نظرات متعدد و متفاوتی در مورد تاثیر تفنگ بازی در رشد حرکتی و ذهن فضایی کودکان وجود دارد. در جامعه امروز دور کردن کودکان از خشونت دشوار است چرا که در برنامه های تلویزیونی، بازی های کامپیوتری و یا حتی در بازی های کودکان بزرگتر به چشم میخورد و پسرها تمایل دارند تا به آن بپردازند. پسرها احتمالاً ژنی دارند که تاکنون ناشناخته مانده و احتمالاً از عوامل بروز این نوع رفتارها است. اینکه مردها در گذشته شکارچی بوده اند و نیاز داشتند تا برای تهیه غذا و مراقبت از خانواده شان دست به شکار بزنند، این فرضیه را مورد توجه قرار می دهد. توجه داشته باشید که بازی می تواند هویت جنسی کودک را در اینده پیش ییشبینی کند.

در حدود سن 2 تا 3 سالگی تفاوت های جنسیتی در نحوه بازی کودکان پدیدار میشود. به طور کلی پسرها به بازیهای خشونت آمیز مانند کشتن هیولاها گرایش پیدا میکنند در حالی که دخترها نسبت به عروسک بازی یا بازی های مرتبط با خانواده گرایش پیدا میکنند و این تفاوت حتی در پژوهشها بسیار چشمگیر است به نحوی که در یک پژوهش نشان داده شد که در حدود 60% تا 80% پسرها در خانه بازی های خشونت آمیزی از جمله تفنگ بازی انجام میدهند در حالی که این درصد برای دخترها چیزی در حدود 30% بود.

منافع بازی برای کودکان

کودکان با بازی کردن به رشد اجتماعی، شناختی و حرکتی میرسند. در جریان بازی های خیالی، کودکان قادر خواهد بود تا تکانه هایشان را کنترل کرده، خواسته هایشان را به تعویق انداخته، به صورت نمادین فکر کرده و مسائل را از یک زاویه دید دیگر ببینند. بازی همچنین به کودکان کمک میکند تا ترسها و آرمانهایشان را ظاهر سازند. به عنوان یک پسر کوچک، شما اصلاً فرد قدرتمندی نیستید ولی با یک تفتگ شما احساس پر قدرت بودن و قهرمان بودن دارید.

با تفنگ بازی کردن همیشه به معنای مشغول بودن به یک بازی خشونت آمیز نیست و بسیاری از اوقات به خاطر بردن و باختن و یا احساس قهرمان شدن است و اینکه چه کسی در آخر بازی بهترین تفنگ را داشته است؟ اما گاهی نیز خشونت آمیز و آسیب زننده است که باید توسط والدین متوقف شود. در کمال ناباوری والدین، پژوهشها نشان داده که بین بازی با اسباب بازی های تسلیحاتی در کودکی و خشونت در بزرگسالی هیچ رابطه ای وجود ندارد.

