چرا برنامه ریزی کردن برای آینده کار سختی است؟

درک صحیح اهمیت وقت و زمان میتواند بر انتخابهای بلندمدت انسان تأثیر بگذارد. در برنامه ریزی ها بطور طبیعی افراد پاداشهای کوتاه مدت را نسبت به پاداشهای معوق شده ترجیح میدهند. در واقع تمایل به پاداش موقت، متعهد ماندن به اهداف آینده مانند پس انداز پول را دشوار میکند. افرادی که به لحاظ روانشناختی بین زمان حال و آینده شان فاصله کمتری را درک میکنند، به همان منوال انتخابهای آینده نگرتری دارند.

همه شما قبلا در مورد انرژی خورشیدی یا سولار پنل شنیده اید. من و همسرم نیز مدتی است که در مورد تصمیم گیری جهت خرید پنلهای خورشیدی برای خانه مان با هم صحبت میکنیم که آیا امکان خرید و استفاده از آن برای ما امکان پذیر هست یا خیر؟ امروزه هیچ شکی وجود ندارد که جایگزین سوختهای فسیلی با انرژی خورشیدی تجدیدپذیر یک گزینه مطلوب از نظر محیط زیستی است. چه کسی دوست ندارد که از این تابش و گرمای خورشید چنین نتیجه خوبی را بدست آورد؟ هر چند اگر صرفا از دیدگاه خود به موضوع نگاه کنید، همه چیز کمی متفاوت به نظر میرسد. در جامعه ما تغییر به انرژی خورشیدی کار ارزان و راحتی نیست. هزینه های پنلهای خورشیدی، باتریهای ذخیره سازی و هزینه های نصب آن با هزینه خرید یک ماشین جدید یا به اندازه یک مراسم عروسی با خرج متوسط برابری میکند.

هر چند در دراز مدت، سرمایه گذاریهای پرهزینه، احتمالاً نتیجه بخش خواهد بود، توانایی تولید انرژی بصورت طبیعی، شما را از بازار جهانی گاز و انرژی مستقل میکند. با توجه به اینکه قیمت انرژی در کل دنیا به بالاترین سطح خود میرسد، مطمئناً این یک چشم انداز وسوسه انگیز است. با این حال متأسفانه بعید است که مزایای مالی پنلهای خورشیدی تا سالها یا حتی دهه ها پس از خرید آنها عملی شود. در حالی که پس انداز پول نقد برای آینده شما خوب است، خرج کردن آن پول برای پاداشهای ملموس تر بسیار وسوسه انگیزتر است. به هر حال شما فقط میتوانید چیزی را برای خودتان فراهم کنید که در اینجا و لحظه اکنون برای شما لذت بخش باشد. نظرتان در مورد یک مسافرت لوکس یا یک ماشین جدید فانتزی چطور است؟

تنزیل موقت

تصور کنید که کارفرمایتان برای عملکرد عالی شما در محل کار به شما یک پاداش مالی پیشنهاد داده است. آیا ترجیح میدهید همین حالا پرداختی را به یکباره دریافت کنید یا مقدار پول بیشتر در طول یک سال برای شما پرداخت شود؟ اکثر افراد به گزینه دو فکر نمیکنند و فوراً پاداش کوچکتر خود را دریافت می کنند. این ترجیح انسان برای پاداش های فوری یا رضایت فوری، یک پدیده روانشناختی شناخته شده است که در بسیاری از مطالعات روانشناسی از جمله آزمایش معروف مارشمالو در مورد قدرت اراده و خویشتن داری مشهود است. اصطلاح «تنزیل موقت» ارتباط نزدیکی با این مفهوم دارد که میزان تمایل افراد را برای گرفتن پاداش با ارزش کمتر در آینده را توصیف میکند.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست آنلاین میزان توانمندی

ادراکات ذهنی از زمان

تحقیقات نشان میدهد که میزان تنزیل یا چشم پوشی موقت احتمالا از طریق طرز فکر افراد در مورد زمان پیش بینی میشود. افراد هنگام تصمیم گیری هایشان بندرت درک عینی و خطی از زمان دارند. به عنوان مثال یک بازه زمانی دو ساله در مقایسه با یک بازه زمانی یک ساله همیشه دو برابر طولانی تر به نظر نمیرسد. علاوه بر این افراد از نظر فاصله روانشناختی که بین لحظه اکنون و برخی رویدادهای آینده درک میکنند نیز متفاوت هستند. برخی از افراد احساس تداوم و پیوستگی بین زمان حال و آینده خود دارند. این امر بطور معمول به این معنی است که این افراد ارتباط نزدیکی را با نتایج آینده درک میکنند و آنها را دست یافتنی در نظر میگیرند.

از سوی دیگر دیگران ممکن است شکاف بزرگی را بین خود در حال حاضر و آینده خود درک کنند که منجر به عدم ارتباط با تجربه ای که قرار است در پیش رو داشته باشند، میشود. در نتیجه حتی ممکن است که ضرب الاجلهای ماه آینده نیز سالها دورتر به نظر برسد. جالب توجه است که تصورات از زمان میتواند تحت تأثیر سن افراد نیز قرار گیرد. افراد جوان تر اغلب گزارش میدهند که به نظر میرسد زمان یرایشان کندتر میگذرد. علاوه بر این، فرهنگ و زبان مادری نیز ممکن است نقش داشته باشد. تحقیقات نشان میدهد که زبان ماندارین های بومی ساکن چین، گذر زمان را در مقایسه با انگلیسی زبانان ایالات متحده بطور متفاوتی درک میکنند.

