مهربانی با خود کلید سرزنده ماندن و موفقیت است که نباید آن را نادیده گرفت. مهربانی با خود در دراز مدت به شما اعتماد به نفس و آزادگی می بخشد. اگر میخواهید با خودتان مهربان باشید، گام اول این است که خودتان باشید. با خودتان صادق باشید و همانگونه که هستید خودتان را بپذیرید. پذیرش خود، درک ارزشمند بودن خود، قبول نقاط ضعف و حتی کمک گرفتن از پذیرش نقاط ضعف برای درک بهتر برخی موفقیت ها و شکست ها در زندگی، احترام گذاشتن به خود، فرصت تفریح و آرامشدادن به خود، گذشتن از کنار اشتباهات خودتان، همگی کمک می کند که مسیر مهربانی با خود را هموار کنید و از نادیده گرفتن خودتان دست بردارید.
حتی اگر در زندگی اتفاقات ناخوشایندی افتاد و احساس کردید روزهای سختی را می گذرانید، هرگز دست از مهربانی با خود برندارید، حتی برای یک ثانیه. به رویدادها، نگرش های اطراف، ناکامی ها و دشواری های زندگی اجازه ندهید به عشق و احترام شما نسبت به خودتان لطمه بزنند. هرگز دست از مهربانی با خود برندارید، هرگز از تلاش برای شاد نمودن خودتان دست نکشید و تا می توانید خودتان را مانند یک دوست صمیمی و یک یار همیشگی دوست داشته باشید. مهربانی با خود را هر روز و هر لحظه تمرین کنید، برای پیشرفت هایتان جشن بگیرید، برای خودتان کار و تلاش کنید و هر روز به خودتان عشق بورزید.
به یاد داشته باشید تکالیفی که فراموش کرده اید دوباره داده می شود، موضوعی که متوجه نشدید یک بار دیگر توضیح داده می شود، نمره پایین شما در امتحان بعدی ارزیابی می شود، شما می توانید کار و موقعیت خود را با تلاش ارتقا دهید، می توانید از منطقه ای که دوست ندارید به منطقه دیگر منتقل شوید، پس همه چیز قابل حل است، فقط با خودتان مهربان باشید! مهربانی با خود می تواند مسیر آرامش را در زندگی شخصی شما هموارتر کند.
راز مهربانی با خود
مهربانی با خود یا مهربانی با دیگران روابط اجتماعی ما را بهبود می بخشد. انسان موجودی اجتماعی است و همه انسانها با رشته های نامرئی به یکدیگر متصل هستند. همه ما باید بدانیم که هر رفتاری انجام می دهیم، به نوعی به خودمان برمی گردد. هیچ خیری نیست که به انسانها برنگردد. مهربانی با خود یا مهربانی با دیگران به شما باز می گردد، حتی اگر گاهی اوقات نمی توانید آن بازگشت را فوراً ببینید. جای تعجب نیست افرادی که مهربانی را پیشه خود می کنند، توسط محیط خود به عنوان افراد خوب پذیرفته می شوند و بیشتر مورد محبت قرار می گیرند. آنها می توانند در صورت نیاز راحت تر حمایت اجتماعی پیدا کنند و زندگی شادتری را تجربه کنند.
مهربانی باعث شادی می شود. مهربانی با دیگران، طرف مقابل را خوشحال می کند و واکنش مثبت او نیز سبب احساس خوشحالی و رضایت در شما می شود. از نظر بیولوژیکی، وقتی با مهربانی با خود یا مهربانی با دیگران کار نیکی انجام میدهیم، مرکز لذت و پاداش مغز ما که در زمان هایی مانند غذا خوردن و استراحت تحریک می شود فعال می شود و با تکرار این رفتارها، پتانسیل ما برای انجام کارهای خوب افزایش می یابد. همانطور که مهربانی با خود یا مهربانی با دیگران به یک عادت تبدیل می شود، بدن و مغز ما با آن سازگار می شود. بنابراین، تجربه احساسات مثبت و شاد بودن به یک عادت تبدیل می شود و بهزیستی ذهنی افزایش می یابد.
