ممکن است تبذیل به اختلال سلوک یا شخصیت ضد اجتماعی شود. در نظر بگیرید بسیاری از مشکلات بزرگسالی ریشه در کودکی دارد.
حالا سوال این است که شما باید چه واکنشی داشته باشید؟
معمولاً کودکان به هنگام عصبانیت شروع به داد و فریاد و جیغ کشیدن می کنند اما اگر در این شرایط از حرف های ناپسند و فحش استفاده کردند شما به عنوان والد باید کمی نگران شوید. آنها ممکن است از الفاظ ناپسند و قشقرق های کلامی استفاده کنند تا شما را به چالش کشیده و تحریک کنند تا بتوانند به خواسته شان برسند در این حالت شما باید اینگونه رفتار کنید:
توجه کنید که شما به هیچ عنوان از این الفاظ و اصطلاحات استفاده نکنید.
در برابر حرف های ناپسند هیچ گونه تحمل و انعطافی به خرج ندهید. برای فحش دادن و حرف های نامربوط زدن هیچ عذری پذیرفتنی نیست. بنابراین در صورت بروز این اتفاق حتماً کودک 3 ساله را با پیامد کارش مواجه کنید. پیامدها را به شکلی شفاف برای او توضیح دهید تا مطمئن شوید کاملاً از آن آگاه است و اگر به مدت یک روز به دلیل استفاده از کلمات بد جریمه شد، می توانید به عنوان جریمه از حذف امتیازات و یا محرومیت از شرکت در کلاس مورد علاقه برای یک جلسه استفاده کنید.
در صورتی که فرزند شما برای اولین بار است از این کلمات استفاده می کند کلمات او را با کلمات بهتر جایگزین کنید و به او توضیح دهید که اینها کلماتی بد هستند و مردم کسانی را که اینچنین صحبت می کنند دوست ندارند. اگر به طور اتفاقی شما از این کلمه در برابر کودک استفاده کردید بلافاصله از او عذر خواهی کنید و به از او بخواهید که هر زمان شما عصبانی شدید به شما یادآور شود که نباید از کلمات بد استفاده کنید.
اینکه کودک 3 ساله یا 4 ساله عصبانی شوند امری کاملاً طبیعی است اما اگر این عصبانیت تبدیل به پرخاشگری و رفتارهای پرخاشگرانه شود مشکل ساز است. گاهی امکان وجود نشانه های نافرمانی مقابله ای وجود دارد که می تواند بسیار خطر ناک باشد. اختلالات وابسته به خلق، سایکوزها، اختلال سلوک، اختلال اضطراب پس از سانحه، تکانشگری و بیش فعالی می تواند علت پرخاشگری در کودکان باشد و فرزند شما برای دفاع از خود ممکن است به این حالت های پرخاشگری روی بیاورد.
علاوه بر این پرخاشگری می تواند ماحصل یادگیری از محیط باشد. محیطی که کودک در آن زندگی می کند بسیار مهم است. محیطی که در مدرسه مشغول یادگیری است و روابطی که با همسالانش دارد از دیگر نکات بسیار مهم در بررسی مساله پرخاشگری می باشد. ممکن است کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه در مدرسه داشته باشد.
شاید راحت ترین راه برای پاسخ به کودکان در برابر پرخاشگریشان داد کشیدن بر سر آن ها باشد اما این کار نه تنها در بلند مدت جواب نمی دهد بلکه شما یک مساله اشتباه را نیز به آن ها یاد داده اید.
کودکان کاملاً از ما الگو گیری می کنند که چگونه هیجانات و رفتارهای خود را کنترل کنند. در نتیجه به جای آنکه صدایتان را بالا ببرید بهتر است که با صدای آرام با آن ها صحبت کرده و بخواهید که آرام باشند. رفتارهای پرخاشگرانه کودک در مدرسه با حضور یک مشاور می تواند بسیار تاثیر گزار باشد.
مرکز مشاوره شمال تهران (مکث) معتقد است کودک 3 ساله و کودک 4 ساله در مورد احساسات و هیجان هایشان به آن ها بازخورد دهید و با آن ها همدلی کنید اما به آن ها بفهمانید که نباید در هنگام عصبانیت کسی را کتک بزنند و یا به کسی صدمه وارد کنند. به آنها بگویید که پیامد اینکه خشمگین شده و رفتارهای پرخاشگرانه انجام می دهند چیست؟
اگر فرزند شما کم سن و سال است حتماً به او آموزش دهید که به جای این کار چه کاری می تواند انجام دهد. به او جایگزین بدهید که به جای واکنش قبلی چه واکنش بهتری می توانست انجام دهد. برای مثال به او بگویید در هنگام عصبانیت می تواند از عباراتی مثل: «من عصبانی هستم»، «من این را دوست ندارم»، «من از این مساله خوشحال نیستم» استفاده کند.