تأثیر تفکر انتزاعی بر برنامه ریزی

درک مردم از موضوع زمان بسیار مرتبط با ذهن و شناخت است اما چگونه این موضوع ترجیح افراد برای گرفتن پاداش را شرح میدهد؟ توضیح مفیدی توسط «نظریه سطوح ساختاری» تروپ و لیبرمن ارائه شده است. این نظریه بیان میکند که افراد بسته به میزان فاصله روانشناختی مرتبط با آنها، بازنماییهای ذهنی متفاوتی از رویدادها یا اشیاء ایجاد میکنند. فاصله را میتوان به عنوان فاصله بین شخص و سایر موجودات مانند انسانها، رویدادها، علم یا زمان تعریف کرد. رویدادها یا اشیایی که تصور میشود در آینده ای دور وجود دارند، در ذهن فرد تمایل دارد با مفاهیم انتزاعی و سطح بالا نمایش داده شوند. در مقابل، وقایع یا اشیایی که در گوشه و کنار ذهن تلقی میشوند، ذهن و شناخت انسان تمایل دارد با مفاهیم جزئی و سطح پایین نمایش داده شوند.

به بیان ساده تر انسان بعنوان یک تصمیم گیرنده، هنگام اندیشیدن به آینده بجای اینکه بر جزئیاتِ ملموس تمرکز کند، بر تصویر بزرگتر تمرکز میکند. تفکر انتزاعی یک فرآیند طبیعی است که به انتقال معنا یا اهمیت کلی در مورد رویدادهای دور در آینده کمک میکند و در عین حال از در هم ریختن ذهن با جزئیات غیرضروری نیز جلوگیری میکند. تلنگر دیگری که وجود دارد این است که این مسئله باعث میشود نتایج آتی کمتر ملموس به نظر رسند؛ بنابراین منجر به پدیده تنزیل موقت میشود. بیایید این موضوع را به مسئله بغرنج و پیچیده ای که در ابتدای مقاله در مورد سرمایه گذاری در پنلهای خورشیدی مطرح شد، مرتبط کنیم. فرآیند انتخاب من تحت تأثیر دو هدف انتزاعی در آینده است:

• آرزوی اینکه مراقبت بهتر از سیاره مان داشته باشیم.
• تمایل به کاهش هزینه های بی رویه انرژی.

چنانچه میبینید هر دو هدف از نظر روانشناختی در زمان انتخاب خیلی دور از ذهن به نظر میرسند. در نتیجه آنها نمونه هایی از تعابیر در سطح بالا هستند که حاوی اطلاعات انتزاعی درباره ترجیح کلی من برای آینده ای پایدار و مقرون به صرفه هستند. نظر به اینکه فاقد نشان دهنده جزییات دقیق در مورد این موضوع میباشد که چگونه اهداف من میتواند قابل دستیابی باشد. بعنوان مثال رویکردهای مختلفی برای کاهش هزینه های انرژی وجود دارد. تولید انرژی توسط شما با استفاده از پنلهای خورشیدی یکی از گزینه ها است. گزینه دیگر (نسبتا ناخوشایند) استفاده نکردن از سیستم گرمایشی است. بدون درک روشنی از اینکه دستیابی به اهداف آتی به چه شکلی یا چطور احساس شود، جای تعجب نیست که گزینه های جایگزین بسیار وسوسه انگیز به نظر میرسند. به هر حال خرج کردن پول برای پاداشهای فوری تأثیر بسیار ملموس تری بر احساس خوشبختی دارد.

استفاده از نظریه به نفع خود

بازنمایی های ذهنی از گذشته و آینده میتواند بر انتخابهای شما تأثیر گذارد. افراد در نحوه ادراکشان از زمان با یکدیگر متفاوت هستند و اگر نتیجه آینده را دور از دسترس تصور کنند، معمولاً تصاویر ذهنی یا ایده های انتزاعی تری از این نتایج ایجاد میکنند. این فقدان جزئیات به این معنی است که نتیجه کمتر ملموس، واقعی و در نهایت کمتر سودمند به نظر میرسد. در حالی که زیربنای نظری این دیدگاه، تصویری تا حدودی دلسرد کننده ترسیم میکند، برای هر کسی که جاه طلبانه برای رسیدن به یک هدف بلندمدت تلاش میکند، فرصت های هیجان انگیزی را نیز بوجود می آورد. البته، یک استراتژی ساده برای تغییر درک تان از زمان و فوت و فنی برای درک ارتباط قویتر با آینده وجود دارد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که ذهن تان را طوری درگیر کنید تا نتایج احتمالی اهداف آینده را بصورت دقیق تجسم کنید.

اگر خودتان را ملزم کنید تا ذهن تان برای بازنماییهای انتزاعی با جزئیات عینی توانمند شود، نتیجه را ملموس تر نشان میدهد. بنابراین انگیزه قوی تری را در شما برای سرمایه گذاری در آینده ایجاد میکند. من چند دقیقه ای را بعد از نوشتن این مقاله صرف رویاپردازیهای دقیق درباره آینده ای بدون قبض گاز و برق خواهم کرد. شما چکار میخواهید انجام دهید؟ در صورت عدم تمرکز روی نحوه برنامه ریزی به شما پیشنهاد میکنیم با روانشناسان ما جلسه ای را رزرو کنید تا به کمک متخصصین مرکز، یکبار برای همیشه ساختار سیستم عصبی تان، برنامه ریزی راحت و کاربردی همراه با تلاش کردن را یاد گیرد.

منبع: doi.org