مغز ما یکی از شگفت انگیزترین ساختار های بدن ما است و گرچه یکی از ارگان های بدن است که بیشترین تحقیقات را به خود اختصاص داده است. اما هنوز هم بسیاری از عملکرد های آن ناشناخته باقی مانده است. با این وجود ما میدانیم که سیستم های مختلفی در مغز ما وجود دارد که نقش بخصوصی در عملکرد ما دارند.
اولین باری که در مورد سیستم لیمبیک سخن به میان آمده است، به زمان پاول بروکا باز می گردد که شناخت دانشمندان از مغز بسیار ابتدایی بود. بروکا در سال ۱۸۷۸ قسمتی از مغز که نزدیک غده پینه آل بود را «لوب بزرگ لیمبیک» نامید. از آنجایی که قبلاً ساختارهای مجاور این قسمت شناخته شده بودند، این قسمت را خارج از limb یا خارج از مرزهای شناخته شده نام گذاری کرد.
بعلاوه چون سیستم لیمبیک ارتباطات نزدیکى با هیپوتالاموس دارد، به «مغز احشایى» نیز شناخته شد.
در این مقاله به این موضوعات اشاره خواهد شد:
سیستم لیمبیک یکی از زیرسیستم های مغز است که در کنترل احساسات و واکنش های هیجانی نقش دارد. این سیستم شامل چندین ناحیه و مدار عصبی در مغز است که در فرآیندهایی مانند شناخت هیجانات، تنظیم خلق و برخوردهای اجتماعی نقش دارد. کارکردهای اصلی سیستم لیمبیک عبارتند از:
به طور کلی، سیستم لیمبیک نقش مهمی در تنظیم و کنترل هیجانات و رفتارهای مرتبط با آنها دارد و در فرآیندهای مختلف روانی و رفتاری انسان تأثیرگذار است.
ارتباطات بین سیستم لیمبیک و لوب پیشانی از طریق چند مسیر عصبی برقرار می شود که از جمله مهم ترین آنها عبور از مدارهای زیر است:
به طور کلی، این مسیرها ارتباط بین سیستم لیمبیک (که مسئولیت تشخیص و پردازش هیجانات را دارد) و لوب پیشانی (که کنترل رفتارها و تصمیم گیری های هوشی را بر عهده دارد) را فراهم می کنند و نقش مهمی در تنظیم هیجانات و رفتارهای ارتباطی دارند.
سیستم لیمبیک و لوب پیشانی (Prefrontal Cortex) دو بخش مهم از مغز هستند که در کنترل و تنظیم هیجانات و رفتارهای ارتباطی با یکدیگر همبستگی دارند. این دو بخش به شکل های مختلفی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند که می تواند تأثیرگذاری قابل توجهی در عملکرد هیجانی و رفتاری فرد داشته باشد. در زیر ارتباطات اصلی بین این دو سیستم بررسی می شود:
در کل، ارتباطات بین سیستم لیمبیک و لوب پیشانی مهم است و نقش بسیاری در تنظیم هیجانات، کنترل رفتار و تصمیم گیری های اجتماعی دارند. همکاری و هماهنگی این دو سیستم می تواند به بهبود کیفیت زندگی و عملکرد روانی و رفتاری فرد کمک کند.
مک لین تعدادی از ساختارهایی را که سیستم لیمبیک را میسازند، بسط داد و خاطر نشان کرد که رشد قشر کرتکس مغز به همان میزان در تحول ما نقش دارد که رشد مغز احساسی ما حائز اهمیت است. به همین دلیل سیستم لیمبیک به مغز عاطفی شناخته می شود.
آنتونیو داماسیو: شادی حالتی ذهنی است که توسط سیستم لیمبیک فعال می شود.
سیستم لیمبیک از ساختارهای زیادی تشکیل شده است که تمام آنها با هم مرتبط اند. این ارتباط تعیین عملکرد خاص هر قسمت از آن را دشوار می کند. گرچه تحقیقات نشان داده اند که ساختارهایی که سیستم لیمبیک را می سازند و عملکرد آنها از قرار زیر هستند:
این ساختار در پایه مغز در زیر تالاموس قرار دارد بطور خاص آن را در هر دو طرف بخش شکمی بطن سوم یا به سمت مرکز مغز قرار گرفته است.
هیپوتالاموس ساختار کوچکی از مغز است که متشکل از تعداد زیادی هسته و رشته های عصبی است که برای بقای ما ضروری است چرا که هیپوتالاموس مسئول سیستم اعصاب خودمختار و غدد درون ریز است.
بعلاوه هیپوتالاموس تنظیم کننده مهمترین رفتاری است که برای بقای نسل لازم است. بطور مثال میتوان به رفتار های جنگ و گریز، تغدیه و تولید مثل اشاره کرد.