تحقیقات نشان میدهد که مهربانی با خود یا مهربانی با دیگران با کاهش اضطراب رابطه دارد و بر تندرستی تأثیر مثبت می گذارد. چه در حال انجام لطفی باشید، چه صرفاً شاهد لطفی که به دیگری انجام شده است، هورمون اکسی توسین در مغز ترشح می شود. این هورمون ترس، اضطراب و استرس را کاهش می دهد، احساس آرامش و امنیت را افزایش می دهد. اکسی توسین به عنوان «محافظ قلب» و هورمون ها شناخته می شود و در کمک به بهبود سلامت عمومی قلب، افزایش اعتماد به نفس و خوش بینی، تقویت حس دلبستگی در روابط دوجانبه و کاهش فشار خون نقش دارد.
مهربانی افسردگی را کاهش می دهد. در واقع مهربانی، دارای قدرتی مشابه با اثر داروی ضد افسردگی دارد. هنگامی که ما خوب عمل می کنیم، ماده شیمیایی آرام بخش و «احساس خوب» به نام سروتونین شروع به تولید می کند. به عبارت دیگر، مهربانی با خود یا مهربانی با دیگران و نیکوکاری نه تنها باعث افزایش شادی می شود، بلکه از احساسات افسردگی و اضطراب افراد نیز می کاهد. محققان دانشگاه استنفورد، یک سری مطالعات انجام دادند و نتایج این مطالعات نشان داد مهربانی با دیگران محبت را القا می کند و مانند یک ویروس پخش شود و در بهبود سلامت روان در جامعه موثر است.
چطور صبر و مهربانی را با دیگران تمرین کنیم؟
وقتی مهربانی با خود را یاد بگیریم، می توانیم برای درک بیشتر دیگران و مهربانی با دیگران گام برداریم. این موضوع کمک میکند همانگونه که توانستیم نقاط ضعف، قوت، خوبی ها و بدی های خودمان را بپذیریم و از تمامی صفات مثبت و منفی خود برای بهتر زندگی کردن در کنار هم استفاده کنیم، با دیگران نیز دنیا را واقعی تر ببینیم. پذیرش این موضوع که دیگران نیز مانند خودمان نقاط قوت، ضعف، خوبی ها و بدی هایی دارند و شادمانی و آرامش همه ما مانند زنجیره ای بهم متصل است، کلید صبر و مهربانی با دیگران است.
چگونه با دیگران مهربان باشیم؟
برای مهربانی با دیگران، به آنها گوش کنید، قدرت لبخند زدن را نادیده نگیرید و به جای خشک بودن به کسانی که با شما زندگی می کنند، لبخند بزنید و معجزه آن را ببینید. اینکه نزدیکانتان را در آغوش بگیرید، در را برای هر کسی که پشت سرتان است نگه دارید، اجازه دهید یک نفر در حالیکه شما در حال رانندگی هستید از لاین شما عبور کند، اگر کسی به کمک نیاز دارد در حمل وسایلش به او کمک کنید.
از یک دوست، همکار یا یکی از اعضای خانواده تعریف کنید، به کسی که دوستش دارید پیام بفرستید، زبان عشق همسرتان را یاد بگیرید و از آن استفاده کنید، وقتی متوجه شدید فردی به نظر تنها می رسد، از او دعوت کنید تا به شما بپیوندد، به کسی که می خواهد به شما کمک کند اجازه دهید این کار را برای شما انجام دهد، سکوتتان را بشکنید و با دیگران صحبت کنید. همین کارهای ساده مهربانی با دیگران است و مهربانی شما را به اطرافیانتان منتقل میکند و زندگی را برای شما و آنها شیرین تر می کند.
