پیش از اینکه بخواهیم بفهمیم که آیا با فرد خود شیفته میتوان ازدواج کرد باید بدانیم چه کسانی واقعا خودشیفته هستند و یا از اختلال نارسیسیم رنج می برند. افراد خود شیفته و یا همان نارسیسیم کسانی هستند که در ساده ترین بیان، منافع خود را به مواضع و منافع دیگران ترجیح می دهند. افراد خود شیفته فقط خودشان را دوست ندارند بلکه آن ها این احساس را به دیگران القا می کنند که در هر موردی از دیگران برتری دارند. خود شیفته هایی که خود را زیباترین، جذاب ترین و بهترین فرد میدانند تنها در صورتی با شما وارد ارتباط می شوند که منافع خودشان تعمیین شود. معمولا در افراد خودشیفته عزت نفس بسیار پایینی دیده می شود.
این افراد به شکل بیمارگونی خود را مهم تر، برتر و ویژه تر از دیگران می دانند. واضح است چنین فردی در روابط خود با دیگران دچار تحکم و زورگویی می شود. اگر مسئله ای به میل و خواسته او نباشد، یا اقدامی برای آن مسئله انجام نمی دهد و یا در کل آن را نادیده می گیرد. زیرا نیازهای یک خود شیفته اساسی تر از نیازهای هر فرد دیگری است.
آیا با فرد خود شیفته می توان ازدواج کرد؟
مسئله ازدواج یک انتخاب کاملا شخصی و سلیقه ای است که اساس آن بر پایه شناخت از خود و خواسته ها، علایق و نیازهای فردی است. در نظر بگیرید فردی تمام نیازهای خود را پیش از ازدواج می شناسد. مثلا می داند به چه دلیل میخواهد ازدواج کند و یا به ضعف ها و کمبودها و ناتوانی های خود مشرف است و از بیان آن ها برای فردی که مایل است با او ازدواج کند هراسی ندارد. از این رو اگر فردی بخواهد با دیگری ازدواج کند باید به همان میزان از ضعف ها، کمبود ها و یا قدرتمندی های طرف مقابل خود آگاه باشد. دلیل این آگاهی صرفا شناخت است؛ زیرا به هر میزان شناخت ما از خود و همچنین طرف مقابلمان بیشتر باشد، در تصمیم خود کاربردی تر و مفیدتر عمل خواهیم کرد.
آیا ازدواج قسمت است؟
شاید همه ما بارها و بارها با این جمله مواجه شده ایم که ازدواج قسمت است. اما نکته مهم در این قسمت و مواجه شدن، سهم ما از قسمت این است که هر انسانی با فردی شبیه به خواسته خود و یا همچنین نیازهای خود و به قدر توانایی خود با دیگران مواجه می شود و با آن ها در ارتباط قرار می گیرد. اگر بخواهیم در انتخاب هایمان فردی خود شیفته را قرار بدهیم، قطعا با شناخت از خودمان و خواسته هایمان و همچنین با آگاهی و شناخت از طرف مقابل و خواسته ها و خصوصیات اخلاقی او نیز به راحتی می توانیم از سهم قسمت جدا بشویم و به طور قاطع تصمیم بگیریم که آیا مایل هستیم با فرد خود شیفته ازدواج کنیم و یا خیر.
چگونه متوجه خودشیفتگی همسرمان شویم؟
- او همیشه شرایط را تعریف می کند.
- شما با مجموعه ای از استانداردهای دوگانه زندگی می کنید.
- به شما گوش داده نمی شود.
- او هرگز درگیری را حل نخواهد کرد.
- او به ندرت احساسات شما را در نظر می گیرد.
- او از شما عذرخواهی نمی کند.
- برای او به شدت مهم است که چگونه در برابر دیگران ظاهر می شود.
- انتظارات شما را برآورده نمی کند.
- او تولدها یا مراسم های مربوط به شما را خراب می کند زیرا دوست دارد که او کسی باشد که در مرکز توجه است.
خطرهای ازدواج با فرد خود شیفته
مشخص است هیچ فردی در روان خود و یا در سطحی ترین رفتار خود عاری از عیب و ایراد نیست. اما مسئله اختلال یک مسئله مهم در روند و پایداری رابطه مهمی به نام ازدواج است که قطعا آن ازدواج را با اشکالاتی مواجه می کند. زیرا هیچ فرد سالمی مایل به داشتن همراه و یا همسری نمی باشد که در تمام مدت خود و خواسته ها و تمایلات خود را برتر و مهم تر بداند و اگر موردی طبق سلیقه و خواسته او اجرایی نشود دچار اضطراب شدید شود و یا رابطه شان دچار تزلزل شود.
فرد خود شیفته اصل را خواسته خود قرار می دهد و نه زوج بودن و همراه بودن و همقدم بودن. در این صورت نمی توان یک رابطه صحیح و بالغانه را از چنین زوجی انتظار داشت و قطعا ناهماهنگی و آسیب های بسیاری در این رابطه به وجود خواهد آمد.