نکته بسیار مهم این است که الگوی بسیار خوبی برای او باشید و از تنبیه بدنی به شدت اجتناب کنید و توجه داشته باشید که به رفتارهای مثبت او پاداش بدهید.
دروغ گویی در کودک 3 ساله و کودک 4 ساله امری نسبتاً شایع است و همین طور برای والدین نیز این مساله امری کاملاً طبیعی است که از دروغ گفتن فرزندشان احساس نگرانی کرده و ناراحت شوند. شاید اعتماد دوباره به کودک برای پذیرش تمامی حرفهایش مجدداً کمی سخت به نظر برسد اما ما اینجا برای شما تعدادی راهکار مفید برای برخورد با این وضعیت را داریم.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
راهکارهای مقابله با قلدری در کودکان معمولا به شکل رفتاری جواب می دهد. ممکن است کودک 3 ساله یا کودک 4 ساله با قلدری کردن بتواند به خواسته خود برسد که در صورت این اتفاق او شرطی خواهد شد که دوباره به همین شکل به خواسته خود برسد. همچنین کودکان تمایل دارند تا به دیگران قلدری کنند تا احساس قدرت بیشتری نمایند و همچنین قلدری باعث می شود تا مشکلات اجتماعی خود را سریع تر حل نمایند.
هنگامی که با مشکلات سختی مواجه می شوند و رویارویی با آن برایشان سخت است تمایل بیشتری دارند که با استفاده از قلدری کردن مشکل خود را حل نمایند. اگر به عنوان والد متوجه شدید فرزندتان در برابر دیگران قلدری می کند، سریعاً وارد عمل شده و مانع او شوید. یا از یک روانشناس کودک کمک دریافت کنید.
متاسفانه بعضی از والدین مانند خمیر بازی سعی در تغییر مداوم رفتار کودکشان دارند. دستکاری کردن یک رفتار، اشتباه و سخت است که قطعاً والدین برای مدیریت آن با دردسر رو به رو می شوند. کودک 3 ساله و کودک 4 ساله معمولاً تمایل دارند به گونه ای رفتار کنند، دروغ بگویند و یا قشقرق راه بیاندازند که به آنچه می خواهند برسند. اگر شما در برابر این رفتارهای او هر آنچه می خواهد را به او بدهید قطعاً به خود حق داده و مجدداً این رفتارها را در موقعیت های دیگر تکرار کند. برای مثال اگر به فروشگاهی رفته اید و فرزند شما با قلدری و قشقرق از شما می خواهد که برایش شکلات بخرید در این وضعیت خریدن شکلات از سوی شما قطعاً رفتار او را تحکیم کرده و به آن ادامه خواهد داد.
به بیان ساده تر هنگامی که فرزند شما، قصد فریب شما را دارد می خواهد که از شما قدرتمند تر باشد.
اگر فرزند شما در سنین نوجوانی است تلاش کنید این الگوی رفتاری او را بشکنید و اجازه ندهید اینگونه رفتارها را ادامه دهد.انتظار نداشته باشید که در جواب نه شما، فرزندتان آرام نشسته و عکس العملی نشان ندهد، اما شما به عنوان والد باید این نکته را بدانید که همیشه در این مواقع بتوانید کنترل اوضاع را در دست بگیرید و اجازه ندهید که او با رفتارش شما را فریب داده و دستکاری نماید. برای او مشخص کنید که پاسخ نه شما قطعی است و جای برگشت ندارد. می توانید با یک توضیح مختصر او را متوجه این مطلب کنید ولی به هیچ عنوان در برابر او کوتاه نیایید. از بحث کردن اجتناب کنید اما به طور کامل او را رها نکنید. تلاش کنید به حرف های او هم کاملاً گوش دهید و از این طریق احترام متقابل را در او ایجاد کنید.
اگر فرزند شما به همه فعالیت ها علاقه و اشتیاق نشان ندهد می تواند نشان دهنده مشکلی در او باشد که حتما باید توسط یک روانشناس کودک بررسی شود. اما در مجموع انتظار میرود که کودک به یک شاخه از بازی ها و فعالیت ها علاقه نشان دهد. برای مثال در حوزه فعالیت های علمی، موسیقی یا ورزش باید حداقل به یکی علاقه نشان دهد و مشارکت کند.