قسمت خلفی هیپوتالاموس شامل هسته هایی است که مسئول دریافت سیگنال هایی از آمیگدال و هیپوکامپ هستند که این هسته ها پس از دریافت این سیگنال ها را به تالاموس می فرستند. بنابراین این ساختار جهت تبادل اطلاعات در مغز بسیار اهمیت دارند.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
هیپوکامپ ساختاری از مغز پیشین است که در لوب گیجگاهی قرار گرفته است و شبیه به اسب آبی است. این قسمت یکی از قدیمی ترین ساختار های مغز انسان است. بنابراین این قسمت اصلی سیستم لیمبیک است که به هیپوتالاموس متصل شده و برای تنظیم اعمال حیاتی نقش مهمی را ایفا مینماید.
همچنین هیپوکامپ در مدار پاپز نقش بسیار مهمی در تثبیت حافظه دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
افزون بر این می توان گفت که هیپوکامپ به قدری اهمیت دارد که بدون آن ما نمی توانیم هویت مشخصی داشته باشیم چرا که این قسمت ضروری ترین ساختاری از مغز است که عملکرد حافظه به آن بستگی دارد.
به طور خاص، هیپوکامپ حافظه دور را کنترل می کند و این چیزی است که باعث می شود که خاطرات قدیمی را به یاد آوریم. بنابراین هیپوکامپ قسمتی از شخصیت ما را که بر اساس تجارب ما شکل گرفته است، تنظیم می کند. علاوه بر این، هیپوکامپ برای یادگیری چیزهای جدید بسیار مهم است.
در مورد ارتباط آن به سیستم لیمبیک، هیپوکامپ ساختار اصلی است که مسئول حافظه هیجانی است. این بدان معنی است که هر رویدادی که برای ما اتفاق افتاده است و یا هر احساسی که تجربه می کنیم کرده ایم از طریق هیپوکامپ فیلتر شده است.
سپس، همراه با هیپوتالاموس، به ما اجازه می دهد تا نه تنها آنچه را که تجربه کرده ایم را به خاطر بیاوریم، بلکه همچنین احساساتی که در ارتباط با آن تجربه بوده را نیز به یاد می آوریم.
هیپوکامپ نقش اصلیدر تثبیت حافظه دارد. مدار پاپز باعث یادگیری میشود و چرخش این مدار از هیوکامپ شروع می شود، سپس به جسم پستانی هیپوتالاموس میرود، بعد از آن به تالاموس و سینگولا اما در نهایت دوباره به هیپوکامپ بر می گردد.
برای یادگیری یک مطلب مدار پاپز نقش ویژه ای را بازی می کند. توجه داشته باشید سینگولا تنها قسمتی است که جلوی آن در لوب پیشانی قرار دارد بنابر این توجه انتخابی به یک موضوع باعث شروع فرآیند یادگیری درما می میشود.
گرچه سیستم لیمبیک که در حال حاضر ما می شناسیم توسط فیزیولوژیستی به نام مک لین در سال ۱۹۴۹ معرفی شد. وی مفهوم ابتدایی از این سیستم را که پاپز در سال ۱۹۳۹ به نام خودش معرفی نموده بود، گسترش داد.
در سیستم لیمبیک، آمیگدال هدایت هیجانات و حافظه هیجانی و حتی در شناسایی طعم غذا به ما کمک می کند.
تحریک آمیگدال باعث برانگیختگی، اضطراب، ترس، خشم و هیجانات زیادی در افراد می شود. جالب است بدانید که آمیگدال در مدار پاپز به جای هیپوکامپ از نظر هیجانی حافظه را تثبیت میکند.
فورنیکس دسته ای از آکسون هایی به شکل قوس است که هیپوکامپ را به دیگر مناطق مغز متصل می کند. نقش فورنیکس در سیستم لیمبیک اتصال نواحی مختلف مغز پستاندار با هیپوکامپ است.
بنابراین، این قوس ساختار اصلی دستگاه لیمبیک است که مسئول تبادل اطلاعات بین دیگر ساختار های دستگاه لیمبیک است.
قشر لیمبیک در قسمت میانی لوب گیجگاهی مغز قرار دارد و ارتباط تنگاتنگی با حافظه دارد. بطور خاص، با تثبیت و بازیابی خاطرات رویدادی و معنایی مرتبط است. بعلاوه مانند فورنیکس، قشر لیمبیک در نیز نقش مهمی را در فرستادن اطلاعات به قسمت های مختلف مغز ایفا می کند.
همانطور که قبلاً هم گفتیم، همه عصب شناسان در مورد ترکیب سیستم لیمبیک توافق ندارند، زیرا عملکرد آن بسیار پیچیده است. بنابراین، بعضی از متخصصین برای توضیح عملکرد سیستم لیمبیک، ساختارهای زیر را نیز دخیل بدانند.
شکنج کمربندی یا سینگولا در مدار پاپز به توجه انتخابی کمک میکند. همچنین با قسمت های دیگر مغز نیز در ارتباط است.
هنگامی که توجه انتخابی نیاز است، ناحیه سپتال در مهار سیستم لیمبیک و سطح هشیاری فرد شرکت می کند. همچنین به نظر میرسد برای ارتباط حافظه، انگیزش، احساسات و هشیاری، با تعدیل احساسات لذت بخش و حالت های فعال سازی خارجی مداخله می نماید.