آیا با شناخت کامل از خودشیفتگی میتوان با چنین فردی ازدواج خوبی داشت؟
در جواب آیا با فرد خود شیفته میتوان ازدواج کرد باید بدانیم از آنجایی که ازدواج یک تصمیم شخصی در مورد آینده است، قطعا هر فردی با فردی که مایل باشد، می تواند ازدواج کند. اما ازدواج صرفا در کنار یکدیگر بودن و گذراندن وقت نیست. بلکه در مقوله ازدواج مهمترین اصل یک ازدواج سالم و رو به رشد و هدفمند است.
زمانی که فردی با شناخت اختلال خودشیفتگی فردی دیگر مایل به ازدواج با او می باشد، بهتر است پیش از آنکه احساس کند آن فرد را دوست دارد و یا ازخود گذشتگی او باعث می شود با فرد خود شیفته ای کنار بیاید، کمی در مورد روان خود و ضعف های خود بداند. این امر را برای خود نیز واضح کند که در واقع چه کمبودی در روان او باعث می شود با فرد خود شیفته ای بتواند هماهنگی ایجاد کند و یا از ضعیف بودن در کنار او احساس نارضایتی نکند.
علت اصلی خودشیفتگی
خودشیفتگی اختلالی است که فرد دچار به آن نیازمند توجه و تمرکز دیگر افراد به خود است. این نیاز به قدری شدید و واضح است که در یک دیدار پس از چندین دقیقه هر فردی می تواند آن را حدس بزند. اما لازم است بدانیم علت اصلی خودشیفتگی و به وجود آمدن این اختلال در ضعف فرد خود شیفته در عزت نفس او می باشد. کودکانی که به صورت متناوب دچار کمبود توجه و بی مهری والدین قرار می گیرند و حمایت روانی و کارآمدی آن ها و همچنین دوست داشتنی بودن آن ها با واسطه و دلیل انجام می شود دچار اختلال خودشیفتگی می شوند.
زمانی که کودکی برای گرفتن احساس توجه و دوست داشتنی بودن نیازمند آن می شود که مدام توانایی را ابراز کند و به این باور می رسد که خود به تنهایی دوست داشتنی نیست، قطعا دچار عزت نفسی شکننده و رشد نیافته می شود. والدینی که بدانند کودکان خود را در هر شرایطی باید دوست داشته باشند و آن ها را مورد لطف و محبت و حمایت بی دریغ خود قرار بدهند، عزت نفس کودک را رشد داده و روان او را از هر آسیبی دور می کنند.
آیا خودشیفتگی درمان پذیر است؟
اختلالات روانی می توانند درمان شوند و یا در سخت ترین موارد می توانند کنترل شوند. اختلال خودشیفتگی قطعا قابل درمان است. افرادی که دچار خودشیفتگی هستند می توانند با دوره های روانکاوی و پرداختن به کودکی و همچنین بررسی عزت نفس و بازبینی در مورد امروز خود و شناخت توانایی ها و نقاط قوت و ضعف خود و باور به این امر که اختلالشان می تواند آن ها را در هر رابطه ای از پا در بیاورد و هیچ رابطه سالم و رو به رشدی را نمی توانند تجربه کنند، باعث می شود این افراد در پرسه درمان قرار بگیرند و بتوانند با آگاهی پس از درمان احساس خوشایندی را نسبت به خود و افرادی که در اطرافشان ملاقات می کنند داشته باشند و روابط سالم و رو به رشدی را تجربه کنند.
عشق و دیگر دوستی در افراد خود شیفته
از آنجایی که افراد خود شیفته خود و تمایلات و احساسات و خواسته های خود را مقدم بر دیگران می دانند ممکن است این سوال به وجود بیاید که آیا افراد خود شیفته می توانند عاشق فرد دیگری شوند؟ در جواب باید بدانیم که بله؛ افرادی با اختلال خودشیفتگی نیز می توانند عاشق شوند اما نکته مهم در افراد خود شیفته تداوم روابط و ایجاد یک رابطه سالم و رو به رشد و کاربردی است.
اگر فردی بتواند به دلیل ضعف ها و کمبود های خود با دیگران ارتباط برقرار کند، در واقع ارتباط سالمی را ایجاد نکرده است. زیرا پایه های رابطه برای او ضعف ها و کمبودها می باشد که به دنبال جبران آن ها نیازمند بودن در کنار دیگرانی است که بتوانند آن ضعف ها را برای او جبران کنند. بنابراین از آنجایی که ازدواج رابطه ایی بر اساس رشد و هماهنگی و هدف گذاری سالم در عین حال دوست داشتن و علاقه است نیازمند انتخابی صحیح و احساسی خوشایند می باشد.
