ازدواج به معنای به اشتراک گذاشتن جسم و روح است. بعد از ازدواج فردیت دیگر معنا ندارد زیرا زوج ها طرف مقابل را بخشی از خود می دانند. در عرف جامعه ایران، فاصله بین جاری شدن خطبه عقد و آغاز زندگی مشترک (زیر یک سقف) را دوران نامزدی و یا دوران عقد می نامند. در دوران عقد روابط عمیق تر، گسترده تر و بیشتر می شود. گسترش این روابط میزان آمادگی دو طرف را برای آغاز زندگی مشترک نشان می دهد. اما گاهی بنا بر هر دلیلی میتوان شاهد رخ دادن طلاق در دوران عقد بود. طلاق اتفاقی دردناک و سخت است که کنار آمدن با آن بسیار مشکل است. با توجه به اینکه این مبحث بسیار مهم و قابل تامل است این مقاله به بررسی آن اختصاص یافته است.
چگونه با طلاق در دوران عقد کنار بیاییم؟
این سوالی است که ذهن زوج های مطلقه را به خود مشغول کرده است. بدون شک دو طرف رابطه با دلایل قانع کننده ای تصمیم به طلاق می گیرند. در واقع میتوان گفت طلاق برای آنها بهترین انتخاب است. بسیاری از افراد بعد از طلاق مراحل سوگواری را پشت سر نمی گذارند به همین دلیل درد طلاق تا زمان طولانی با آنها باقی می ماند. اولین قدم بعد از طلاق در دوران عقد پذیرش این نکته است که اتفاق دردناکی رخ داده است. فرد مطلقه باید به خود فرصت عزاداری برای رابطه از دست رفته را بدهد.
زمان بهترین علاج برای تمامی دردها است بنابراین نباید برای عبور از رنج طلاق در دوران عقد عجله کرد. در این دوران به جای سرکوب کردن احساسات باید به تمامی دردها و احساسات تلخ اجازه بروز داد. گریه کردن، عصبانی شدن، افسردگی، دلتنگی بخشی از این احساسات است. بدون شک وقتی رابطه ای به عقد ختم شده است در آن لحظات بسیار شیرینی وجود داشته است بنابراین دلتنگی برای خوبی های رابطه امر طبیعی است.
ازدواج راهی برای رسیدن به آرامش بیشتر است اما گاهی در زندگی مشترک اختلافات و مشکلات شیرینی زندگی را به تلخی مبدل می کند. بعد از طلاق در دوران عقد باید زوج ها مسئولیت انتخاب خود را بپذیرند. هر انتخابی نکات مثبت و منفی مختص به خود را دارد و طلاق نیز از این قاعده مستثنی نیست. نباید اجازه داد ابهام آینده و ترس ها عبور از این دوران تلخ و سخت را شدت ببخشد.
تبعات طلاق در دوران عقد
طلاق در دوران عقد به علت بازه زمانی کوتاه و نبود فرزند شاید آسانتر از طلاق بعد از زندگی مشترک باشد اما به هر حال رخ دادن آن فقدان بزرگی است. تبعات طلاق در دوران عقد برای هر فرد یا فرهنگی می تواند متفاوت باشد اما در زیر به برخی از آنها اشاره می شود:
- ترس از جدایی
- احساس سرگردانی به علت ابهام آینده
- افسردگی
- بدبینی
- احساس گناه و پشیمانی
- خود کم بینی
- خود سرزنشی
- سرزنش دیگران
در کنار موارد ذکر شده نباید از نگاه منفی برخی از فرهنگ ها نسبت به طلاق غافل شد. در واقع طلاق در این فرهنگ ها با برچسب هایی همراه است که سختی این مسیر را چندین برابر می کند.
هنگام طلاق در دوران عقد به چه نکاتی توجه کنیم؟
سوال دیگری که ممکن است ذهن افراد در آستانه طلاق را به خود مشغول کرده باشد. در جواب این سوال میتوان به نکات زیر اشاره کرد:
- قبل از طلاق بهتر است که ریشه اختلافات و مشکلات توسط یک روانشناس زبده بررسی شود زیرا ممکن است دلیل طلاق قابل حل باشد.
- تبعات طلاق در دوران عقد بسیار زیاد است بنابراین بهتر است قبل از اقدام به طلاق آمادگی پذیرش و مقابله با این قبیل مشکلات در زوج ها ایجاد شده باشد.
- طلاق به معنای اتمام یک رابطه دونفره به صورت توافقی و محترمانه است. نباید با توهین و بی احترامی شرایط را سخت تر کرد.
- بهتر است زوج ها از نظر قانونی در خصوص حقوق زن و مرد به توافق برسند. هر چه این توافق عادلانه تر صورت گیرد درد طلاق کمتر خواهد بود.
روانشناسی طلاق
روانشناسی طلاق در واقع خدمات روان درمانی است که با کمک آن عبور از سوگ حاصل از طلاق و قرار گیری در مسیر درست زندگی آسان تر می شود. بعد از طلاق در دوران عقد سردرگمی شخصیتی رخ می دهد که در آن فرد بر اساس خود سرزنشی های مکرر دچار بی هویتی و کمبود اعتماد بنفس می شود. از طرفی ترس از آینده و تنهایی نیز این احساسات را شدت می بخشد. با کمک روانشناسی طلاق فرد مطلقه یاد می گیرد به ارزش های شخصیتی خود تکیه کنند و با کمک آنها در مسیر درست زندگی قرار گیرد. روند طی کردن مراحل سوگواری و خشم حاصل از طلاق تا رسیدن به حس بخشش و رهایی بسیار پیچیده و گاهاً طولانی است بنابراین کمک گرفتن از یک روانشناس یا مشاور خوب برای عبور از این دوران الزامی است.