راهکارهایی برای کمک به والدین

• به واژه هایی که به کودکتان میگویید دقت کنید. پسرها فکر میکنند اگر شما بازی من را دوست ندارید، یعنی من را دوست ندارید. تا زمانی که کسی در بازی آنها آسیب ندیده، مداخله ای در بازی آنها نکنید.
• وقتی مستقیماً به کودکتان بگویید که بازی اش را قطع کند یا دائماً این جمله را بشنود که دیگر این بازی را انجام نده، کودکان نسبت به انجام آن و مداومت نسبت به آن حریص تر میشوند. در حالی که کودکان زمانی که توجه والدین را بر یک بازی نبینند، به زودی از انجام آن بازی تکراری خسته میشوند.
• اگر احساس کردید که کودک شما از جانب شخص بزرگتری مثل یک دوست یا همسایه تشویق میشود تا این نوع بازیها را انجام دهد، به او بگویید چقدر عجیب که یک بزرگتر در بازی شما دخالت میکند و به شما دیکته میکند که با اسباب بازی هایتان به چه شکل بازی کنید، چون در مورد دخترها اصلاً اینطور نیست و آنها خودشان در مورد نحوه بازیشان تصمیم میگیرند.
• به جای توجه کردن به بازی های خشونت آمیز کودکتان به سایر بازی های او توجه کنید. جالب اینجاست که زمانی که کودک بازیهای غیر خشونت آمیز بازی میکنند والدین هیچ توجهی به کودکشان نمیکنند ولی به محض اینکه او تفنگش را برمیدارد و شروع میکند به تیراندازی، تمام توجه والدین به آن منعطف میشود!! تلاش کنید زمانی که کودک به بازی های بدون خشونت میپردازد وارد بازی اش شوید و به آن بازی هیجان بدهید و حتی از نحوه بازی اش مقابل دیگران تعریف کنید.
• برای کودکتان تفنگ هایی بخرید که شباهت کمتری با اسلحه های جنگی واقعی دارند. مثلاً اسلحه های آب پاش، یا اسلحه هایی با رنگهای نارنجی یا آبی!! این نوع اسلحه ها چون کمتر به شکل واقعی نزدیکند باعث تقویت بازی های خیالی در کودکان میشوند.
• نشانه های زیادی وجود دارد که شما بتوانید بین بازی خشونت آمیز و رفتار خشونت آمیز تمایز قایل شوید. اگر این خشونت فقط در جریان تفنگ بازی اتفاق میافتد و برای زمانهای محدودی در روز است، نگران نباشید ولی اگر این خشونت در سایر ساعات بازی و به عنوان یک الگوی رفتاری در جریان است و باعث شده تا تعارضات خانوادگی بیشتر شود، حتماً از یک متخصص روانشناسی کودک کمک بگیرید.
• بازی های گروهی حرکتی را در کودکتان تشویق کنید. یک توپ معمولاً میتواند شور و هیجان بیشتری از تفنگ بازی یک نفره ایجاد کند. کودکتان را تشویق کنید که بازی های گروهی روی بیاورد.
• اگر کودکتان در جریان بازی به سمت خشونت رفت میتوانید وارد بازی او شوید و بازی را تعدیل کنید. برای مثال او به سرباز اسباب بازی اش شلیک میکند و با فریاد میگوید که تو باید بمیری!! و شروع میکند به تیراندازی کردن به او. شما در این لحظه میتوانید با یک ماشین اسباب بازی آژیرکشان وارد بازی او شوید و بگویید: واااای یک سرباز اینجا زخمی شده من راننده آمبولانس هستم لطفاً بیا کمک کنیم تا او را به بیمارستان برسانیم و بعد میتوانید وسایل دکتر بازی او را بیاورید و کودک را در نقش پزشک بگذارید تا مثلاً دست سرباز را بند پیچی کند و او را نجات دهد.

بازی های سمی برای کودکان

بسیاری از بازی های برای کودکان می تواند بسیار سمی و خطر ناک باشد، حتی اموزش های والدین نیز می تواند اسیب های بسیار زیادی را در سنین نوجوانی برای کودک ایجاد کند. مانند تشویق کودک برای قربانی کردن یک مرغ یا خروس و دل و جرات دادن به آن که همین بوضوع میتواند در صورت داشتن ژنتیک نابهنجار کودک را به سمت اختلال سلوک نوجوانی یا شخصیت بسیار خطرناک ضد اجتماعی ببرد.

بازی های سمی نوجوانان کدام است؟

• اعتیاد به گل
• فانتزی های جنسی واعتیاد جنسی
• اعتیاد به انواع قمار
• اعتیاد به بازی های آنلاین
• دوره همی های شبانه
• اعتیاد به بیلیار
• بازی های بیش از اندازه پوکر
• مصرف زیاد الکل
• ولخرجی بیمارگون

جمع بندی

بسیار اهمیت دارد که به عنوان والد در زمانهای مختلف با کودکتان صحبت کنید که چطور ما احساستمان را بیان میکنیم و برای حل اختلافاتمان با یکدیگر صحبت میکنیم. به او آموزش دهید که احساساتی مانند خشم و یا نفرت بخش طبیعی از احساسات همه انسانها هستند ولی باید یاد بگیرند که چطور با روشهای صلح آمیز آنها را به دیگران نشان دهند.

بسیار اهمیت دارد که کودک شما یاد بگیرد استفاده از تفنگ آن هم فقط از نوع اسباب بازی در حین بازی مجاز است و در دنیای واقعی تا تلاش میکنیم که برای حل تعارضاتمان هرچقدر هم که جدی باشند، سخن بگوییم و از جنگیدن دوری میکنیم. ولی اگر با تمام این روشها باز هم کودک شما به شدت به بازی های خشونت آمیز تمایل داشت و این موضوع در سایر جنبه های رفتاری او نیز بروز پیدا کرد حتماً از یک متخصص روانشناس کودک برای درمان انواع مشکلات کودکان کمک بگیرید.

منبع: webmd.com، todaysparent.com