راهکارهای مقابله با تنبلی و فقدان انگیزه در کودکان می تواند با انگیزه دادن به کودکان و شناسایی بازی مورد علاقه آنها شروع شود. البته در نظر داشته باشید که کار راحتی نخواهد بود علی الخصوص اگر آن ها تنبل بوده و دائماً تمایل داشته باشند درخواست های شما را رد کنند. اگر دختر یا پسر شما این وضعیت را دارد توصیه می شود نکات زیر را مطالعه بفرمایید.
از اینکه از رفتارهای کودک 3 ساله یا کودک 4 ساله مضطرب و عصبانی شوید، پرهیز کنید. اگر مراقب واکنش هایتان نباشید به عنوان یک والد تحمیل کننده شناخته خواهید شد و این وضعیت قطعاً موجب می شود فرزند شما تشویق به مخالفت کردن بیشتر با شما شود. می توانید داستان هایی از دوران کودکی خود برای آن ها تعریف کنید و تجربیات الهام بخش و تشویق کننده ای برای آن ها بازگو کنید که بتواند به آنها در تغییر شیوه نگرش و افکارشان کمک کند.
فرزندتان را مجبور نکنید که یک فعالیت سرگرم کننده که شما می خواهید را انتخاب کند. بهتر است برای او گزینه هایی را مطرح کنید تا از میان گزینه ها یکی را به دلخواه انتخاب کند. معمولاً بچه ها چیزی را که خود انتخاب می کنند بیشتر دوست دارند. یک گام به عقب رفته و مجدداً بررسی کنید. آیا فرزندتان را مجبور به انجام کاری خاص می کنید؟ از او بپرسید که چه چیزی به او انگیزه می دهد و علاقه دارد آن را دنبال کند. به فرزندتان به عنوان یک انسان مستقل نگاه کنید و اجازه دهید هویت خود را پیدا کرده و آنچه را که به او انگیزه می دهد دنبال کند.
راهی را پیدا کنید تا به شما یاد دهد چگونه فرزندتان را روی شناسایی اهدافش متمرکز کرده و به او انگیزه دهید. ایجاد خودانگیزشی در او بسیار بهتر از این است که توسط دیگران کنترل شده و در آخر به شناخت درستی از خود نرسد.
«من از مدرسه متنفرم!» آیا این جمله ای است که شما هر روز صبح از فرزند خود می شنوید؟
گاهی اوقات کودکان برای رفتن به مدرسه و انجام تکالیف خود، والدین را به دردسر می اندازند. آن ها می توانند از رفتن به مدرسه به دلایل زیادی خودداری کنند.
ابتدا مشکل را ریشه یابی کنید و اطمینان پیدا کنید که علت آن چه چیزی می تواند باشد. پیدا کنید که فرزند شما به چه علتی از مدرسه خوشش نمی آید و یا در برابر انجام تکالیف مقاومت نشان می دهد. اگر تنها مشکل او سختی تمارین است می توانید با آرامش او را در انجام تکالیف کمک کرده و به او انگیزه دهید. فرزند شما به زمان نیاز دارد تا بتواند به طور کامل و مطلوب با محیط مدرسه خو بگیرد و عملکرد خود را بهبود بخشد. از او انتظار نداشته باشید تمام تغییرات را در یک شب در خود ایجاد کند.
برای رفتارهای مثبت فرزندتان به او مشوق و تقویت کننده دهید نه رشوه. برای مثال شما می توانید بگویید تو به خاطر کار خوبی که انجام دادی بدون اینکه نیاز به یادآوری من باشد یک بستنی از من جایزه می گیری! هیچگاه قبل از آنکه آن کاری را انجام دهد به او پاداش ندهید. با تمام اینها مشکلات رفتاری همیشه ساده به نظر نمی رسند و مواجهه با آن آسان نیست. شما باید به دنبال کمک حرفه ای باشید اگر با یک مورد سخت و موقعیت دشوار رو به رو هستید.
اگر رفتارهای غیرطبیعی فرزند شما در خانه شدت یافته و یا یک رفتار و اشتباه را چندین بار مرتکب می شود وقت آن رسیده که با یک متخصص و روانشناس مشورت کنید تا ریشه رفتار کودک 3 ساله یا کودک 4 ساله شما را مشخص کرده و با کمک شما وضعیت را بهتر کند. بهتر است قبل از آنکه بخواهید از درمان دارویی استفاده کنید حتماً با روانشناس مشورت کرده و از درمان های غیر دارویی استفاده کنید.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.
نظرات کاربران