فعال شدن خودبخودی و یا تحریک الکتریکی این نورون ها باعث ایجاد احساس های لذت بخشی همانند احساس های در زمان ارگاسم (اوج لذت جنسی) می گردد.
عالی ترین قسمت مغز انسان پری فرونتال کورتکس می باشد که به ما در بسیار از موارد مانند؛ (استدلال، منطق، تفکر، خلاقیت، حل مسئله، تحلیل و تمام کارهایی که مختص انسان است) نقش بسیار مهمی دارد.
حال تصور کنید برای خلاقیت و نو آوری قدرت ریسک پذیری به واسطه مهار بیش از اندازه هیپوکامپ وجود نداشته باشد یا ترس زیاد باعث کاعش مثبت در عملکرد فرد شود.
در این صورت بسیاری از اختراعات و پیش رفت های انسانی شکل نمی گرفت. همچنین توجه داشته باشید که لوب گیجگاهی و لوب پیشانی هر دو بر روی عملکرد هم تاثیر می گذارند.
از نظر بسیاری از نویسندگان، استفاده از اصطلاح «مغز عاطفی» برای توصیف سیستم لیمبیک کاملاً دقیق است، چرا که عملکرد اصلی سیستم لیمبیک تنظیم عواطف است. در واقع، از لحاظ تاریخی، عملکرد اصلی اختصاص داده شده به این سیستم منحصراً مدیریت عواطف و هیجانات بود.
گرچه تصورات کنونی بر اساس این ایده است که سیستم لیمبیک فقط به عنوان کاهش دهنده عواطف عمل نمی کند. چرا که محققان ساختارها و عملکردهای بسیار دیگری را کشف کرده اند که به سیستم لیمبیک بستگی دارد.
در حال حاضر ما معتقدیم که این سیستم بر انگیزش، یادگیری و حافظه نیز تأثیر می گذارد. بنابراین، زمانی که در مورد سیستم لیمبیک سخن به میان میاید، ناچاریم که آن را فراتر از مغز عاطفی فرض نماییم.
همانطور که تا به حال مشاهده کردید، این سیستم مسئول کارکرد های بسیاری است. این کارکردها همچنین شامل عملکردهایی می شود که برای بقا ضروری هستند. بنابراین ما بدون سیستم لیمبیک حتی نمی تواتیم زنده بمانیم.
اعمال ارتباطی و عملکری نیم کره راست:
نیم کره راست هیجانی است و کل هیجانات به ویژه هیجانات ناهوشیار مربوط به نیم کره راست است.
هیجانات ناخوشایند مربوط به نیم کره راست است
اعمال ارتباطی نیم کره چپ:
ارتباط سیستم لیمبیک با اختلالات روانی بسیار مهم است، زیرا این سیستم در تنظیم و کنترل هیجانات، تشخیص اهمیت و ارزش هیجانی، و پردازش اطلاعات هیجانی نقش دارد. نواحی مختلف سیستم لیمبیک و ارتباطات آنها با سایر نواحی مغز در بسیاری از اختلالات روانی تأثیرگذار هستند. برخی از این اختلالات شامل موارد زیر می شوند:
اختلالات اضطرابی مجموعه ای از اختلالات روانی هستند که با احساسات شدیدی از نگرانی، ترس، استرس و ناراحتی همراه هستند و می توانند بر روی زندگی روزمره فرد تأثیرگذار باشند. این اختلالات به صورت متنوعی ظاهر می شوند و شامل اختلالات زیر می شوند:
این تنها چند نمونه از اختلالات اضطرابی هستند و هر کدام از این اختلالات دارای ویژگی ها و علائم مختلفی هستند که برای تشخیص و درمان نیازمند مشاوره و درمانگری تخصصی است.
اختلالات افسردگی مجموعه ای از اختلالات روانی هستند که با حالت های شدیدی از افسردگی، ناراحتی، کاهش انرژی و از دست دادن لذت و انگیزه زندگی همراه هستند. این اختلالات ممکن است بر زندگی روزمره، روابط اجتماعی و عملکرد شغلی فرد تأثیرگذار باشند. برخی از اختلالات افسردگی عبارتند از:
این تنها چند نمونه از اختلالات افسردگی هستند و هر کدام از این اختلالات دارای علائم و ویژگی های مختلفی هستند که برای تشخیص و درمان نیازمند مشاوره و درمانگری تخصصی است.
اختلالات هویت گروهی از اختلالات روانی هستند که معمولاً با مشکلات در تشخیص، ارزیابی و تعریف هویت فردی همراه هستند. این اختلالات ممکن است تأثیرات مختلفی بر روی رفتار، روابط اجتماعی، شغلی، و حتی سلامت جسمی فرد داشته باشند. برخی از اختلالات هویت عبارتند از:
در کل، اختلالات مختلف روانی ممکن است با تغییرات در فعالیت و ساختار نواحی مختلف سیستم لیمبیک مرتبط باشند، که ممکن است تاثیرگذاری قابل توجهی بر رفتارها و عملکرد روانی فرد داشته باشد.
لطفا جهت مشاوره با شماره های زیر تماس بفرمایید:
کلیه حقوق این سایت متعلق به مرکز مشاوره اینجامکث می باشد.